ΑΚΟΜΗ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ….ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ… Συνεχίστηκαν σήμερα μερικά από τα δραματικά «επεισόδια» της ελληνικής οικονομικής τραγωδίας, που ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο και δεν έχει όπως φαίνεται τελειωμό. Στην Βουλή συνεχίζεται μέχρι την ώρα αυτή η συζήτηση του Νομοσχεδίου για τον λεγόμενο «ευρύτερο δημόσιο τομέα» , αλλά και τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, ολοκληρώνοντας έτσι τις πρωτοφανείς ανατροπές στην δομή, την οργάνωση την λειτουργία του κράτους, όπως το γνωρίζαμε, αλλά κυρίως τις ανατροπές στην ζωή και τις προοπτικές εκατομμυρίων ελλήνων, που βλέπουν από την μια μέρα στην άλλη μειώσεις αποδοχών, κατάργηση, ή αλλοίωση κεκτημένων, απολύσεις, ανεργία, αβεβαιότητα για το αύριο. Είχαν προηγηθεί οι μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα, η κατάργηση, ή μείωση του 13ου και 14ου μισθού και της σύνταξης και η αυστηρή περιοριστική πολιτική με την μείωση των δημόσιων δαπανών, που δεν έπληξαν απλώς τους εργαζόμενους αλλά και την καρδιά του κοινωνικού κράτους.
Αναρτήσεις
ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ» ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ... ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥΣ Η είδηση που διάβασα πρόσφατα, με ξάφνιασε. Ευχάριστα ομολογώ. Κάτι όχι και πολύ συνηθισμένο στις ημέρες μας. Το περιβόητο εύρημα της Απελλού 5, τμήμα του κτιρίου του Θεάτρου-Σταδίου της Θεσσαλονίκης του 1ου π.Χ. αιώνα, συνδεδεμένου μάλιστα, με βάση κάποιες μαρτυρίες ,με το Μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου, πρόκειται να αποκατασταθεί με βάση εγκριθείσα μελέτη από το ΚΑΣ και κονδύλια από το ΕΣΠΑ. Αυτό ανακοινώθηκε επίσημα από την Έφορο Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Λίλιαν Αχειλαρά και δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ένα «αρχαιολογικό πρόβλημα», στην διαιώνιση του οποίου από την ανακάλυψη του στα τέλη της δεκαετίας του 1980 συνέβαλα και εγώ ,βρίσκει την λύση του. Και έτσι επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη της καθημερινής ζωής της πόλης, το πρόβλημα με τα «αρχαία» που κάθε τόσο προκύπτει στην πόλη, που ως γνωστόν έχει κτιστεί πάνω από μια άλλη πόλη, ή μάλλον πάνω από πολλές άλλες πόλεις
« ΘΑ ΠΑΩ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ » Βασίλης Μουλόπουλος Διευθυντής Σύνταξης της Εφημερίδας «Το Βήμα» Πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Μόνιμος συνοδός ,ως «Μέντωρ» του προέδρου του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ (Λίγες ώρες πριν το κλείσιμο της κάλπης) Σήμερα δεύτερη Κυριακή των Αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου θα εκλεγούν εκατοντάδες Δήμαρχοι και έντεκα Περιφερειάρχες, δηλαδή οι άνθρωποι στα χέρια των οποίων θα αναθέσουμε την τύχη των πόλεών μας και την Περιφερειακή αποκέντρωση και ανάπτυξη, στην πιο κρίσιμη στιγμή των τελευταίων 30 χρόνων, ο Βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ σε μια άνευ προηγουμένου επίδειξη αυταρέσκειας, μηδενισμού και παρακμής, συστήνει στους πολίτες και ιδίως στην νεολαία να «πάνε για τσίπουρα» μη μετέχοντας στην κορυφαία έκφραση της ιδιότητας τους ως ενεργών πολιτών, στην τυπική αλλά και ουσιαστική διαδικασία λειτουργίας της Δημοκρατίας. Σπεύδω να διαχωρίσω την ιδιότητα του ως δημοσιογράφου, όχι για να μην μπλέξω στις συντεχνιακές λογικές,
ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ Και φυσικά είχε και θα έχει συνέπειες… Σε προηγούμενο σχετικό Σημείωμα τονίζαμε το αυτονόητο, ότι στην πολιτική, εκ του αποτελέσματος κρίνονται οι πολιτικές πρωτοβουλίες. Και τώρα έχουμε το αποτέλεσμα. Πριν από την αιφνίδια αλλαγή πολιτικής του ΠΑΣΟΚ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και του έμμεσου, αλλά σαφέστατου διλλήματος, που τις μετέτρεψε σε πολιτικές, το ΠΑΣΟΚ προηγούνταν της Ν.Δ. σε «πρόθεση ψήφου» για εθνικές εκλογές, με εφτά μονάδες. Σήμερα σε αυτοδιοικητικές στην ουσία εκλογές, όπου οποιαδήποτε διαφορά, ακόμη και εις βάρος του ΠΑΣΟΚ, θα παρείχε στην κυβέρνηση όχι ένα, αλλά πολλά άλλοθι και ουσιαστικά επιχειρήματα να μιλήσει για την παραδοσιακή συμπεριφορά των εκλογέων στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου εκφράζουν διαφωνίες , διαμαρτυρίες, και στέλνουν μηνύματα, αλλά χωρίς να επηρεάζουν την πορεία της κυβέρνησης, τα αποτελέσματα μετρήθηκαν διαφορετικά, και τα πολιτικά συμπεράσματα είναι σαφή και αδιαμφισβήτητα. Η μεγάλη κατ αρχήν αποχή, τα λευκά και τα
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΕΣ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ Ο καθένας μας δικαιολογημένα, αυτήν ιδιαίτερα την δύσκολη και πολύπλοκη εποχή, έχει «γυρίσει στον εαυτό του», αφιερώνει χρόνο είτε στις συζητήσεις είτε στις σκέψεις του, για τις εξελίξεις γύρω από την ζωή του, την οικογένεια του , το αύριο… Και φυσικά να αγωνιά και για την πορεία της ίδιας της χώρας, μια και όπως και να το κάνουμε πλέον, αυτή η «πορεία της χώρας», δεν είναι κάτι το απροσδιόριστο και το ξένο και συνεπώς το αδιάφορο, αλλά κάτι το πολύ συγκεκριμένο, το χειροπιαστό, και κατά κανόνα, το χειρότερο, για τις άμεσες επιπτώσεις του στην ζωή μας. Και έτσι πολύ λίγα, ελάχιστα περιθώρια μας μένουν να ασχοληθούμε, να αφιερώσουμε δηλαδή λίγο από την έστω διανοητική και μόνο φροντίδα μας ,στα δραματικά και τραγικά γεγονότα που εξελίσσονται σχεδόν καθημερινά στον κόσμο που μας περιβάλλει, στον σημερινό κόσμο. Οι φυσικές ιδιαίτερα καταστροφές, που για ευεξήγητους και κατανοητούς πλέον λόγους
Η ΜΟΙΡΑΙΑ(;) «ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ» Μια βεβιασμένη και περιττή ενέργεια, υψηλού πολιτικού ρίσκου με απροσδιόριστες συνέπειες. Το πρωί της Δευτέρας 25 Οκτωβρίου, το βράδυ δηλαδή της ημέρας που οι Έλληνες παρακολούθησαν την περίφημη «Διακαναλιακή» συνέντευξη του πρωθυπουργού, δημοσιοποιήθηκαν στα ΝΕΑ, σε συνέντευξη του Γιάννη Ραγκούση τα δύο ουσιαστικά ζητήματα-διλήμματα, που έθεσε ο Γ. Παπανδρέου. Είπε λοιπόν ανάμεσα σε άλλα ο Γ. Ραγκούσης: «Ή θα έχουμε τον λαό μαζί μας- και όταν λέω τον λαό εννοώ μόνο τον λαό- και έτσι θα κερδίσουμε για την χώρα τον πόλεμο της επιβίωσης και της ανάπτυξης, ή δεν θα έχουμε την συμπαράταξη των πολιτών και κατά συνέπεια όσο και να θέλουμε δεν θα καταφέρουμε να βγάλουμε την Ελλάδα από τον φαύλο κύκλο της παρακμής και υπανάπτυξης. Γιατί εμείς, σε αντίθεση με τον κ. Σαμαρά, που ισχυρίζεται ότι μπορεί χωρίς κόπο να μηδενίσει το έλλειμμα σε ένα χρόνο, μάγοι δεν είμαστε». Και απαντώντας σε άλλη δήλωση τονίζει χαρακτηριστικά: «Είναι καθήκον μας να μη
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ Η νέα πραγματικότητα της Ιης Ιανουαρίου του «Καλλικράτειου» έτους 2011... Μπορεί μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των ερωτηθέντων από τελευταία έρευνα, να απάντησε ότι θα ψηφίσει με «αντιμνημονιακή» επιλογή, εν τούτοις τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ο αρχηγός της Ν.Δ. ιδιαίτερα, συνεχίζουν επίμονα την καθημερινή φιλολογία καταδίκης του Μνημονίου και του «Καλλικράτη». Γιατί επέλεξαν αυτό το πεδίο για την αντιπαράθεση των αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοεμβρίου, είναι πασιφανές. Επιχειρούν να αλιεύσουν ψήφους από ένα κόσμο σε πρωτοφανή πίεση, σε ένα κόσμο που βλέπει να ανατρέπονται η καθημερινότητα και η βεβαιότητά του για το αύριο, σε ένα κόσμο που ελπίζει όλο και λιγότερο σε ένα καλύτερο αύριο. Μα αυτή δεν ήταν πάντοτε η λογική των εκλογών, τουλάχιστον όπως τις γνωρίζουμε στην Ελλάδα; Το ότι αυτό, δεν είναι παρά μία ακόμη έκφραση λαϊκισμού και της κομματικής κυνικότητας της πολιτικής, πολύ λίγο ενδιαφέρει. Το ότι ούτε το Μνημόνιο θα α
ΟΙ «LAS INCANTADAS» στην Θεσσαλονίκη. Οι μύθοι γύρω από τις «Μαγεμένες» και οι αυταπάτες της πόλης. Ανακοινώθηκε πριν λίγες ημέρες ότι φτάνουν επιτέλους στην Θεσσαλονίκη το 2012, την χρονιά δηλαδή που η πόλη θα γιορτάζει τα 100 χρόνια της Απελευθέρωσής της, τα αντίγραφα των «Incantadas», ή των «Μαγεμένων», ή κατά την γνωστή υπερβολή μας ,των «Ελγινείων της Θεσσαλονίκης», ή επί το απλούστερο, των «Μαρμάρων» της Θεσσαλονίκης… Το Λούβρο αποφάσισε- για τρίτη φορά- να κατασκευάσει αντίγραφά τους και να τα αποστείλει στην Θεσσαλονίκη, όπου θα εκτεθούν στους χώρους του Δημαρχιακού Μεγάρου, μαζί με τις μήτρες των εκμαγείων, όπως γράφτηκε, για να έχουμε πλέον το προνόμιο να τις αναπαραγάγουμε εσαεί… Και λέω για τρίτη φορά, γιατί δεν ανταποκρίνεται ασφαλώς στην πραγματικότητα ότι η θετική απόφαση του Λούβρου ακολούθησε ένα αίτημα του Δήμου, που εκκρεμεί εδώ και δέκα χρόνια, όπως γράφτηκε επίσης. Η πρώτη θετική ανταπόκριση του Λούβρου εκφράστηκε σε αίτημα και πάλι του Δήμου Θεσσαλονί