ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ !!! ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ… Ο πολιτικός χρόνος τρέχει πλέον με ταχύτητα τυφώνα και σαρώνει πολιτικά γεγονότα, εντυπώσεις, δημόσιες δηλώσεις, καταγγελίες και διαψεύσεις. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αφήνει πίσω του χάος, το οποίο ολοένα διευρύνεται, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό, όσο κυρίως και στο εξωτερικό. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση διαθέτουν πλέον την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων. Είναι σαν να έθεσε κάποιος κατά λάθος σε κίνηση ένα μηχανισμό, ο οποίος πλέον κινείται ανεξέλεγκτα και παράγει τις δικές του πραγματικότητες. Είναι φανερό πως η κυβέρνηση δεν περίμενε αυτήν την εξέλιξη, όταν έλαβε την πρωτοβουλία να επισπεύσει την διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Το ότι η κίνηση αυτή είχε ως κίνητρο κυρίως πολιτική και κομματική υστεροβουλία για την υπέρβαση του αδιεξόδου στο οποίο οδηγήθηκαν οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα, γίνεται όλο και πιο καθαρό και καμιά διάψευση δεν μπορεί το ανα
Αναρτήσεις
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΦΑΡΣΑ Είναι νομίζω κοινή απαίτηση, να τελειώσει αυτή η γελοία φάρσα με την επιθυμία του Γ. Παπανδρέου να επιστρέψει στην ηγεσία του ιδιόκτητου κόμματος του. Να τελειώσει γιατί θέτει σε κίνδυνο της πορεία και το μέλλον της χώρας σε μια πολύ δύσκολη στιγμή της περιπέτειας των πέντε τελευταίων χρόνων. Κάτι που δεν φαίνεται να τον ανησυχεί ιδιαίτερα, και μάλλον επεδίωξε να το κάνει αυτήν την στιγμή. Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ καν ότι δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τις συνέπειες της ενέργειας του αυτής, ένας πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας και περιέρχεται την υφήλιο με πολιτικές ομιλίες σε συνέδρια και Πανεπιστήμια. Το αντιλαμβάνεται αλλά δεν μπορεί να αντέξει πλέον την ιδέα ότι κάποιοι άλλοι και όχι αυτός διαχειρίζονται την πορεία του κόμματος που το θεωρεί κληρονομιά και ιδιοκτησία του. Να ξεκαθαρίσει και ο ορίζοντας των επιδιώξεων όλων των πρωταγωνιστών –μια και όλοι οι μετέχοντες θεωρούν τους εαυτούς τους πρω
ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Ενώ η Αθήνα ετοιμάζεται να φιλοξενήσει την συνδιοργάνωση της DOCUMENTA του Κάσσελ το 2017. Την περασμένη εβδομάδα το Υπουργείο Πολιτισμού έθεσε με τον γνωστό του τρόπο, ένα τέλος στην περιπέτεια την οποία ζει εδώ και 15 περίπου χρόνια το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ζήτησε, αλλά δεν έλαβε ακόμη, τις παραιτήσεις τόσο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, όσο και της Διευθύντριας του Μουσείου Άννας Καφέτση. Η Άννα Καφέτση μάλιστα όχι μόνο δεν παραιτήθηκε, αλλά δήλωσε άμεσα και καθαρά ότι δεν προτίθεται να υποβάλλει παραίτηση, μια και δεν θεωρεί ότι έχει διαπράξει οποιαδήποτε παρανομία και η σχετική σύμβαση της λήγει το 2016. Τι σημαίνει αυτό; Δεν πρόκειται να είναι τόσο εύκολη η «λύση» που επέλεξε τελικά το Υπουργείο, προκειμένου να παρέμβει σε ένα πρόβλημα που καθιστούσε δύσκολη την συμβίωση των δύο οργάνων που διοικούν και διευθύνουν το Μουσείο, που όμως τα τελευταία χρόνια έλαβε διάσταση σύγκ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ; Ένα ακόμη – και ίσως το μοιραίο- λάθος του Φώτη Κουβέλη Η εισήγηση του Προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη στην Εκτελεστική Γραμματεία του κόμματος να διακοπεί ο διάλογος με το ΠΑΣΟΚ και να συνεχιστεί μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ, εγγράφεται ασφαλώς στην σειρά των επιλογών του που έχουν ως μοναδικό χαρακτηριστικό τους την αγωνιώδη προσπάθεια για την προσωπική του επιβίωση, αδιαφορώντας για τα πρωταρχικά και πραγματικά προβλήματα που συνδέονται με τιε πολλαπλές απόπειρες ενοποίησης του διάσπαρτου χώρου της Κεντροαριστεράς. Καταγγέλλει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ για την πολιτική του, «ταυτισμένη» με την πολιτική της Ν.Δ. παριστάνοντας ότι αγνοεί ότι η πιλοτική αυτή επιβάλλεται και μάλιστα με τρόπο εκβιαστικό από την Ευρώπη και το ΔΝΤ, από εκείνη την Ευρώπη δηλαδή στην οποία δηλώνει ότι θέλει να παραμείνει η χώρα. Και το χειρότερο, ότι συνήνεσε και μετείχε στην πολιτική αυτή, στην πρώτη φάση της συγκυβέςρνησης. Τελικά πέτυχε
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ; Τώρα που η φουρτούνα φαίνεται να καταλαγιάζει, ύστερα από τις σαφείς παρεμβάσεις των Βρυξελλών, και η χώρα φρενάρισε λίγα μέτρα πριν από τον γκρεμό, τώρα αναζητά κανείς απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα Πώς και γιατί η κυβέρνηση κινήθηκε με τόση βιασύνη και άγνοια και το χειρότερο χωρίς προετοιμασία, ή μελέτη των δύο προηγούμενων περιπτώσεων της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας , προκειμένου να θέσει τέλος στην Μνημονιακή εποχή και την παρουσία της τρόικας στην χώρα; Ήταν ο πανικός της αδυναμίας συγκρότησης μιας προεδρικής πλειοψηφίας σε συνδυασμό με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ένα σταθερό προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ; Ήταν ο φόβος από την γνώση πως η ψήφο εμπιστοσύνης αυτής της Βουλής συνοδευόταν από την ξεκάθαρη θέση πολλών βουλευτών πως δεν πρόκειται να συναινέσουν σε «νέα Μέτρα» και άρα ένα νέο Ασφαλιστικό, μια νέα ρύθμιση εργασιακών σχέσεων και νέες περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων , που αποτελούν κάποιες από τις 400 «μετα
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ Το προβλήματα του «μικρού» εταίρου, το αρνητικό κλίμα για την χώρα και η λανθασμένη τακτική της κυβέρνησης Στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ της Αθήνας συναντήθηκαν κατά πληροφορίες 200 στελέχη του «κοινωνικού χώρου» του ΠΑΣΟΚ, συνδικαλιστές κορυφαίων οργανώσεων, που αποτελούσαν το μόνιμο επιχείρημα του Β. Βενιζέλου ότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει ισχυρό στην κοινωνία , για να διαπιστώσουν ότι πρέπει να τεθεί τέλος στην πολιτική της «νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης» και να αποφασίσουν την διοργάνωση μιας συνδιάσκεψης στο τέλος Δεκεμβρίου με στόχο την «διαμόρφωση πανελλαδικής οργάνωσης» κλπ Ξεκαθαρίζουν πως δεν ανήκουν «ούτε στο Βενιζελικό, ούτε στο Παπανδρεικό στρατόπεδο», και από το κείμενο γίνεται σαφές πώς ο μόνος πολιτικός χώρος που συγγενεύει μαζί τους είναι αυτός του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τον κατονομάζουν. Βρέθηκε κατά πάσα πιθανότητα ένα σχήμα που θα μπορεί να διαπραγματευθεί κάποια στιγμή με τον ΣΥΡΙΖΑ ,οδηγώντας εκεί, μέσα από μι
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΨΗΦΟΥ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ Κερδίζει ζωτικό χρόνο η κυβέρνηση, αλλά οι εσωτερικές και ενδοκυβερνητικές εντάσεις θα συνεχίζονται. Διανύουμε ήδη μια μακρά προεκλογική περίοδο. Ό,τι χειρότερο για την οικονομία και την στάση των αγορών, που ήδη ερμηνεύουν την κατάσταση στην Ελλάδα και τα περίφημα spreads πήραν και πάλι την ανηφόρα. Κάτι που αν συνεχιστεί μπορεί να ανατρέψει την ελληνική στρατηγική εξόδου από το Μνημόνιο και επιστροφή στην κανονικότητα. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και τα όσα συνεπάγεται την μη συμφωνία, έχει ταλαιπωρήσει το πολιτικό σύστημα και την χώρα , αλλά το πολιτικό σύστημα δεν το κρίθηκε ζωτικό θέμα κατά τις συζητήσεις περί τροποποίησης του Συντάγματος. Και έτσι ζούμε και πάλι στιγμές 2009 , απλώς έχουν αλλάξει τα ονόματα και οι ρόλοι. Αυτήν την φορά όμως η χώρα χρειάζεται ηρεμία και συνεννόηση λίγων μηνών, ώστε να ολοκληρωθούν οι σχετικές συνεννοήσεις με τους εταίρους και να κλείσουν
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ Ομολογώ πως μου αρέσει αυτή η σχεδόν live ανασκαφή του Μακεδονικού τάφου στην τούμπα της Αμφίπολης. Όχι γιατί κρατά το ενδιαφέρον συνεχώς ανανεωμένο και με απίστευτες εκπλήξεις, αλλά και γιατί εμπλουτίζει το φορτίο της μνήμης καθώς τα επί μέρους γεγονότα διατηρούν την δύναμη τους και δεν χάνονται σε ένα μεγάλο και αξιοθαύμαστο σύνολο. Παρακολουθώ και την φιλολογία περί «πολιτικής εκμετάλλευσης» και τα σχόλια «τραβηγμένα από τα μαλλιά» εναντίον των μη αρχαιολόγων, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο , την μια ή την άλλη επιδίωξη, επιχειρούν να «μπουν στο πλάνο» κάθε τρεις και λίγο. Το θεωρώ ματαιοπονία και εκείνων που το επιχειρούν και εκείνων που το καταγγέλλουν. Τίποτε από αυτά δεν θα μείνει στην μνήμη μας, συχνά ούτε για μια μέρα. Η ίδια η εξέλιξη των αρχαιολογικών ευρημάτων εξαφανίζει όλες τις σχετικές απόπειρες και τις υστεροβουλίες. Διαβάζω ακόμη και τα σχόλια εκείνων που κατακρίνουν με τον πιο δ