Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2009
ΟΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΕΣ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ «Ευθανασία» τoν Οκτώβριο, ή «Αυτοκτονία» τον Μάρτιο; Ο Κ. Καραμανλής έχει να επιλέξει μόνο τον χρόνο και την έκταση της ήττας. Εάν υπήρχαν οποιεσδήποτε αμφιβολίες για τον χρόνο των εκλογών, αυτές διαλύθηκαν μέσα στους καπνούς της τελευταίας καταστροφικής πυρκαγιάς. Ταυτόχρονα «κάηκαν» οριστικά οι ελπίδες ανάκαμψης κομματικής και κυβερνητικής της Ν.Δ. μέσα στον πύρινο εφιάλτη της μεγαλύτερης οικολογικής καταστροφής που έπληξε την χώρα, τις συνέπειες της οποίας αδυνατούμε να εκτιμήσουμε ακόμη. Με λίγα λόγια ανατράπηκαν όλοι οι «σχεδιασμοί επί χάρτου» του πρωθυπουργικού επιτελείου και φυσικά περιορίστηκαν απελπιστικά τα καθημερινά σενάρια με τα οποία βομβαρδιζόταν οι θεατές των τηλεοράσεων και οι αναγνώστες του καθημερινού τύπου. Η πυρκαγιά είχε και ένα ακόμη απρόσμενο αποτέλεσμα. Σε αντίθεση με εκείνη του 2007, την εξ ίσου καταστροφική ,την μνήμη της οποία θα συνοδεύει πάντα και ο τραγικός χαμός των 82 συνανθρώπων μας, αυτή η τελευταία φαίνεται ότι εξάντλη
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ Ο νέος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Ακροβασίες (;) ανάμεσα στο λαϊκό και το λαϊκιστικό, το τοπικό και το παγκόσμιο, το εθνικό και το εθνικιστικό… Η ανακοίνωση του ρεπερτορίου του ΚΘΒΕ υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Σωτήρη Χατζάκη, προκάλεσε ερωτηματικά και απορίες στον θεατρικό κόσμο και τα ΜΜΕ και έναν, στην συνέχεια, καταιγισμό δηλώσεων και συνεντεύξεων, μέσω των οποίων ο καλλιτεχνικός Διευθυντής, επιχείρησε να ερμηνεύσει αυθεντικά την κεντρική του επιλογή ως επικεφαλής του κορυφαίου πολιτιστικού οργανισμού της Θεσσαλονίκης, αυτήν δηλαδή του «λαϊκού θεάτρου». Δεν νομίζω ότι ευτύχησε η επιλογή αυτή του Σωτήρη Χατζάκη, του οποίου σκηνοθετικά δείγματα στο Κρατικό Θέατρο έχουμε δει και μάλιστα επιτυχημένα. Ένα «λαϊκό θέατρο» είναι κατοχυρωμένο στην συνείδηση τόσο των θεατρόφιλων, όσο και της ιστορίας, ως ένα θέατρο μαχητικό, ιδεολογικά προσανατολισμένο, συχνά στρατευμένο. Η κληρονομιά του Μάνου Κατράκη, τόσο από το ατυχές ξεκίνη
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ Ο καταλύτης του αναπόφευκτου διαζυγίου ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ Κατά ένα περίεργο τρόπο την οδυνηρή κρίση στις σχέσεις ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν την προκάλεσαν αυτές καθ εαυτές οι δηλώσεις του Περικλή Κοροβέση. Άλλωστε για την κοινωνία των πολιτών , για να μεταχειριστώ ένα οικείο στην αριστερά χαρακτηρισμό, δεν λέχθηκε κάτι που δεν έχει ήδη καταγραφεί στην συνείδησή της , ανεξάρτητα από την αλήθεια της. Οι δηλώσεις που ακολούθησαν, άμεσες, οργισμένες, υποτιμητικές έως προσβλητικές για το πρόσωπο του Περικλή Κοροβέση, αλλά και οι καθυστερημένες όπως αυτή του Αλέκου Αλαβάνου, αποτελούν το υλικό καταλύτη ,στο εκκρεμές από τις ευρωεκλογές πρόβλημα των σχέσεων του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και η παρέμβαση του Λεωνίδα Κύρκου, που υπήρξε εκ των πρωταγωνιστών της Αριστεράς στην συγκυβέρνηση και ιδιαίτερα η πρότασή του για μια νέα πολιτική συνεργασίας ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ, το κόκκινο πανί για τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύει την εντύπωση ότι «ευκαιρίας δοθείσης» καιρός είναι να λυθεί ο κόμ
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ Αφού οδήγησε τον πολιτικό κόσμο στην παρακμή και τον βύθισε στην αναξιοπιστία, αποπροσανατολίζει τώρα και την ίδια την χώρα από τον δρόμο του διεξόδου και της ανάπτυξης. Όπως φαίνεται η ευτυχής και κάπως αλαζονική εικόνα την οποία εξέπεμψε από το παράθυρο της Εισαγγελίας του Μονάχου ο Μ. Χριστοφοράκος προ ημερών, θα είναι το οριστικό πλάνο και της πραγματικής εξέλιξης της πολύκροτης αυτής υπόθεσης. Η τελευταία από τις «βόμβες», που άλλοτε άμεσα και άλλοτε από το παρασκήνιο εκτόξευε εναντίον των πολιτικών , αυτή δηλαδή η αναφορά στους Κ.Γείτονα και Γ. Βρθολομαίο, άρκεσαν για να διαμορφώσουν την αίσθηση στο κοινό μιας γενικευμένης πολιτικής διαφθοράς, κυρίως βέβαια για τα δύο κόμματα εξουσίας. Αλλά ας μην ξεγελιόμαστε. Αυτά τα κόμματα συνιστούν σήμερα τον υπαρκτό μηχανισμό λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όσον αφορά στην διακυβέρνηση της χώρας. Τρέχουν τώρα και δεν φτάνουν με επιχειρήματα, με ενέργειες πρωτοφανείς, με τις συνήθεις βέβαια αλληλοκατηγορίες να
Η περιπέτεια «λογοκρισία σε βίντεο του Κώστα Γαβρά» Άγνοια, ιδεοληψίες, εμμονές και λάθη που είχαν υψηλό- και προσωπικό- κόστος και θα συνεχίσουν να ταλαιπωρούν την χώρα. «Ελεύθερο το φιλμ του Γαβρά», είναι ο τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, ενώ τα ΝΕΑ παρουσιάζουν την είδηση με μια δήλωση του Γαβρά : «Η εκκλησία δεν θέλει να αποδεχθεί την αλήθεια». Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο τίτλος είναι κάπως πιο ουδέτερος : Κανονικά προβάλλεται το φιλμ του Γαβρά στο Νέο Μουσείο» ενώ στον τοπικό ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ ο τίτλος «Τέλος καλό για το βίντεο του Γαβρά» μου δίνει και το νήμα για να μεταφέρω εδώ κάποιες σκέψεις χρήσιμες νομίζω, που δεν αναφέρθηκαν μέσα στην ένταση των σχολίων με αφορμή την λογοκρισία του φιλμ. Και κατ αρχήν, τι θα μείνει από αυτήν, την απερίσκεπτη κατά την γνώμη μου, περιπέτεια; Ο διεθνής σάλος που για άλλη μια φορά μας εκθέτει και το χειρότερο το διαρκές πλέον μήνυμα, ότι την καταστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα ξεκίνησαν κάποιοι μακρινοί πρόγονοί μας, αδιάφορο αν είναι λαϊκοί ή κληρικοί χριστιανοί.
ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ «ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ» Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΘΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ; Είναι απίστευτο και όμως αληθινό. Αυτή η κυβέρνηση «κυβερνά» μόνο στις προεκλογικές περιόδους . Επαναλαμβάνει την περίοδο αυτή ό,τι έκανε και το καλοκαίρι του 2007 , εκείνο το καλοκαίρι των καταστροφών και των θανάτων, προσδοκώντας να επαναλάβει το «θαύμα», της νίκης της του Σεπτεμβρίου του 2007. Όμως το περιβάλλον και τα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει τώρα δεν επιδέχονται συνταγές «παροχών» και «ρυθμίσεων» όπως εκείνα του καλοκαιριού του 2007. Η οικονομική κρίση και τα επιδεινούμενα μεγέθη της πραγματικής οικονομίας, το επερχόμενο φθινόπωρο της Νέας γρίπης, που θα αναδείξει στην πράξη την γύμνια των υποδομών και του «εθνικού σχεδίου», αλλά και οι εξελίξεις και πιθανόν οι ανατροπές γύρω από τα εθνικά θέματα, δεν αντιμετωπίζονται με μονιμοποιήσεις, επιδοτήσεις, νομιμοποιήσεις, αποσύρσεις, και προσλήψεις, πολλές προσλήψεις!... Στο τέλος του χρόνου, εκεί γύρω στον Δεκέμβριο, ο Επίτροπος