Όπως ο "ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡ ΣΤΑΥΡΟΣ"...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας κότσυφας, που τον

έλεγαν Σταύρο.

Απέκτησε φωλιά και κοτσυφόπουλα  και αισθάνθηκε τόσο

 περήφανος που καθόταν καμαρωτός, καμαρωτός.

Από μακριά έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους,

μπεκάτσες ,τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και

 παγώνια.

Από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε.

«Γειά σου Σταύρο»…

«Δεν με λένε Σταύρο. Μόνο με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο

 και αφέντη τσουτσουλομύτη»…

Αλλάζει όμως ο καιρός.

Να βροχές, να χαλάζια να κεραυνοί.

Πάει η φωλιά πάνε και τα κοτσυφόπουλα ,πάνε όλα…

Βγήκε και κάθονταν στο κλαδί μονάχος και από μακριά

  έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους, μπεκάτσες, τσίχλες,

περιστέρια, αηδόνια τσαλαπετεινοί και παγώνια

Και από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε.

«Γειά σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη

Τσουτσουλομύτη»..

«Δεν με λένε Σταύρο και και κυρ Σταύρο και αφέντη

Τσουτσουλομύτη. Μόνο Σταύρο με λένε… Μόνο 

 Σταύρο…..

Διαβάζεται σωστότερα με την φωνή του Σαββόπουλου.