ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΕΣ  ΕΝΤΑΣΕΙΣ  ΚΑΙ  ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

 

Ενώ η υπόθεση της Χρυσής Αυγής εξελίσσεται και η ελληνική οικονομία βρίσκεται και πάλι στο τραπέζι των συζητήσεων

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η χώρα και ειδικότερα η πολιτική της τάξη, δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει  τι σκοπεύει να κάνει τελικά με την Χρυσή Αυγή.

Αν εξαιρέσουμε τις πρώτες εντυπωσιακές κινήσεις  προς την πλευρά της Δικαιοσύνης και στην συνέχεια τις ταχύτατες ενέργειες  αυτής  , που έχουν μια σαφή κατεύθυνση και στόχο,  η πολιτική τάξη δεν έχει καταλήξει και κυρίως δεν φαίνεται να συμφωνεί μέχρι που και πως θέλει να φτάσει.

Δεν είναι φυσικά εύκολο κάτι τέτοιο.

Όσο όμως ο καιρός θα περνά τόσο και οι διαφωνίες ανάμεσα στα κόμματα –κυρίως τα δύο μεγάλα-  μεγαλώνουν  και άρα  σταδιακά γίνεται φανερό ότι το πολιτικό ζήτημα  που προέκυψε μετά τις τελευταίες καταιγιστικές εξελίξεις, σχετικά  με την Χρυσή Αυγή, θα περιπλέκεται αντί να οδηγείται σε μια λύση.

Αλλά και τα Μέσα υποβοηθούμενα από τις διαρροές των καταθέσεων, πραγματικές  ή φανταστικές, διαμορφώνουν σταδιακά και με ένταση ένα κλίμα ανεξέλεγκτο, όσον αφορά στην σοβαρότητα και την αλήθεια των πραγμάτων που καταγγέλλονται,  με κίνδυνο τον κορεσμό της κοινής γνώμης, ώστε να αρχίσει να αμφισβητεί την αλήθεια και γιατί όχι να επιτρέψουν στην Χρυσή Αυγή να οργανωθεί και να ετοιμάσει ακόμη και προβοκάτσιες, αν δεν τις έχει δρομολογήσει ήδη.

Κάτι τέτοιο θα καταστήσει στα μάτια της κοινής γνώμης την υπόθεση της εξάρθρωσης μιας εγκληματικής οργάνωσης και την διάλυση  του νεοναζιστικού μορφώματος, τμήμα του κομματικού παιχνιδιού και απόπειρα «διανομής ιματίων» .

Γιατί παρ όλα όσο εμφανίζονται στις μετρήσεις της κοινής γνώμης η θέση της Χ.Α. στην ελληνική κοινωνία  δείχνει να αντέχει , κάτι που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής όχι μόνο των πολιτικά υπεύθυνων, αλλά και των επιστημόνων που ερευνούν το φαινόμενο και  τα χαρακτηριστικά του και αναζητούν τις αιτίες της εμφάνισης του.

Και φυσικά και πρωταρχικά είναι επείγουσα η ανάγκη να ανακρούσει πρύμνη το πολιτικό σύστημα να συναισθανθεί τους κινδύνους που απειλούν την ελληνική κοινωνία , την πολιτική σταθερότητα και την αξιοπιστία της χώρας στον διεθνή χώρο και να βρει το ταχύτερο δυνατόν την κοινή συνισταμένη, την αναγκαία συμφωνία, ώστε  από κοινού και σε ενιαίο μέτωπο να αντιμετωπίσει  την  νεοναζιστική απειλή στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας του Κανονισμού της Βουλής και του Νόμου.

Γιατί αγγίζει τα όρια του γελοίου η θέση ότι πριν από κάθε τι άλλο πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που γέννησαν το φαινόμενο και δη το…Μνημόνιο!...

Δεν δείχνει απλώς κομματικές εμμονές.

 Δείχνει μια ανωριμότητα επικίνδυνη μια αδυναμία να αξιολογηθεί σωστά και στην πραγματική του έκταση ο κίνδυνος που απειλεί πολλαπλά την Δημοκρατία ,τα ανθρώπινα δικαιώματα και την χώρα.

Και κάτι ακόμη

Θα κάνουν ιστορικό λάθος να μην συμπεριλάβουν στις εκτιμήσεις και τους σχεδιασμούς τους την απίστευτη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας, κάτω από τις χωρίς προηγούμενο ανατροπές της περιόδου αυτής.

Κριτήρια αξιολόγησης, ιεράρχηση αξιών, ιδεολογίες, επιρροές της παράδοσης,, έχουν προ πολλού αλλοιωθεί και ουσιαστικά αναιρεθεί και μια τυφλή οργή στα όρια του μίσους, μια άγνωστη μέχρι τώρα εκδικητικότητα, άρνηση, απελπισία, συνιστούν ένα καλειδοσκόπιο, μάλλον ένα παραμορφωτικό φακό  μέσα από τον οποίο παρακολουθούν και αξιολογούν τα γεγονότα μεγάλες κοινωνικές ομάδες.

 Ένα αξιόλογο τμήμα του λαού,  έχει  καταστεί έρμαιο   μύθων, ψεύδους, φαντασιώσεων και μισαλλοδοξίας και συνεπώς  ελάχιστα επηρεάζουν την κρίση του όλα αυτά που σταδιακά αποκαλύπτονται για την Χρυσή Αυγή.

Γι αυτό και οι πολιτικές ηγεσίες παρακολουθούν αμήχανα την αντοχή αυτού του εγκληματικού  φαινομένου στις διάφορες μετρήσεις, παρά την αισθητή μείωση της απήχησης του.

Ο κίνδυνος με λίγα λόγια, να χαθεί εξ αιτίας της πολιτικής αντιπαράθεσης, ό,τι έχει  κερδηθεί από τις ενέργειες και τις αποφάσεις  της Δικαιοσύνης, είναι ορατός.

Δυστυχώς, τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τα δύο μεγάλα κόμματα, στην αντιπαράθεση αυτή στηρίζουν πλέον τους κομματικούς τους σχεδιασμούς, εν όψει εξελίξεων μέσα στο προσεχές εξάμηνο.

Η κλιμάκωση των καταγγελιών  αποπροσανατολίζει την ελληνική κοινωνία από την κρισιμότητα της στιγμής, γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, πως θα εξελιχτούν τα πράγματα σχετικά με την Χρυσή Αυγή.

Μετά μάλιστα και από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στην Πολιτική Επιτροπή της Ν.Δ. και τις απόψεις που διατύπωσε ο  Ν. Δένδιας σε συνέντευξη του, η κατάσταση  μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη ακόμη και για τους ίδιους τους εμπνευστές της πολιτικής της έντασης.

Με λίγα λόγια μπαίνουμε σε μια φάση ρευστότητας, την στιγμή που κορυφώνεται η ένταση για την διαθεσιμότητα και τις απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, ενώ  στον διεθνή ορίζοντα η Ελλάδα ξαναμπαίνει στο τραπέζι με ερωτήματα και διαφωνίες για την διαχείριση του χρέους και το ενδεχόμενο νέο πακέτο βοήθειας.

Υ.Γ.

Από αλλού περιμέναμε την «προβοκάτσια» και από αλλού μας προέκυψε.

Το δημοσίευμα της «Αυγής» και η εμφανής αμηχανία του Α. Τσίπρα να το σχολιάσει,  δείχνουν ανάγλυφα πόσο απροετοίμαστη βρήκαν οι εξελίξεις την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Στο πασιφανές της αδυναμίας της να συγκροτήσει  μια αξιόπιστη πρόταση για την οικονομική κρίση και την έξοδο από αυτήν, προστίθεται τώρα και η πιεστική ανάγκη να απαντήσει  σε ερωτήματα και προκλήσεις που ορθώνονται απέναντι της , τόσο από τις εξελίξεις σχετικά με την Χρυσή Αυγή, όσο και από την πίεση που της ασκεί η επίθεση της Ν.Δ.