ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΙΠΟΤΕΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΩΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΞΕΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ….

Αν κανείς επιχειρήσει και τα καταφέρει να αποστασιοποιηθεί κάπως, χρονικά έστω, από την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση και «διαβάσει» την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η κομματική δραστηριότητα ενόψει των εκλογών, θα βγάλει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η πολιτική τάξη  μοιάζει να μην έχει ζήσει και να μην αντιλαμβάνεται τι  συνέβη  από το 2010, ή το 2012 σ αυτήν την χώρα.

Κομματικές σκοπιμότητες, προσωπικές φιλοδοξίες, κυριαρχία του κριτήριου της επιβίωσης σε κόμματα και πρόσωπα, αδιαφορία για την πορεία της χώρας, τεχνητή ένταση και επίμονη τροφοδοσία της από τους δύο διεκδικητές της εξουσίας.

Ευτελίζουν τις  διαδικασίες των κομμάτων ακόμη και στην Αριστερά, γελοιοποιούνται προσωπικότητες της πολιτικής ζωής, φτάνουν στα όρια του αδιανόητου οι αγωνιώδεις προσπάθειες επανόδου στο πολιτικό προσκήνιο.

Και όλα αυτά με μια Ευρώπη που παρακολουθεί άφωνη την επιδείνωση των οικονομικών δεδομένων στην Ελλάδα  και προετοιμάζεται για τα χειρότερα.

Άλλαξε και το διαχρονικό «ο θάνατος του η ζωή μου», σε  «η ύπαρξη σου, η ζωή μου» καθώς επισείοντα και από τα δύο μέρη οι κίνδυνοι από την επικράτηση του άλλου.

Μετά τις εκλογές πάντως ένα είναι βέβαιο

Θα βρεθούμε μπροστά σε μια Βουλή που σε τίποτε δεν θα θυμίζει την σύνθεση, κομματική και προσωπική , αυτήν που διαλύθηκε  ως συνέπεια της αδυναμίας της να εκλέξει τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Θα εξαφανιστούν κόμματα και πολιτικοί, και ότι επιβιώσει θα εξαναγκαστεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα, είτε της σύνθεσης της Βουλής, είτε κυρίως των οικονομικών εξελίξεων και των πιέσεων των αγορών και των δανειστών.

Οπότε το κύριο κριτήριο των αποφάσεων των ψηφοφόρων αυτήν την φορά δεν θα είναι ούτε ο θυμός, ούτε οι μύθοι, ούτε η απόφαση τιμωρίας αυτών που άλλαξαν βίαια την ζωή τους.

Θα κυριαρχεί   η ελπίδα για το αύριο και η αποφυγή των χειρότερων.

Όποιος εκφράσει πιο πειστικά αυτές τις προσδοκίες , μπορεί να ελπίζει ότι θα βρει την ανταπόκριση της κοινωνίας.

Τα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. ακολουθούν την παράδοση της Μεταπολίτευσης. Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και κινδυνολογία.

Διαμόρφωσαν και επέβαλαν  ήδη τον μικρό δικομματισμό και αυτό επηρεάζει  τα δεδομένα, που σε μεγάλο βαθμό θα διαμορφώσουν την σύνθεση της νέας Βουλής.

Ελάχιστη σημασία έχει ότι ο απερίγραπτος εκλογικός Νόμος με το bonus των 50 εδρών μπορεί να χαρίσει για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας σε μια τόσο κρίσιμη μάλιστα περίοδο, την κυβέρνηση σε ένα κόμμα μειοψηφίας του 30%+  και σε συσχετισμό με τον πληθυσμό του 20%+!!

 Και το κόμμα αυτό και η κυβέρνηση αυτή να διαχειριστεί την μεγαλύτερη περιπέτεια της χώρας.

Και με την ευκαιρία, μια παρένθεση.

Είναι υπόλογοι απέναντι στην ιστορία ήδη, όσοι ρητά και εμφανώς αρνήθηκαν την μόνη λογική πρόταση που εμφανίστηκε την περίοδο αυτή ,εκείνην δηλαδή της συμφωνίας εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλαγής του εκλογικού Νόμου, κίνησης της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος και πρόωρες εκλογές μέσα στο 2014, που αυτόματα περιελάμβανε και την νέα συμφωνία με τους εταίρους για το αύριο των Μνημονίων και της Ελλάδας.

Την αρνήθηκαν με μοναδικό κριτήριο το κομματικό και το προσωπικό συμφέρον και τίποτε άλλο, παρά τις απίθανες και γελοίες δικαιολογίες που επικαλέστηκαν.

Η Ν. Δ. οδηγείται σε εκλογές που θα αλλοιώσουν την φυσιογνωμία και το αύριο της και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδεικνύει τον αμοραλισμό  που όλα τα κόμματα επέδειξαν μπροστά στην κρίσιμη στιγμή της λήψης σημαντικών αποφάσεων από τα δήθεν κορυφαία όργανα τους.

Για να επιβεβαιώσει ότι η Δημοκρατία την οποία ευαγγελίζεται δεν εφαρμόζεται ούτε στο ίδιο το κόμμα, όπου οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται στο παρασκήνιο και στην συναλλαγή μεταξύ των κορυφαίων εκφραστών των δύο τάσεων, ή των «συνιστωσών».

Το Ποτάμι μπαίνει στην μάχη των εκλογών με στόχο την τρίτη εντολή, ανοιχτό και προς τους δύο πρωταγωνιστές, χωρίς σαφές ιδεολογικό στίγμα, αλλά με μια πρόταση «κοινής λογικής», έστω κοινοτοπίας, αλλά ικανής να βάλει φρένο σε επικίνδυνες εμμονές και ακρότητες.

Του λείπουν όμως η κυβερνητική εμπειρία και η γνώση σε βάθος των προβλημάτων , στην διαχείριση των οποίων ενδεχομένως θα κληθεί να συμμετάσχει.

Κατά πόσο οι περιστάσεις θα το καταστήσουν όντως κόμμα χρήσιμο στην πολιτική ζωή, θα το δούμε από την βούληση της  κοινωνίας και τα αποτελέσματα των εκλογών.

Οι ψηφοφόροι έχουν τώρα μια καθαρή εικόνα της ιδεολογίας και της πρακτικής της Χρυσής Αυγής. Έχουν συνεπώς και την δύναμη  να στείλουν στο περιθώριο αυτό το επικίνδυνο ακραίο μόρφωμα, που εκτός των άλλων εγκληματικών του πρακτικών δηλητηριάζει και υποβαθμίζει στα όρια της βαρβαρότητας  την ζωή της χώρας.

Η ΔΗΜΑΡ θα εισπράξει τις συνέπειες της απίθανης συμπεριφοράς του Προέδρου της και της δειλίας των στελεχών της, κομματικών και κοινοβουλευτικών, που δεν στάθηκαν εμπόδιο στον θάνατο μέσα στην γελοιοποίηση του εγχειρήματος της Ανανεωτικής Αριστεράς.

Στο ΠΑΣΟΚ διαμορφώθηκαν δυστυχώς νέα δεδομένα από την στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου αδιαφορώντας για τις πραγματικές συνέπειες του εγχειρήματος του, θέλησε να διασφαλίσει την ύπαρξή του ως αρχηγού ενός μικρού έστω Σοσιαλιστικού κόμματος, που θα του επιτρέψει να παραμείνει στην ηγεσία της ανύπαρκτης βέβαια Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που του δίνει όμως ένα διεθνές βήμα και περιθώρια παρουσίας στον διεθνή χώρο και ταυτόχρονα παίρνει την εκδίκαση του από τον Β. Βενιζέλο, του οποίου ελπίζει να δει στις εκλογές αυτές την εξαφάνιση.

Εάν οι προσδοκίες του επιβεβαιωθούν, τότε θα λείψει από την πολιτική ζωή ένας χώρος , άσχετα από το όνομα του, που θα μπορεί με την πείρα τα στελέχη και την εθνική πολιτική του να εγγυάται την σταθερότητα, την συμβολή έμπειρων κυβερνητικών στελεχών με βαθιά γνώση και πλούσια εμπειρία του διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος και να στηρίζει  κυβερνήσεις συνεργασίας, που όπως φαίνεται θα είναι η νέα ελληνική πολιτική πραγματικότητα για πολλά  χρόνια.

Αλλά και γι αυτό την απόφαση και την ευθύνη θα την πάρει ο λαός.

Το ΚΚΕ η μόνη σταθερά του πολιτικού συστήματος θα είναι πάντα εδώ με τις αρχαίες αξίες του και τις ξεπερασμένες από τις εξελίξεις απόψεις του, σχεδόν έξω από το σύστημα, το οποίο έχει παύσει προ πολλού να επηρεάζει αποφασιστικά.

Ποτέ στο παρελθόν δεν κρίθηκαν σε εκλογές τόσα πολλά και τόσο κρίσιμα για την ίδια την επιβίωση της χώρας ζητήματα.

Αλλά όπως συνηθίσαμε να λέμε,  στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα

Είναι ώρα να επιβεβαιωθεί η αλήθεια αυτή.