Όταν τα Σαββατοκύριακα , ή τις αργίες, ακούς στην πόλη αλυσοπρίονο, τότε να είσαι βέβαιος ότι κάποιο δένδρο πεθαίνει…

Έχει πολλά να διηγηθεί η Βίλλα Αλλατίνη, που σήμερα στεγάζει την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.

Σήμερα όμως είναι μια νέα επέτειος, η τρίτη  στην ιστορία της, που με διάφορες δικαιολογίες, και διάφορες αιτιολογίες, "νομιμοποιείται" μια πρωτοφανής επίθεση εναντίον των πεύκων, που εδώ και 70 χρόνια διαμορφώνουν ένα εκπληκτικό περιβάλλον γύρω από το θαυμάσιο κτίριο

Κατοικία των Αλλατίνη και κατοικία του τελευταίου εξόριστου  Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ξύπνησα πάλι το πρωί με έναν ήχο που  έφερε στην μνήμη μου εφιαλτικές στιγμές , που τις έζησα από κοντά και το αίσθημα της απελπισίας από την αδυναμία να τις αντιμετωπίσω.

Ο βαρύς επίμονος και ανατριχιαστικός ήχος των αλυσοπρίονων που κόβουν μεγάλα δένδρα ακουγόταν σ όλη την περιοχή.

Και πάλι Σάββατο πρωί όπως και τις προηγούμενες δύο ημέρες.

Με τις υπηρεσίες κλειστές, τους ανθρώπους να αναπαύονται, η Βασ. Όλγας με ελάχιστη πρωινή κίνηση.

Ο επίμονος ήχος του αλυσοπρίονου μου έφερε τις μνήμες του 1999, όταν η τότε διοίκηση της τότε Νομαρχίας αποφάσισε με την συμμετοχή των αρμόδιων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος, δημόσιων υπηρεσιών και έκοψε περισσότερα από 50 αιωνόβια πεύκα.

Αιτιολογία;

Η δημιουργία ελεύθερων  από τα πεύκα χώρων για την δημιουργία ενός "τροπικού κήπου"!...

Καμία προσπάθεια με κινητοποίηση  ακόμη και των οικολογικών οργανώσεων και του τότε επικεφαλής τους, δεν κατάφερε να τους σταματήσει, αφού μας επιδείκνυαν τις έγγραφες εγκρίσεις των αρμόδιων υπηρεσιών.

Και αργά το βράδυ της Κυριακής γιγαντιαία φορτηγά μετέφεραν τους κορμούς και τα κλαδιά των κομμένων δένδρων, τα σημεία κοπής σκεπάστηκαν και την Δευτέρα η πόλη ξύπνησε και πάλι ως συνήθως.

Κάπου σε παλαιότερη ανάρτηση έχω καταγράψει το γεγονός και έχω προσθέσει και τις φωτογραφίες των τριαξονικών που μετέφεραν τα κλαδιά και τους κορμούς των δένδρων

Φυσικά κανένας τροπικός κήπος δεν έγινε.

Στις 18 Σεπτ. ημέρα Παρασκευή στις 5.15, λίγα χρόνια αργότερα και πάλι αφού οι υπηρεσίες είχαν κλείσει μια νέα επίθεση στα πεύκα εξαφάνισε άλλα 21 και πάλι με την άδεια των αρμόδιων αρχών.

Και σήμερα όταν επιβεβαιώθηκε η κοπή και εμφανιστήκαμε, με τον Γιώργο Τούλα τον οποίο κάλεσα τηλεφωνικά στον τόπο, διαμαρτυρόμενοι και πάλι μας υπέδειξαν ότι έχουν ληφθεί όλες οι αναγκαίες άδειες από τις αρμόδιες υπηρεσίες και μάλιστα ότι εκπρόσωποι τους βρίσκονται στα γραφεία της Περιφέρειας.

Δήλωσαν πως θα κοπούν μόνο 4 πεύκα- όπως και έγινε-  γιατί «έπεφταν κλαδιά και υπήρχε κίνδυνος για τον κόσμο» - αυτή ήταν η δήλωση του εκπροσώπου της δασικής υπηρεσίας.

Απέναντι σ αυτήν την «συνωμοτική» λειτουργία των κρατικών οργανισμών, και ιδιαίτερα εκείνων που έχουν το καθήκον της προστασίας της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς , όπου ο πολίτης αισθάνεται αδύναμος, και απελπισμένος δεν έχει βρεθεί ακόμη τρόπος αντιμετώπισης, εκτός και αν αποφασίσεις να «δεθείς στα δένδρα» να συλληφθείς και να ασκηθούν εναντίον σου διώξεις για αδικήματα που ούτε μπορούσες να διανοηθείς.

Ούτε όμως και έτσι θα σταματήσεις την επέλαση του αλυσοπρίονου και την κοπή των δέντρων.

Είναι όμως ένα από τα πιο σκληρά  συναισθήματα, που σε οδηγούν είτε στην παραίτηση, είτε στην οργή, και όπου μας βγάλει…

Το απόγευμα αυτού του Σαββάτου, όλα είχαν τελειώσει.

Αλλά ως κακός οιωνός για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, ο γιγαντιαίος γερανός έμεινε παρκαρισμένος στα αριστερά του κήπου κάτω από τα πεύκα.

Φοβάμαι πως αύριο θα ξαναζήσουμε τον εφιάλτη…

Υ.Γ.

Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί μια υπηρεσία «SILVER ALLERT» και για τις περιπτώσεις αυτές;

Υ.Γ.2

Οφείλω να καταγράψω εδώ πως λίγες ημέρες πριν ανακάλυψα ξαφνικά ότι είχαν φυτευτεί περίπου 10 νέα πεύκα σε διάφορα κενά που είχαν δημιουργηθεί κατά τις κοπές του παρελθόντος.

Το θεώρησα ως μια αναγνώριση του λάθους.

Αλλά όπως αποδείχτηκε ,επρόκειτο μάλλον για άλλοθι...