Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλα Νεκροθάφτη…

(όπου Νεκροθάφτης= δημόσιο χρέος, έλλειμμα, Δ.Ν.Τ. Αγορές, σπρεντς, Τζων Πόλσον, Μέρκελ, Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, Βερστερβέλε, Ecofin και Eurrogroup,ύφεση, χεντζ φαντς, και άλλα πολλά.)

Μέρα που είναι, η Βασ. Όλγας είχε να εκπέμψει και άλλα μηνύματα, κάτι ανάμεσα σε ψέμα και αλήθεια, σκηνές που βγάζουν μάτι, άλλες που προκαλούν ερωτηματικά, ή μια θλίψη, άλλες που γεννούν μια αυθόρμητη αισιοδοξία, μια αίσθηση ότι η ζωή συνεχίζεται με τα καλά και τα κακά της, παρ όλον τον καθημερινό καταθλιπτικό βομβαρδισμό μας.

Μια σκηνή σε κάποιο περίπτερο, με τους ανθρώπους να συνεχίζουν το τάβλι στημένο πάνω στο ψυγείο των παγωτών- ποιος νοιάζεται τώρα για παγωτά-, στα όρθια, με τον φραπέ και την κόκα κόλα και τους φίλους τους να σχολιάζουν και να λένε τα γνωστά ανέκδοτα της ανδροπαρέας.



 
Ποιος Ζαν Κλωντ Τρισέ και ποιος Ντομινίκ Στρος Καν, ποια επιτόκια και ελλείμματα, μπορούν να σταματήσουν την καθημερινότητά τους;



Όχι πως περνούν την ημέρα αμέριμνοι και απόντες από όσα συμβαίνουν γύρω τους. Αλλά δεν πρόκειται να «παραδοθούν» στο κλίμα της απελπισίας και του φόβου.

Καλό; Κακό; Δεν μπορώ να πω με σιγουριά.

 
Και λίγο παρακάτω το κλειστό κατάστημα με το απειλητικό κιτρινοκόκκινο «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ», με την άδεια βιτρίνα , αλλά παρ όλα αυτά «ζωντανή», και παιχνιδιάρα. Ο καταστηματάρχης το έκλεισε το μαγαζί, αλλά δεν το αποχωρίζεται. Άφησε πίσω του τους καθημερινούς φίλους του, έτσι σαν δικαιολογία πιθανόν, για να έρχεται πάλι εκεί. Που ξέρεις;, Μπορεί κάτι άλλο να σκεφτεί.



Όπως σκέφτηκε η ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου, που μέσα στην κρίση τον φόβο του αύριο, και την μείωση των εργασιών, άφησε το κομμωτήριο της στον παράδρομο της Βασ. Όλγας, κατέβηκε στην λεωφόρο, επένδυσε χρήματα σε κατάστημα της κεντρικής οδού και παλεύει να επιζήσει. Ρισκάρει να χάσει τα λεφτά της, αλλά κάνει το βήμα, τολμάει.


Κάτι παρόμοιο σκέφτηκαν και οι άνθρωποι του Κινηματογράφου «Κολοσσαίον», που όπως όλοι οι παραδοσιακοί κινηματογράφοι της πόλης, δέχτηκε το καίριο χτύπημα των μεγάλων Κινηματογραφικών συγκροτημάτων.

Έκανε και αυτός κάποια επένδυση και τώρα το «Κολοσσαίον» φιλοξενεί ως θέατρο την πασίγνωστη κωμωδία του Anthony Shaffer “SLEUTH” , με τους Γιώργο Κιμούλη και Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.

Και το μπάνερ γράφει με αισιοδοξία «Εισιτήρια προπωλούνται»..


Δεν λείπει και η εικόνα της θλίψης, που εκπέμπει ο πρόσφυγας με το ακορντεόν του κι αυτός στην Βασ. Όλγας, προσπαθώντας με τους νοσταλγικούς ήχους, που ούτως ή άλλως εκπέμπει ,το παραδοσιακό αυτό όργανο, να συνοδεύσει για λίγα μέτρα τους διερχόμενους και να εξασφαλίσει το σκληρό μεροκάματο της ημέρας.


Εικόνες της σημερινής Ελλάδας, δίπλα στις προχθεσινές της κρίσης και της οικονομικής παρακμής.

Εικόνες και στιγμές που δίνουν νόημα στην ευχή:

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ…

Σχόλια