Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ..ΚΑΙ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ.

Καθώς οι συζητήσεις με τους εταίρους δεν κατέληγαν  και η αξιολόγηση καθυστερούσε και μάλιστα επικίνδυνα, πολλοί μίλησαν για μια επανάληψη του δράματος του καλοκαιριού του 2015
Είχε προηγηθεί σε όλη την μακρά διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η γνωστή τακτική του Μεγάρου Μαξίμου και οι αντιδράσεις των δανειστών, που επιβεβαίωναν ότι η εξέλιξη των πραγμάτων οδηγούσε σε αδιέξοδο.
Ώσπου φτάσαμε στην ημέρα που θα «ολοκληρωνόταν με επιτυχία» οι διαπραγματεύσεις και αντί για αυτό είδαμε το κουαρτέτο να αναχωρεί χωρίς συμφωνία και χωρίς τον ορισμό ημερομηνίας επιστροφής.
Το απερίγραπτο φιάσκο των υποκλοπών συνομιλίας στελεχών του ΔΝΤ,  το περιεχόμενο της οποία έσπευσε να καταγγείλει η κυβέρνηση και μαζί να επαναφέρει το αίτημα της για την αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, είχε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκούσε.
Η χώρα έγινε καταγέλαστη και αναξιόπιστη, δέχτηκε την οδυνηρή επιστολή της Κριστίν Λαγκάρντ, στην οποία σχεδόν απερίφραστα αποδιδόταν στην ελληνική κυβέρνηση η υποκλοπή, κάτι που έσπευσαν λίγες ημέρες μετά να «επιβεβαιώσουν» οι εταίροι, όταν τα στελέχη τους αναχώρησαν το πρωί του περασμένου Σαββάτου για συνομιλίες με τους προϊσταμένους τους, δηλώνοντας ότι θα επιστρέψουν αυθημερόν, κάνοντας φανερό ότι επρόκειτο για κίνηση που εξέθετε την χώρα ως ανίκανη να προστατέψει την ασφάλεια των επικοινωνιών και την  εχεμύθεια των συνομιλιών.
Ακολούθησαν η συνάντηση των Μέρκελ Λαγκάρντ  και  οι δηλώσεις του Σόϊμπλε, που επιβεβαίωσαν την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και ανάγκασαν σε υπαναχώρηση την κυβέρνηση.
Έτσι μέσα στο βαρύ αυτό κλίμα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατέφυγε στην γνωστή πλέον τακτική του.
Αιφνιδιαστικές επισκέψεις στον  Προέδρο της Γαλλίας – τον Ολλανδρέου κατά τον Α.Τσίπρα- και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τον «επίμονο προξενητή της Σοσιαλδημοκρατίας»- , για ανεπίσημες ιδιωτικές, χωρίς την παρουσία τρίτων συνομιλίες,    χωρίς δηλώσεις, με τον πρωθυπουργό  και εκφράζει την ικανοποίηση του ότι επέτυχε να αποσπάσει την διαβεβαίωση ότι την προσεχή εβδομάδα «θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση», ώστε να ανοίξει ο δρόμος και για την έναρξη των συζητήσεων για την ρύθμιση του χρέους.
Σε αυτό το τελευταίο στήριξε για μακρό χρονικό διάστημα την επιτυχία που θα προσέφερε πρώτα στο εσωτερικό του κόμματος του και στην συνέχεια στην ελληνική κοινωνία σε μια απόπειρα να υποβαθμίσει, ή να εξισορροπήσει κάπως τα νέα δυσβάστακτα μέτρα, που περιλαμβάνονται στο Ασφαλιστικό και το Φορολογικό , που έχει συμφωνήσει.
Και αφού δήλωσε «ικανοποιημένος» μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν θα αντιμετωπίσουμε καταστάσεις του περασμένου καλοκαιριού, ούτε θα αναβιώσει, όπως κυκλοφορούσε στα διεθνή Μέσα ένα νέο grexit.
Μοναδική του όμως ελπίδα ο…Σόϊμπλε, που δήλωσε ότι δεν θα απαιτηθεί η τήρηση κατά γράμμα της συμφωνίας του καλοκαιριού του 2015, κάτι που θα αφήσει και στον πρωθυπουργό πιθανόν κάποια περιθώρια να «σχεδιάσει η χώρα» τα μέτρα, και να μην πληγεί και η Δημοκρατία!..
Στο μεταξύ η οικονομία χειροτερεύει, όπως και πέρυσι το καλοκαίρι, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πλήττονται και κλείνουν, η ανεργία φουντώνει, η ύφεση είναι και πάλι παρούσα και ένα τσουνάμι  υπερφορολόγησης ετοιμάζεται να ενσκήψει.
Τώρα πλέον και ως συνέπεια και των συνεχιζόμενων capital controls, οδηγούνται στην χρεωκοπία και μεγάλες ιστορικές εμπορικές επιχειρήσεις, προσθέτοντας στην ανεργία νέες εκατοντάδες εργαζομένων, ο επιχειρηματικός κόσμος και η βιομηχανία κρούουν τον κώδωνα των επερχόμενων δεινών, η ανθρωπιστική κρίση επιδεινώνεται.
Μάταια η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός ελπίζουν πως όταν τα μέτρα του Μνημονίου  συμφωνηθούν και αρχίσουν να εφαρμόζονται,  θα γίνουν αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία,   επειδή έχουν προηγηθεί «σκληρές διαπραγματεύσεις»,  επειδή ξεκινά η συζήτηση για το χρέος και επειδή οι «άλλοι» είναι διαπλεκόμενοι και εκπροσωπούν   το «παλαιό και αμαρτωλό» πολιτικό σύστημα.
Και το χειρότερο, όλα αυτά θα συμβαίνουν με το Προσφυγικό σε βαθύτατη κρίση εξ αιτίας  του εγκλεισμού  σε στρατόπεδα 50.000 χιλιάδων οργισμένων και απελπισμένων ανθρώπων, κάτω από απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης και κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών.
Αναρωτιέται συνεπώς ο καθένας εάν όντως ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι κινήσεις τακτικής όπως αυτές των συναντήσεων με ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή της απόπειρας κατάθεσης «νομοσχεδίων» για το Ασφαλιστικό-Φορολογικό, ή το χειρότερο όπως αυτές της «αξιοποίησης» των υποκλοπών και η δαιμονοποίηση του ΔΝΤ, είναι δυνατόν να παραπλανήσουν ακόμη και τους οπαδούς της και να ανοίξουν τον δρόμο για τα «επόμενα 10 χρόνια», που ο Γ. Δραγασάκης ονειρεύεται ότι θα «ολοκληρώσουν το έργο» της αριστερής κυβέρνησης.
Ή μήπως θεωρεί ότι η πολιτική των εντάσεων, ο διχασμός, οι Εξεταστικές Επιτροπές και η επίκληση της διαφθοράς και διαπλοκής, στις οποίες καταφεύγει κάθε τόσο, είναι ακόμη ικανές να αποπροσανατολίσουν την ελληνική κοινωνία από τα προβλήματα της δραματικής καθημερινότητας ,μέσα στα οποία ζει;
Προσωπικά πιστεύω , με δεδομένο ότι το Μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη, πως ο πρωθυπουργός Α.Τσίπρας και τα συγκυβερνώντα κόμματα δεν θα αποφύγουν  τελικά την μοίρα όλων των Μνημονιακών πρωθυπουργών που προηγήθηκαν.
Υ.Γ.
Υπερβαίνει κάθε προσπάθεια λογικής ερμηνείας η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στις 50.000 εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες στην χώρα
Γιατί κρατά ανοικτά τα στρατόπεδα του Πειραιά και της Ειδομένης, από τα οποία απουσιάζει με εγκληματικό τρόπο;
 Επειδή τα  χρειάζεται για να συνεχίσει να παριστάνει τον παρατηρητή και να καταγγέλλει τους τρίτους;
Επειδή  δεν έχει πράγματι έτοιμους χώρους για να τους μεταφέρει;  Επειδή επιχειρεί να ενσωματώσει το προσφυγικό στις συζητήσεις για τα μέτρα που ετοιμάζεται να λάβει για την οικονομία;
Καθώς όμως οι ημέρες περνούν παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις η ένταση και η οργή και ακόμη και αν μεταφερθούν σε καταυλισμούς , δεν θα αργήσει να εκδηλωθεί και εκεί  μια εξέγερση που δεν θα μπορέσει να ελεγχθεί.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση του αρμόδιου υπουργού ότι περιμένει ακόμη και θανάτους..
Στο μεταξύ αποκαλύπτονται και τα όσα συμβαίνουν στους «οργανωμένους» τόπους φιλοξενίας των προσφύγων. Τα όσα έγιναν γνωστά για το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, μαρτυρούν τις απαράδεκτες ελλείψεις, τις επικίνδυνες για την υγεία συνθήκες, που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα «Χίλτον» που ετοιμάστηκαν κάτω από την πίεση του χρόνου.
Είναι δεδομένο ότι από τους 50.000 σημερινούς πρόσφυγες μερικές δεκάδες χιλιάδες σίγουρα θα μείνουν στην χώρα για τα προσεχή χρόνια και ακόμη ότι κάποιες χιλιάδες ίσως και οριστικά.
Τι κάνει για αυτό η κυβέρνηση; Προετοιμάζει την ελληνική κοινωνία, ή θα την αφήσει έρμαιο στην προπαγάνδα των «αλληλέγγυων» σήμερα και των  ακραίων, ρατσιστών και ξενόφοβων  αύριο;
Κάτι τέτοιο όμως θα έχει οδυνηρές συνέπειες στην κοινωνική συνοχή και θα θέσει σε μεγάλη δοκιμασία  το κύμα της αλληλεγγύης και της αποδοχής που έδειξε ο λαός.

Σχόλια