Ο ΛΑΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

 
Έγινε πλέον κοινός τόπος, ότι το πολιτικό τοπίο της χώρας δεν θα είναι το ίδιο και μετά τις εκλογές της Αυτοδιοίκησης και κυρίως μετά τις  εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Όχι πως θα αλλάξει η σημερινή εικόνα της εθνικής  Βουλής, αφού είναι γνωστό πως με διαφορετικά κριτήρια ψηφίζει ο κόσμος στις εθνικές εκλογές και διαφορετικά στην αυτοδιοίκηση και για το Ευρωκοινοβούλιο. Και πως ποτέ μέχρι τώρα ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο που προκύπτει στις εκλογές αυτές από εκείνο του Κοινοβουλίου δεν αλλάζει τα δεδομένα της πολιτικής ζωής.
Στα δύο  χρόνια που πέρασαν από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές  συνέβησαν τόσα πολλά και τόσο πυκνά και σύνθετα γεγονότα, άλλαξαν τόσα πολλά και σε αυτήν ακόμη την σύνθεση των κομμάτων,  ώστε η κάλπη των εκλογών του προσεχούς Μαΐου, να προοιωνίζεται  ότι  πολλά και σημαντικά πρόκειται να συμβούν στην πολιτική ζωή της χώρας, ανεξάρτητα από το κατά πόσον θα επηρεάσουν άμεσα  την σταθερότητα της κυβέρνησης.
Από τις νέους προσανατολισμούς και τις ανασυνθέσεις στα υφιστάμενα κόμματα, έως την παρουσία νέων πολιτικών δυνάμεων.
Το πολιτικό τοπίο , όπως αυτό θα διαμορφωθεί ουσιαστικά και οι συνέπειες των αλλαγών που θα επιφέρουν οι εκλογές, θα είναι καταλυτικές.
Τα δύο «μεγάλα» κόμματα η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, που κυνηγούν την νίκη «έστω και μιας ψήφου» κατά την δήλωση του Α. Τσίπρα, εξορκίζουν το πρωτοφανές της μειοψηφίας την οποία εκπροσωπούν και στο όνομα της οποίας επιδιώκουν να κυβερνήσουν, θα δεχτούν μηνύματα από το εκλογικό σώμα, που θα τα υποχρεώσουν να επανασχεδιάσουν τον χαρακτήρα και την πολιτική τους, εν όψει των εθνικών εκλογών, που εκτός απροόπτου θα γίνουν σε ένα χρόνο περίπου.
ΠΑΣΟΚ   ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ θα δοκιμαστούν στα όρια της ύπαρξης τους
Το νέο κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη θα επιβεβαιώσει,  ή θα διαψεύσει στην κάλπη το εάν θα γίνει ένας νέος χρήσιμος εταίρος σε συμμαχικά σχήματα ,  σε περιόδους κατακερματισμού όπως αυτήν που διανύουμε.
Ένα ερωτηματικό παραμένει  η Χρυσή Αυγή, από το εάν θα συμμετάσχει, στις εκλογές,  έως το εάν    επιβεβαιωθεί ότι  είναι συγκυριακό  γέννημα της οργής, ή έκφραση μιας πραγματικότητας στην ελληνική κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ που κυριάρχησε τα τελευταία 40 χρόνια στην πολιτική ζωή της χώρας, φαίνεται ότι μετρά τους τελευταίους μήνες της παρουσίας του , τουλάχιστον με το όνομα, τα σύμβολα και την δομή που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Η συγκυρία του φόρτωσε ένα βαρύ καθήκον στην παρούσα συγκυρία, αφενός να είναι ο αναγκαίος συνεταίρος σε μια κυβέρνηση που δίνει μάχη να βγει η χώρα από την οικονομική και κοινωνική κρίση και αφ ετέρου να πρωτοστατήσει στην ίδρυση ενός σχήματος της Κεντροαριστεράς, αναγκαίας όσο ποτέ για την χώρα ειδικά την περίοδο αυτήν που ο διχασμός παίρνει όλο και πιο επικίνδυνες διαστάσεις.
Το δραματικό είναι ότι όσο περισσότερο δρα προς την κατεύθυνση αυτήν, της ενίσχυσης δηλαδή της Ελιάς,  τόσο περισσότερο αυτοαναιρείται.
Την ίδια στιγμή, το εγχείρημα της Ελιάς ,η  πολιτική ομπρέλα υπό την οποία έλπιζε το ΠΑΣΟΚ ότι θα παρουσιαζόταν στην ελληνική κοινωνία  το σύνολο των σοσιαλιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων, έχει αποδυναμωθεί για πολλούς λόγους, κατ εξοχήν προσωπικών ιδιοτελειών, δειλίας, και αναποφασιστικότητας, από την στιγμή που η κίνηση των 58 αυτοκαταργήθηκε εξ αιτίας του ελιτισμού και των λανθασμένων αποφάσεων της ηγεσίας της.
Ειδικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτήν επέλεξε για τον εαυτό του και ο Γ. Παπανδρέου.
Αφού σιώπησε επί μακρόν, άρχισε ξαφνικά να μιλά τόσο ο ίδιος όσο και τα πρόσωπα που συνδέονται μαζί του, πλαγιοκοπώντας με κάθε τρόπο το κόμμα το οποίο τον ανέδειξε ως πρωθυπουργό και κυρίως κάθε απόπειρα να οργανωθεί και να αναδειχθεί ένα σοβαρό κίνημα για την Κεντροαριστερά.
Όλες του οι ενέργειες, με τελευταία αυτήν της παρουσίας του αύριο στο ίδιο πάνελ με τον Πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλη, στην παρουσίαση του βιβλίου της πρώην ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ και νυν υποψήφιας με την  ΔΗΜΑΡ  Μ. Κοππά, αποσκοπούν στο να πλήξουν την προσπάθεια  της Ελιάς να βγει από τις εκλογές με κάποια αξιοπρεπή παρουσία, ώστε να επιβιώσει η κινητικότητα για την Κεντροαριστερά, κάτι που θα έδινε ανάσα ζωής και περιθώρια μετεξέλιξης  στο ΠΑΣΟΚ
Τα πάντα συνεπώς θα κριθούν από τις αποφάσεις του κυρίαρχου λαού.
Αυτός θα αποφανθεί, είτε με νηφαλιότητα, είτε με οργή, είτε και με ερωτηματικά και αμφιβολίες και αυτός θα διαμορφώσει το μετεκλογικό τοπίο στην χώρα.
Στην πραγματικότητα όμως  ο λαός καλείται να αποφασίσει για την πορεία της χώρας μπροστά στα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί.
Υ.Γ.
Ανεξάρτητα που τελικά βρέθηκαν εντός ή εκτός των ψηφοδελτίων των κομμάτων,πρυτάνεις,συνταγματολόγοι,δημοσιογράφοι,οικονομολόγοι,αθλητές, καλλιτέχνες κλπ, μπορούμε τώρα να εξηγήσουμε την εξοργιστική και εξευτελιστική συμπεριφορά τους, όταν παραβιάζοντας ασύστολα την δεοντολογία, την αλήθεια, τον σεβασμό προς την θεσμική τους ιδιότητα, έθεσαν τους τίτλους, την θέση και το όποιο όνομά τους, στην εξυπηρέτηση  φτηνών  κομματικών σκοπιμοτήτων, με αντάλλαγμα την προσδοκία να βρεθούν σε κάποια «προνομιούχα» θέση στα ψηφοδέλτια τους και έτσι να ξεκινήσουν την πολιτική τους καριέρα.
Μια ακόμη ένδειξη της βαθύτατης κοινωνικής κρίσης, που συνοδεύει  την οικονομική κρίση και είναι απείρως πιο επικίνδυνη από αυτήν.

Σχόλια