ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΑΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΜΠΟΡΕΣ... Και ένα..φάντασμα επιστρέφει στον κόσμο του. Ενώ η «Θεατρική Άνοιξη» της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης, περιμένει στον καταψύκτη, που την οδήγησε η πολιτική του ΥΠΠΟ, περιμένοντας μια νέα «άνοιξη» στα πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης, εν τούτοις δύο θεατρικά γεγονότα, που εξελίσσονται τις ημέρες αυτές στην πόλη, μας ενθαρρύνουν, μας γεμίζουν ελπίδες, δείχνουν πως συνεχίζουν να υπάρχουν και φορείς και άτομα που βλέπουν με αισιοδοξία μπροστά. Αναφέρομαι καταρχήν στις «Θεατρικές Συναντήσεις 2009» του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Καλαμαριάς και το έργο του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του θεσμού του Θανάση Παπαγεωργίου. Και θα κάνω δύο επισημάνσεις Η πρώτη αφορά στον Δήμο Καλαμαριάς. Μετά την αναβάθμιση και την διεθνοποίηση του Διεθνούς Εικαστικού Φεστιβάλ «Πεδίο Δράσης Κόδρα», έρχεται τώρα και κάνει το αυτονόητο αλλά δυστυχώς τόσο ακριβοθώρητο βήμα, να αναθέσει σε καλλιτεχνικό Διευθυντή την ευθύνη της διοργάνωσης μ
Αναρτήσεις
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ.. Στις 15 Ιανουαρίου 2009 σε ένα "Σημείωμα" με αφορμή τις πρωτοφανείς αγριότητες των Ισραηλινών στην Γάζα και με τίτλο «ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ- Αυτή είναι η απάντηση που σώζει την τιμή του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και των κατακτήσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων », αναρωτήθηκα αν η Ευρώπη θα αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα και χωρίς συνέπειες την πρωτοφανή επιθετικότητα και τα εγκλήματα κατά αμάχων που διέπρατταν τα στρατεύματα του Ισραήλ. Στο Σημείωμα εκείνο υπήρχε και ο εξής επίλογος: « Γιατί είναι ανάγκη να εξεγερθεί η ευρωπαϊκή κοινωνία, να αποδείξει την ύπαρξη της και να δώσει επί τέλους μια απάντηση σ αυτήν την χυδαία περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του ανθρωπισμού και των αξιών που αποτελούν την βάση του Πολιτισμού της» . Δημοσιεύθηκαν λοιπόν σήμερα , έστω και στα «μικρά» των εφημερίδων , οι πληροφορίες, ότι κινούνται τελικά σχετικές διαδικασίες, κάτι το εξαιρετικά ελπιδοφόρο πιστεύω για την Ευρώπη και τους
ΚΙ ΟΜΩΣ… ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, αυτή είναι η μοναδική και εθνικά υπεύθυνη πολιτική, που χρειάζεται ο τόπος. Εν αρχή ην ο Ρήγας, ο Φεραίος βέβαια, ονειροπόλος και οραματιστής, πολύ πριν την εποχή του, ο Αδαμάντιος Κοραής, και μετά ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης, ο Βενιζέλος, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και τον κύκλο των «μεταρρυθμιστών» έκλεισε ο Κώστας Σημίτης, με το ημιτελές, αλλά πάντως εξαιρετικά χρήσιμο «εκσυγχρονιστικό εγχείρημά» του. Ο λόγος λοιπόν για τις Μεταρρυθμίσεις, το πιο παρεξηγημένο, απατημένο και συνεχώς προσδοκώμενο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν αξιολογώ τους προαναφερθέντες, με κριτήρια πολιτικά, οικονομικά, ή κοινωνικά, ή στρατηγικά. Τους μνημονεύω, όπως έχουν καταγραφεί στην συνείδηση των Ελλήνων, με τα θετικά και τα αρνητικά τους. Και ο λόγος αυτής της εισαγωγικής αναφοράς, είναι πολύ απλός. Αν κάτι θα έπρεπε να συζητείται με ένταση, με διαφωνίες, με προτάσεις και αντιπροτάσεις, αυτό θα ήταν κατά την γνώμη μου η κατεπείγουσα εθνική ανάγκη ΜΕΓΑΛΩΝ
Ευχές και τίποτε άλλο, προς το παρόν… Έχω την εντύπωση ότι μη έχοντες κάτι άλλο σημαντικότερο να ασχοληθούν τα Μέσα Ενημέρωσης μας ταλαιπωρούν συνεχώς τον τελευταίο καιρό με το ενδεχόμενο των ..διπλών εκλογών τον Ιούνιο!... Και από πού προκύπτει αυτό; Από την πιθανή παραπομπή του Τέλη Παυλίδη!.. Δηλαδή από την πιθανότητα να βρεθούν βουλευτές, που θα αποφασίσουν να θέσουν σε κρίση και αμφισβήτηση την παρουσία τους στην Βουλή μετά τον Ιούνιο!... Υπάρχει έστω και σταγόνα λογικής ανάλυσης στο ενδεχόμενο αυτό; Όταν μάλιστα η ψηφοφορία είναι μυστική και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν ότι δεν ακολούθησε την γραμμή του κόμματός του; Και όταν μάλιστα η ψήφος στην περίπτωση αυτή- και σωστά- είναι ψήφος κατά συνείδηση; Λοιπόν κανένας, μα ΚΑΝΕΝΑΣ, ούτε βουλευτής, ούτε κόμμα, ούτε αρχηγός, δεν θέλει τώρα εθνικές εκλογές. Τα πραγματικά σχέδια, η τακτική, η όλη προετοιμασία των κομμάτων, στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στην διαφορά των ποσοστών μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. όπως θα καταγραφο
ΜΥΛΟΙ ΑΛΛΑΤΙΝΙ Η κλασσική ελληνική περιπέτεια με τα διατηρητέα συνεχίζεται. ( Σημείωμα της 23 Μαρτίου-Αδημοσίευτο) "Το συγκρότημα των Μύλων Αλλατίνι, ή καλύτερα ότι έχει απομείνει από αυτό, ορθώνεται με το μέγεθος και τις περιπέτειες του μπροστά μας, με τρόπο πιεστικό ,ώστε να μην μπορείς να αποφύγεις τουλάχιστον τις θλιβερές σκέψεις του πως εξελίσσεται σχεδόν με πανομοιότυπο τρόπο η περιπέτεια των διατηρητέων είτε κατοικιών, είτε βιομηχανικών συγκροτημάτων στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα γι αυτά τα τελευταία η πόλη έχει να επιδείξει πολλά αντιπροσωπευτικά και συχνά κραυγαλέα δείγματα . Το συγκρότημα ΦΙΞ, οι Μύλοι Αλλατίνι, η Υφανέτ, η Κεραμοποϊα Αλλατίνι, συνεχίζουν να καταρρέουν και να καταστρέφονται, στην πραγματικότητα να εξαφανίζονται, επειδή χαρακτηρίστηκαν διατηρητέα ιστορικά βιομηχανικά συγκροτήματα!.. Και γιατί αυτό; Γιατί από την μια η πολιτεία με τις αρμόδιες αρχαιολογικές της υπηρεσίες παρεμβαίνει και καλώς για να διασώσει εξαιρετικά δείγματα πολλές φορές της βιομηχανικής αρχιτ
ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ Θαυμασμός, έκπληξη, αλλά και ακροβατισμοί και υπερβολές κατά την διαχείριση τους. Η ετήσια Συνάντηση την οποία διοργανώνει το ΥΠΠΟ στην Θεσσαλονίκη, στην διάρκεια της οποίας παρουσιάζεται το σύνολο σχεδόν του αρχαιολογικού έργου των υπηρεσιών του, έχει πάντοτε το ειδικό βάρος και φυσικά το ενδιαφέρον της. Στην 22η φετινή Συνάντηση κυριάρχησαν, όπως ήταν αυτονόητο τα οκτώ Χρυσά Μακεδονικά στεφάνια, από το Αγορά των Αιγών και τις ανασκαφές στην περιοχή Συντριβανίου, λόγω των εργασιών του Μετρό στην Θεσσαλονίκη. Όπως είναι αναμενόμενο τα στεφάνια συνοδεύονται και από άλλα πολύτιμα και λαμπρά ευρήματα από χρυσό, δοχεία, γυαλί, χαλκό, κοσμήματα και αντικείμενα καθημερινής ζωής. Οι ανασκαφές και τα ευρήματα των περιοχών από όπου θα διέρχεται το Μετρό, έθεσαν με ένταση το πρόβλημα των ανασκαφών που τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται στην χώρα, λόγω της χρηματοδότησης μεγάλων οδικών κυρίως έργων και της αναμενόμενης «συνάντησής τους με αρχαιολογικούς χώρου
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ Μια απροσδόκητη επιστροφή στο παρελθόν των «κυνικών συμφερόντων»… Οι θετικές και κάποτε ενθουσιώδεις εντυπώσεις που άφησε το ταξίδι του Μπάρακ Ομπάμα στην Ευρώπη, κυρίως δε οι θέσεις και οι απόψεις που εξέφρασε τόσο στις επίσημες και δύσκολες διεθνείς συναντήσεις, όσο και στην επικοινωνία του με τον κόσμο, πολύ φοβούμαι ότι δέχθηκαν ένα απροσδόκητο κτύπημα εξ αιτίας της πολιτικής που οι ΗΠΑ απεφάσισαν και άρχισαν να εφαρμόζουν στις σχέσεις τους με την Τουρκία. Όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι η Τουρκία απέκτησε στρατηγικά πλεονεκτήματα στο πλαίσιο της νέας πολιτικής που σχεδίασαν οι ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή. Δεν έχει λοιπόν κανένα ενδιαφέρον να τα επαναλάβω εδώ. Θα κάνω μόνο μια παρατήρηση για τα «καθ ημάς». Αντί να αναλύσουμε με ψυχραιμία την νέα αυτήν πραγματικότητα, που ανέδειξε και την πραγματική, την αντικειμενική ισχύ της Τουρκίας, το αντικειμενικό πλεονέκτημα μιας χώρας δεκάδων εκατομμυρίων, την τεράστια αγορά που εκπροσωπεί, την μεγάλη στρατιωτ
Η αδύναμη πλευρά της ιστορικής συμφωνίας των G20και το ιδιώνυμο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Όλοι έχουν κάποιο λόγο να πανηγυρίσουν για την επελθούσα με συμβιβασμούς και κυρίως χάρις στην υποχωρητικότητα του Μπάρακ Ομπάμα, συμφωνία των G20 στο Λονδίνο. Τα όντως τολμηρά μέτρα όμως που ανακοινώθηκαν για τον έλεγχο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος συνοδεύονται από την επιφύλαξη της διάσωσής τους στους επόμενους μήνες της αναγκαίας εξειδίκευσης τους, της ένταξης τους στα συλλογικά και εθνικά δίκαια, με λίγα λόγια της καθιέρωσης και εφαρμογής τους και φυσικά της δυνατότητας ενός αποτελεσματικού διεθνούς ελέγχου. Ανατρέχοντας πάντως στις επί μέρους έστω και γενικόλογες ρυθμίσεις, όπως την λειτουργία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος κάτω από νέους αυστηρούς κανόνες, τον περιορισμό και τον έλεγχο των φορολογικών παραδείσων, τους ελέγχους των εταιριών αξιολόγησης, και τον έλεγχο των περιβόητων hedge funds, μάταια αναζητά κανείς και κάποια αναφορά στους κατ εξοχήν υπευθύνου
Η «ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ. Στο προσκήνιο και πάλι οι πρόωρες εθνικές εκλογές; Έχω την εντύπωση που επιβεβαιώνεται καθημερινά, ότι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε πολιτικά και επικοινωνιακά την ιστορία της «Πράσινης Ανάπτυξης» ο Γ. Παπανδρέου και γενικά το ΠΑΣΟΚ, οδηγούν μια από τις σημαντικότερες προτάσεις της προοδευτικής ανάπτυξης σε απαξίωση. Γεγονός που το βλέπει κανείς στα σχόλια , ειρωνικά συνήθως, που συνοδεύουν τις σχετικές αναφορές, είτε στα πάνελ των συζητήσεων είτε στις ανακοινώσεις, αποσπασματικές ως συνήθως, που δεν επιτρέπουν την πλήρη παρουσίαση αυτής της κατ εξοχήν προοδευτικής και σύγχρονης πρότασης για την ανάπτυξη. Όταν ο Γ. Παπανδρέου απαντά στο ερώτημα πως θα αντιμετωπίσετε την κρίση και περιορίζεται στην μονοσήμαντη και αόριστη αναφορά στην Πράσινη Ανάπτυξη, κάνει λάθη ουσίας και τακτικής. Ουσίας γιατί βέβαια κανένα πρόγραμμα Πράσινης Ανάπτυξης δεν μπορεί να ξεκινήσει εύκολα και γλήγορα, κανένα πρόγραμμα πράσινης