Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2007

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΜΙΛΑΜΕ;

Μέχρι την Κυριακή θα έχουμε στην διάθεσή μας τα δύο προγράμματα Ανασυγκρότησης για τις περιοχές που κατάστρεψε η πυρκαγιά των τελευταίων ημερών- και συνεχίζει να καταστρέφει- όπως θα τα διατυπώσουν τα δύο «κόμματα εξουσίας» Κανένας σοβαρός και σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί πως είναι δυνατόν να σχεδιάσεις μέσα σε τρεις ημέρες ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης μετά από μια σαρωτική περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή, εθνικής διάστασης. Ένα σχέδιο ανασυγκρότησης, που πρέπει να πάρει υπ όψη αυτήν την νέα πραγματικότητα, σε ένα απέραντο περιβάλλον, η οικονομία του οποίου μετέχει ενεργά στην συνολική εθνική παραγωγή και οικονομία, να πάρει υπ όψη τις άμεσες και επείγουσες ανάγκες των κατοίκων της περιοχής και ταυτόχρονα την δοθείσα ευκαιρία να υπηρετήσει ένα μέλλον, μέσα σε ένα νέο, επικίνδυνο από άποψη καιρικών συνθηκών περιβάλλον. Πολύ φοβούμαι πως εκείνο που θα επικρατήσει τελικά, θα είναι η ίδια λογική των μεγάλων έργων και κατασκευών, που κυριαρχεί στα έργα του

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης: Παρακολουθούμε την τελευταία πράξη;

Τα όσα θλιβερά και ιλαροτραγικά διαδραματίζονται φέτος με την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, φαντάζομαι πως λίγο πολύ, είναι στους περισσότερους γνωστά. Μέσα σε εφτά ημέρες από το Σημείωμά μου της 22 Αυγούστου, τα πράγματα χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο. Τα προβλήματα ξεκίνησαν, όταν έγινε γνωστό πως οι εκλογές που προκηρύχτηκαν για την 16η Σεπτεμβρίου ανατρέπουν την καθιερωμένη οργάνωση της παρουσίας των πολιτικών αρχηγών στην Θεσσαλονίκη, αφού δεν προσφέρεται πλέον ο κατάλληλος χρόνος γι αυτό. Στην συνέχεια και κάτω από την πίεση της προεκλογικής σκοπιμότητας- λογικής κατά τα άλλα- να προλάβουν να εμφανιστούν έγκαιρα στην Έκθεση οι Αρχηγοί των κομμάτων, δημιουργήθηκε ένα χωρίς προηγούμενο κομφούζιο, αφού μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο έπρεπε να στριμωχτούν τρία τουλάχιστον ξεχωριστά γεγονότα για κάθε έναν από του πέντε Αρχηγούς, τα γνωστά δηλαδή, επισκέψεις στα περίπτερα στα γραφεία της διοίκησης, στην συνέντευξη τύπου κλπ. Όλη αυτή η ανακατωσούρα, που θα μετέβαλε την Έκθεση σε διαρκή προεκ

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ. Νέα σενάρια στον ορίζοντα..

Στην Κυριακάτικη «Μακεδονία» , ο «Ειδικός Συνεργάτης» της θέτει αιφνιδιαστικά θα έλεγα θέμα σχετικά με την ανανέωση της θητείας του Καλ .Διευθυντή Νικήτα Τσακίρογλου, αλλά και εκείνης του Αναπλ. Οικονομικού-Διοικητικού Διευθυντή. Προτείνει μάλιστα για την κάλυψη της όντως κρίσιμης για την πόλη διευθυντικής θέσης, τον γνωστό δημοσιογράφο και κριτικό θεάτρου Σπύρο Παγιατάκη. Συμπυκνώνει δε τα βασικά του επιχειρήματα για την υποστήριξη αυτής της πρότασης σε ένα χαρακτηριστικό υπότιτλο: « Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος: Η σημερινή διεύθυνση , καλλιτεχνική και οικονομική, δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα της πόλης και των ανθρώπων της και αγνόησε κάθε εκλεπτυσμένη έκφραση». Έχω κατά καιρούς διατυπώσει μερικές βασικές αντιρρήσεις μου γύρω από τα διαδραματιζόμενα στο ΚΘΒΕ, κυρίως γύρω από τις αιτίες των συχνών εντάσεων, και της κριτικής που διατυπώνεται σχεδόν πάντοτε για την αδυναμία αυτού του πολιτιστικού και καλλιτεχνικού γίγαντα να εκπληρώσει στόχους και έργα, που του αναθέτουν η ιδρυτική

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

Στο περιθώριο της μοναδικής, εν καιρώ ειρήνης, εθνικής τραγωδίας που βιώνουμε και μέσα στον πυρετό των πολύωρων τηλεοπτικών μεταδόσεων, όπου ούτε τα προσχήματα είναι εύκολο να τηρηθούν, ούτε υπάρχει χρόνος για ένα λεκτικό «καλλωπισμό» ένα «στρογγύλεμα» τέλος πάντων του εκφερόμενου λόγου, αποκαλύπτεται με τον πιο κραυγαλέο τρόπο η παρουσία μιας «απόληξης» των μηχανισμών πληροφόρησης του Μεγάρου Μαξίμου, όσο και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης (Αστυνομία- Πυροσβεστική) Ακούγεται ακόμη ο απόηχος κάποιας «είδησης» που ανακοινώνει κάποιος, με την επίκληση του: «κορυφαίος υπουργός με τον οποίο μίλησα λίγα λεπτά πριν μπω στο στούντιο», για να ακολουθήσει αμέσως μετά το σχόλιο μέσω του οποίου μεταφέρεται ο κύριος «επικοινωνιακός στόχος» της είδησης. Το παράδειγμα είναι όντως εξοργιστικό: Μεταδίδεται το μήνυμα, -το πρώτο- του πρωθυπουργού, εκείνο με το οποίο επεδίωξε να διαμορφώσει μια αντζέντα «ομοψυχίας» απέναντι στα προβλήματα και ο ανενδοίαστος δημοσιογράφος αποφαίνεται : « Η εθνική ομ

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΓΙΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ:Το φαινόμενο του θερμοκηπίου,οι κλιματολογικές αλλαγές, η μείωση των υδάτινων πόρων της χώρας

Διάβασα πριν λίγες ημέρες ένα άρθρο του Νίκου Παπά στην Ελευθεροτυπία με τίτλο «Τι πρέπει να καλλιεργήσουν οι Έλληνες αγρότες». Ο Νίκος Παπάς είναι κοινωνιολόγος και πρόεδρος της ΣΕΚΑΠ της γνωστής συνεταιριστικής καπνοβιομηχανίας. Τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζω και όπως δηλώνει είναι πετυχημένος στην θέση του. Οι προτάσεις του όμως προς τους Έλληνες αγρότες, μου έκαναν μεγάλη εντύπωση. Όχι βέβαια για λόγους που κανείς από μια πρώτη προσέγγιση θα μπορούσε να εικάσει. Κάθε άλλο.. Μου προξένησε έκπληξη η μακαριότητα ενός κορυφαίου στελέχους της αγροτοβιομηχανίας του τόπου, η απίστευτη άγνοιά του περί του τί συνετελείται στον κόσμο, αλλά και η αδυναμία του να δει με καθαρό μάτι τι συνέβη αυτό το καλοκαίρι με τους καπνοκαλλιεργητές της Θράκης, του βαμβακοπαραγωγούς της Λάρισας και των Σερρών, τους σταφιδοπαραγωγούς της Αχαΐας.. Με λίγα λόγια δεν είδα λέξη, ούτε καν υπονοούμενο, περί των μεγάλων κινδύνων για την γεωργική παραγωγή από τις κλιματολογικές αλλαγές και τις απίστευτες ανατροπές, α

ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ θΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Το τριήμερο των εγκαινίων της θα εκφράσει με τον πιο αυθεντικό τρόπο το αδιέξοδο αυτών των εκλογών.

Μέγα πρόβλημα φαίνεται να έχει προκύψει φέτος με την προκήρυξη των εκλογών για τις 16 Σεπτεμβρίου. Συνωστισμός όλων των πολιτικών αρχηγών το Σαββατοκύριακο των εγκαινίων, προγραμματισμένες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των εργατικών ενώσεων και άλλων κοινωνικών ομάδων, ματαιώσεις συμμετοχής εκθετών κλπ. Μια συνολική υποβάθμιση του γεγονότος μιας σε παρακμή παραδοσιακής ετήσιας γιορτής, όπως τελικά εξελίχθηκε η διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης. Είναι να απορεί λοιπόν κανείς γιατί επιμένουν οι αρμόδιοι να κρατούν αυτόν τον χαρακτήρα της Διεθνούς Έκθεσης, γιατί επιμένουν να διατηρούν το αποτυχημένο σχήμα του διαχωρισμoύ της σε ΔΕΘ και HELEXPO, γιατί συνεχίζουν να βαυκαλίζονται με κενό περιεχομένου τίτλο του «εθνικού εκθεσιακού φορέα», γιατί δεν αντιλαμβάνονται ότι οι σημαντικές αλλαγές που εμφανίστηκαν εδώ και πάνω από μια δεκαετία, τόσο στην πολιτική των εκθέσεων, όσο και κυρίως στην εγκατάσταση και λειτουργία των μεγάλων εμπορικών κέντρων ανατολικά και δυτικά της Θεσσαλονίκης, έχουν ουσιαστικά

" Η ΒΙΛΑ ΖΑΡΝΤΙΝΙΔΗ ΚΑΙΓΕΤΑΙ"..΄΄Ενα σενάριο κάθε άλλο παρά επιστημονικής φαντασίας...

Εδώ και αρκετά χρόνια, η οικογένεια Ζαρντινίδη, για άγνωστους λόγους, εγκατέλειψε την γνωστή Βίλα της, ως κατοικία. Εγκαταστάθηκε λοιπόν εκεί μια ιδιωτική επιχείρηση, ένα Ωδείο, μια εξέλιξη συνήθης στα παλιά διατηρητέα κτίρια, που δεν ανταποκρίνονται πλέον στις νέες περί κατοικίας απαιτήσεις των ιδιοκτητών. Μια εξέλιξη λυτρωτική για τα κτίρια, αφού δεν εγκαταλείπονται στην φθορά του χρόνου και συχνά στις σκοπιμότητες «αξιοποίησης» των ιδιοκτητών, όπως συνέβη με την Βίλα Μπιάνκα, αλλά λειτουργούν, φυλάσσονται και συντηρούνται αναγκαστικά από τους νέους ενοίκους τους. Δεν υποτιμώ τις συχνά θλιβερές εσωτερικές επεμβάσεις και αλλοιώσεις στο όνομα των λειτουργικών απαιτήσεων, αλλά τις αποδέχομαι ως αναγκαίο κακό Η επιχείρηση που λειτουργεί το Ωδείο, επεξέτεινε στην συνέχεια τις δραστηριότητές της και αξιοποίησε ακόμη περισσότερο την Βίλα και την αυλή της. Φιλοξενεί εκεί δεξιώσεις γάμων, βαφτίσεων και άλλες κοινωνικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Θλιβερό βέβαια ότι τις γνωστές κοινω

ΤΟΝΙ ΟΝΟΥΟΧΑ,Νιγηριανός ετών 25, πλανόδιος πωλητής cd.

Προσυπογράφω το σημερινό κύριο άρθρο της « Θεσσαλονίκης» δια χειρός ΠαντελήΣαββίδη: «Χωρίς περιφράσεις και διερμηνεύοντας τα αισθήματα ντροπής, αγανάκτησης και οργής των Θεσσαλονικέων, πιστεύουμε πως η αστυνομία θα πρέπει να διαλευκάνει πάραυτα την δολοφονία του νεαρού Νιγηριανού που κυνηγημένος αναγκάστηκε να πηδήξει από τον όροφο καταστήματος στην καλαμαριά και να βρει τραγικό θάνατο». ................................................................................................................. «Όμως αν δεν θέλουμε να δούμε το θέμα από την ανθρώπινη διάστασή του, όσοι δεν θέλουν να το προσεγγίσουν έτσι , ας έχουν υπόψη τους πως κανένα τείχος στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν μπόρεσε να περισώσει την ευδαιμονία όσων περιέκλειε, από τους ανθρώπους που αναζητούσαν την απλή επιβίωση τους, ή διατηρ

ΕΚΛΟΓΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΙΣ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ!..(Μικρό σχόλιο κατ εξαίρεση..)

Εκλογές λοιπόν στις 16 Σεπτεμβρίου!…. Γιατί; Τι συμβαίνει; Τι κρύβεται πίσω από την ανατροπή όλων των σεναρίων; Θυμάμαι πολλές, μάλλον πάρα πολλές εκλογές. Αυτό που συνέβη φέτος δεν έχει το προηγούμενό του. Δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ καθόλου στην απίστευτη σεναριολογία, περί της ημερομηνίας των εκλογών, ούτε σε εκείνο το γελοίο και ταυτόχρονα προσβλητικό για την νοημοσύνη των Ελλήνων «οι εκλογές στην ώρα τους»… Θα πω μόνο κάτι επίσης αρκετά γνωστό. Αυτή η κυβέρνηση, λειτούργησε με σταθερό κριτήριο και γνώμονα όλων των αποφάσεων της, την επικοινωνιακή σκοπιμότητα των πρωτοβουλιών της, όχι μόνο ως προς την επιλογή του «καταλληλότερου χρόνου» , αλλά – δυστυχώς- και ως προς το περιεχόμενο και την έκταση της πολιτικής της. Δέσμια αυτής της επικοινωνιακής λογικής φαινόταν μέχρι την τελευταία στιγμή και για τις αποφάσεις της σχετικά με τον χρόνο των εκλογών. Και ξαφνικά άρχισαν οι «παροχές» και η «υλοποίηση» των προεκλογικών υποσχέσεών της και μάλιστα με την μορφή νομοσχεδίων, που ενέ

ΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ;

Ξαφνικά οι εμπρηστές- ασφαλώς εκατοντάδες-, που έβαζαν 2.500 φωτιές την ημέρα ανά την Ελλάδα, έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης, και δάσους βέβαια… Τι συμβαίνει; Πήραν όλοι μαζί ταυτόχρονα την καλοκαιρινή τους άδεια και βρίσκονται αραγμένοι στις παραλίες; Ακόμη και εκείνοι που «κατέκαψαν» τον Γράμμο και την ορεινή Αχαΐα; Αναρωτιέμαι λοιπόν τι εξυπηρετούσε και ποιους, εκείνη η επιμονή των τηλεοπτικών εκφωνητών των ειδήσεων, που ανεδείκνυαν ως πρώτο θέμα του ειδησεογραφικού δελτίου, τον «άγνωστο εμπρηστή» , παρουσίαζαν μαρτυρίες και σχολίαζαν επίμονα την «μοναδική» αιτία των πυρκαγιών, έβγαζαν συμπεράσματα, και φυσικά προσέφεραν δικαιολογίες και άλλοθι, στους τοπικούς άρχοντες, για το διαρκές έγκλημα των χωματερών και στην κυβέρνηση για την ανοργανωσιά, την ασυνεννοησία, τις ελλείψεις, Και τώρα βγαίνουν τα συμπεράσματα: Δεν προξένησαν στην κυβέρνηση πολιτική βλάβη οι πυρκαγιές!… Δεν πρόκειται να σχολιάσω αυτήν την πλευρά του φαινομένου. Το έγραψα άλλωστε ξεκάθαρα, πως η ιδιωτική Τηλεό

Ο "Δείκτης ΖΗΤΑ": Απορίες και ερωτηματικά

Η είδηση δημοσιεύθηκε μέσα στην «τούρλα του Σαββάτου», κυριολεκτικά, στην προκειμένη περίπτωση δηλαδή, μέσα στην κορύφωση των καλοκαιρινών διακοπών και μιας έτοιμης να «ξεσπάσει» προεκλογικής περιόδου.. Ένα Σωματείο με την επωνυμία «Ζήτα» έχει συσταθεί από εξέχουσες προσωπικότητες της διανόησης, των επιστημών, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ. Η ίδρυσή του, λέει το σχετικό ρεπορτάζ «αναδεικνύει το έλλειμμα ψύχραιμης και αντικειμενικής αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των πολιτικών και διοικητικών ηγεσιών». Στους στόχους του «Ζήτα» περιλαμβάνεται, «η διαμόρφωση ενός παρατηρητηρίου αξιολόγησης των πολιτικών ανδρών και των προγραμμάτων που υλοποιούνται», επιχειρώντας όπως υποστηρίζει, να καλύψει το κενό «της κοινωνικής λογοδοσίας και αξιολόγησης». Όλα αυτά και πολύ περισσότερα θα επιτευχθούν με την καθιέρωση του «Δείκτη Ζήτα» , μέσω του οποίου θα αξιολογούνται τα πρόσωπα, που ασκούν πολιτική εξουσία, οι πολιτικοί κλπ. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων ο «δείκτης Ζήτα» θα διαμορφωθεί από επιστημον

Η ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ, καλλιτεχνική Διευθύντρια στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας...

Η Λυδία Κονιόρδου. Μεγάλη καλλιτέχνης, ηθοποιός και σκηνοθέτης, κάνει τώρα ένα μεγάλο και τολμηρό άλμα. Αναλαμβάνει την Διεύθυνση του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες για τον θεσμό των ΔΗΠΕΘΕ, που όπως είναι γενικά αποδεκτό,έχει προ πολλού εξαντλήσει την αρχική δυναμική του, και σε μια πόλη, όπου το Δημοτικό Θέατρο αντιμετώπισε ήδη πολλά, αλλά το σημαντικότερο και δομικά προβλήματα. Και όμως η Κονιόρδου, μιλώντας για τα ΔΗΠΕΘΕ δηλώνει: «Αντιθέτως, νιώθω ότι μπορώ να βοηθήσω να επανατοποθετηθεί σε νέες βάσεις. Πιστεύω πολύ σ αυτόν τον θεσμό. Μόνο που χρειάζεται ριζική αναμόρφωση». Εάν δεν είχαν προηγηθεί οι λαμπρές παραστάσεις του «Θεσσαλικού» με τον Κώστα Τσιάνο ( Ηλέκτρα, Ιφιγένεια) και εάν δεν είχε την γνωστή πετυχημένη επίσης θητεία της στο ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, η δήλωση αυτή θα ηχούσε ως ακατανόητη και πιθανόν δονκιχωτική. Παρ όλα αυτά, όσοι γνωρίζουν τα προβλήματα, τα αδιέξοδα και και τους αγώνες των ΔΗΠΕΘΕ, συχνά στα όρια της επιβίωσης, αναρωτιούνται που στηρίζει αυτήν

ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΙ, περιμένουμε τον επερχόμενο εφιάλτη...

«Ο επόμενος εφιάλτης». Με τον τίτλο αυτόν αναφέρθηκε σε πρόσφατο άρθρο του στα ΝΕΑ ο Γιάννης Μυλόπουλος, καθηγητής του Πολυτεχνείου στον επερχόμενο εφιάλτη της λειψυδρίας, ως αποτέλεσμα των της κλιματολογικής αλλαγής στον πλανήτη. Όπως και άλλοτε σημείωσα, τον Γιάννη Μυλόπουλο γνώρισα το 2003, όταν ως Διευθυντής του υποκαταστήματος του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού και στο πλαίσιο των τότε εκδηλώσεων της «Πολιτιστικής Ολυμπιάδας», οργάνωσα στην Θεσσαλονίκη ένα σύνολο εκδηλώσεων με θέμα το νερό, με τίτλο «Το Νερό πηγή ζωής- S.O.S.». Ο Γιάννης Μυλόπουλος ανέλαβε την επιστημονική ευθύνη της οργάνωσης ενός διεθνούς Συνεδρίου, στην διάρκεια του οποίου συζητήθηκαν εμπειρίες και προβλήματα και διατυπώθηκαν προτάσεις για μια διεθνή συμφωνία- στην περίπτωσή μας για μια Βαλκανική συμφωνία- ορθολογικής διαχείρισης του προβλήματος . Είναι κρίμα, το ότι στην συνέχεια, η Αθήνα δεν χρηματοδότησε την έκδοση εκείνων των πρακτικών, κρίμα, επειδή στο Συνέδριο έλαβαν μέρος προσωπικότητες διεθν

Η ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ΤΟΥ ΚΘΒΕ :Και οι κρίνοντες κρίνονται...

Η θεατρική κριτική, όπως και κάθε κριτική, βρίσκεται στο στόχαστρο των δημιουργών, σκηνοθετών, ηθοποιών, σκηνογράφων κλπ, από τότε που ανακαλύφτηκε. Όποιος την παρακολουθεί, και ταυτόχρονα παρακολουθεί και το θεατρικό έργο, που βρέθηκε στο στόχαστρό της , αντιλαμβάνεται συχνά εξόφθαλμες σκοπιμότητες, προσωπικές πικρίες και υστεροβουλίες, και ακόμη συχνότερα μια χωρίς όρια επίδειξη γνώσεων. Γι αυτό και ένα ασφαλές κριτήριο παραμένουν οι γενικές πληροφορίες εν είδει ρεπορτάζ, που συνοδεύουν την παραγωγή, συντελεστές, σκηνοθετική προσέγγιση, πρωταγωνιστές και βέβαια οι πρώτες εντυπώσεις εκείνων, που είδαν το συγκεκριμένο έργο. Διαφορετικά μπορείς να βρεθείς ανάμεσα σε δύο εντελώς αντίθετες εκτιμήσεις και κρίσεις και τότε, όπως συμβαίνει και στην κινηματογραφική κριτική, καταφεύγεις στον κριτικό «σου», σε αυτόν δηλαδή, που γενικά σε εκφράζει ως άποψη, ως αισθητική, ως αξιολόγηση προσώπων και έργων. Μια τέτοια κατάσταση αντιμετώπισα με την «Λυσιστράτη» του ΚΘΒΕ. Δεν την είδα, καθώς απουσι

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ- ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥ: Στα χέρια βιομηχάνων και επιχειρηματιών, η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας;

Η άκομψη –το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς-απομάκρυνση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και κυρίως οι δηλώσεις του ΥΠΠΟ ότι θα προχωρήσει σε μια επανεξέταση του θεσμικού πλαισίου των Κρατικών Σκηνών, που είναι δεδομένο ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη, δημιούργησε την εντύπωση πως οσονούπω θα ξεκινήσει ένας διάλογος για τα ζητήματα αυτά. Φαίνεται όμως πως κάτι άλλο υπήρχε στην «κρυφή ατζέντα», του Διοικ. Συμβουλίου της Λυρικής και φυσικά και του ΥΠΠΟ. Αυτήν την εξήγηση μπορώ να δώσω, παρακολουθώντας τις πληροφορίες, για τα μέτρα «εκσυγχρονισμού» και σύγχρονου management , που ο Πρόεδρος του Διοικ. Συμβουλίου, ο «ισχυρός άνδρας» της Λυρικής, ο γνωστός βιομήχανος κ. Κυριακόπουλος, έχει αρχίσει να εφαρμόζει στον μεγάλο και πολυπρόσωπο αυτόν οργανισμό. Οργανώθηκε λοιπόν ένα Σεμινάριο, το οποίο παρακολούθησαν μέλη του Διοικ. Συμβουλίου, τα στελέχη της Λυρικής και οι εκπρόσωποι των σωματείων της Λυρικής. Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις της «S &B

S.O.S. Η ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ!..Και μας δείχνει τα δόντια της...

Η ερημοποίηση δείχνει τα δόντια της, πίσω από τις πυρκαγιές και την λειψυδρία… Οι επίσημες εκθέσεις, του ΟΗΕ, της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το λένε καθαρά. Η Νότια Ευρώπη απειλείται από ένα φαινόμενο ερημοποίησης. Το ακούμε, το διαβάζουμε, αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Κι αυτό γιατί νομίζουμε, πως όταν μιλάμε για ερημοποίηση είναι σαν να πιστεύουμε πως θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα αντιληφθούμε πως κοιμόμαστε στο σλιπιγκ μπάνγκ, κάτω από μια χουρμαδιά στην άκρη μιας όασης και μπροστά μας εκτείνεται η απέραντη κίτρινη άμμος της…ευρωπαϊκής Σαχάρας!… Δεν συνειδητοποιούμε δηλαδή, ότι σταδιακά, αλλά σταθερά ,η ερημοποίηση, ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. Γιατί τι άλλο είναι παρά ερημοποίηση, η απογύμνωση εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δάσους, ανά την Ελλάδα; Τι άλλο είναι οι καταστραμμένες λόγω ανομβρίας και ζέστης γεωργικές παραγωγές; Στην Θεσσαλία χιλιάδες στρέμματα βαμβακιού καταστρέφονται λόγω ξηρασίας. Στην Πελοπόννησο η φετινή παραγωγή σουλτανίνας είν