Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Η άρνηση του Γ. Παπανδρέου να μετάσχει στην ιδρυτική πράξη της «Ελιάς» και η δημοσιοποίηση των αρνητικών απόψεων του για το εγχείρημα, στην οποία ο ίδιος προέβη, αποδεικνύουν αναμφισβήτητα ότι  δεν είχε ως στόχο μόνο την προσπάθεια ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, αλλά και το σημερινό ΠΑΣΟΚ.
Και αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός της απουσίας των φίλων του και ιδίως των βουλευτών  του ΠΑΣΟΚ, τόσο από την αίθουσα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, όσο και από την κληθείσα να συζητήσει τα των αυτοδιοικητικών εκλογών συνάντηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Πράξεις συνειδητές, με συνέπειες και δημιουργία εντυπώσεων σαφών,  στην κοινή γνώμη και στα Μέσα ενημέρωσης.
Μετά την πείσμονα και ανιστόρητη άρνηση της ΔΗΜΑΡ, τις παλινωδίες των 58, την απήχηση, έστω δημοσκοπική, του Ποταμιού, η πολιτική απόφαση του Γ. Παπανδρέου και των φίλων του έθεσαν υπό αμφισβήτηση την προοπτική της «Ελιάς»
Πιθανόν να αποτελούν και το μοιραίο κτύπημα εναντίον της τελευταίας (;) απόπειρας ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς.
Η δημόσια σύνδεση της απουσίας του Γ. Παπανδρέου  από τον Β. Βενιζέλο με το κυβερνητικό  σχήμα και τις ενδεχόμενες συνέπειες αποσταθεροποίησης της χώρας, δείχνει ξεκάθαρα νομίζω ότι  κάποια στιγμή, πιθανόν και πριν τις εκλογές ο Γ. Παπανδρέου θα επιχειρήσει την διάσπαση του ΠΑΣΟΚ και την οργάνωση της ουσιαστικής παρουσίας του στην δημόσια ζωή του τόπου.
Το μέλλον  των 58 και της προσπάθειας ανασυγκρότησης και ενοποίησης των διάσπαρτων δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, δεν είναι απλώς αβέβαιο.
Η όλη κίνηση που γέννησε ελπίδες σε σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος  δείχνει τώρα ότι έχει σκοντάψει από ευθύνες των ίδιων των πρωταγωνιστών της, .
Και το χειρότερο συμπαρασύρουν στην πτώση τους και το αδύναμο ΠΑΣΟΚ, που στήριξε όλες τις ελπίδες του, εν όψει των εκλογών, στο νέο συλλογικό σχήμα της Κεντροαριστεράς.
Παραμένει τώρα ως ο αδύναμος και αβέβαιος κρίκος της κυβερνητικής σταθερότητας και ασφαλώς θα αναγκάσει και τον Α. Σαμαρά σε επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής του.
Παραμένει να δούμε αν ο Β. Βενιζέλος θα αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες, πριν ή μετά τις εκλογές.
Παραμένει να δούμε αν οι συμμετέχοντες στο σχήμα της «Ελιάς» θα συνεχίσουν με αυτό, ή θα επιδιώξουν έστω και τώρα να κινηθούν διαφορετικά.
Γιατί αντιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ότι η αλλαγή της στάσης του «Συγκροτήματος» θα έχει συνέπειες , μια και το εγχείρημα υποστηρίχτηκε , προβλήθηκε  με κάθε τρόπο από τα ελεγχόμενα από αυτό Μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, τηλεόραση ραδιόφωνα κλπ) και σε ένα βαθμό διαμορφώθηκε και συγκροτήθηκε  χάρις στην πολλαπλή υποστήριξη του.
Αφήνεται τώρα  μια τελευταία ευκαιρία για την «Ελιά», ως συλλογικού πλέον εγχειρήματος.
Η συγκρότηση του ψηφοδελτίου των ευρωεκλογών ,που θα μπορούσε να σημάνει το νέο , το άφθαρτο, το  αποτέλεσμα μιας πολιτικής αλλαγών και ανανέωσης και όχι υπόγειων  συναλλαγών,  σκοπιμοτήτων και προσωπικών φιλοδοξιών, όπως τουλάχιστον προέκυπτε από την κυκλοφορούσα  αντίληψη της παρουσίας «όλων των τάσεων και των ομάδων του ΠΑΣΟΚ»…
Θα αρκέσει και μόνο αυτό για να κρατήσει ζωντανή και αλώβητη  την συλλογική προσπάθεια μέχρι τις εκλογές, ώστε να έχει την δυνατότητα να αποφασίσει  ο λαός για την σημασία και την τύχη του εγχειρήματος;
Οι προσεχείς ημέρες και λίγες εβδομάδες θα το δείξουν.

Σχόλια