ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΣΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΜΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΤΟΥ Α. ΤΣΙΠΡΑ

Η γνωστή ομιλία του πρωθυπουργού στην Νίσυρο για την «νησιωτική πολιτική» της κυβέρνησης, πρέπει να διαβαστεί και να αξιολογηθεί  προσεκτικά από εκείνους που επιχειρούν να ερμηνεύσουν  τις κινήσεις της κυβέρνησης, κυρίως γύρω από το κρίσιμο ερώτημα «αν θα οδηγήσει την χώρα σε πρόωρες εκλογές ο Α. Τσίπρας», ή θα υπογράψει οτιδήποτε απαιτηθεί από τους εταίρους, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.

Τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση στο σύνολο της ανεβάζει τους τόνους εναντίον του   ΔΝΤ, αλλά και του συνήθους ύποπτου υπουργού οικονομικών της Γερμανίας  Β. Σόιμπλε, ότι «δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους», ότι οι απαιτήσεις και τα νέα μέτρα που επιζητούν είναι σε λάθος κατεύθυνση, κυριαρχούνται από εμμονές, κλπ.

Το ερώτημα «πού το πάει ο Τσίπρας» βρίσκεται στην επικαιρότητα εδώ και μέρες, με αφορμή το γεγονός ότι  η αξιολόγηση καθυστερεί και η ουσιαστική απάντηση των εταίρων για το δημόσιο χρέος και κατά συνέπεια η ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ,  παραπέμπονται για μετά το 2017, ίσως και το 2018, γεγονός που προκαλεί πανικό στην κυβέρνηση.

Ο διεθνής ορίζοντας είναι κάθε άλλο παρά ευνοϊκός για οποιαδήποτε παρακινδυνευμένη κίνηση του Α.Τσίπρα. Το Κυπριακό βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, η Τουρκία ανοίγει μέτωπο με την Συνθήκη της Λοζάνης, οι θεωρούμενες  ως φιλικές κυβερνήσεις προς την χώρα, η Ιταλία, και η Γαλλία έχουν πλέον τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα και η Ελλάδα δεν τους απασχολεί κατά προτεραιότητα, η Γερμανία πηγαίνει σε εκλογές και δεν θα αποδεχθεί καμιά λύση που θα την εκθέτει στους ψηφοφόρους της.

Και τέλος το Προσφυγικό παραμένει η βραδυφλεγής βόμβα, που πυροδοτείται από την ίδια την φύση του προβλήματος και την άθλια διαχείριση του, κυρίως όμως από τις συνεχιζόμενες απειλές του Τ. Ερντογάν για καταγγελία της Συμφωνίας με την Ε.Ε.

Κάποιοι προειδοποίησαν πρόσφατα τον πρωθυπουργό να θυμηθεί πως συμπεριφέρθηκαν στην κυβέρνηση Σαμαρά οι Γερμανοί και το ΔΝΤ ακόμη και η ίδια η Μέρκελ, όταν στο τέλος του 2014,  οδήγησαν την χώρα σε εκλογές αρνούμενοι να συμβιβαστούν σε θέματα πολύ μικρότερης σημασίας.

Εάν η μόνιμη καταγγελία εναντίον του πρωθυπουργού, ως ακραίο λαϊκιστή και κορυφαίο τακτικιστή -πετυχημένο πάντως-, ως τον  πολιτικό των ψεύτικων υποσχέσεων, έχει κάποια βαρύτητα πολιτική, τότε θα πρέπει να δουν στην Νίσυρο, την αποθέωση των δύο αυτών πολιτικών συμπεριφορών  του.

Με τις αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες να εξετάζουν την συμβατότητα των εξαγγελιών του για την «επαναφορά του δώρου των Χριστουγέννων», προχωρά σε εξαγγελίες και ανακοινώνει:

Ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα για τα νησιά, Δίκτυο ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, προσλήψεις εκπαιδευτικών, ανέγερση αθλητικών εγκαταστάσεων, ξεπάγωμα έργων του Προϋπολογισμού προσλήψεις γιατρών νοσηλευτών και διοικητικού προσωπικού, ίδρυση μονάδων υγείας, ταχύπλοη ,μεταφορά ασθενών, προσλήψεις υπαλλήλων του ΕΚΑΒ, εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης, πρόγραμμα διαχείρισης απορριμμάτων, ενεργειακή διασύνδεση νησιών, ενεργοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων πρόσβαση μικρομεσαίων σε ρευστότητα, ενίσχυση Δήμων με εξειδικευμένο προσωπικό….

( Σταματώ εδώ, αφήνοντας άλλες 18 εξαγγελίες, γιατί θεώρησα ότι και ο πιο περίεργος να δει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, δεν θα είχε την αντοχή να συνεχίσει!..).

Η έμμεση, αλλά σαφής στάση του απέναντι στους εταίρους, «δεν θα αφήσουμε κανένα ανόητο γραφειοκράτη …», προβληματίζει φυσικά, αλλά και αυτή πρέπει να ενταχθεί στον γενικότερο κλίμα που θέλει να διαμορφώσει.

Καμιά προηγούμενη προεκλογική εξαγγελία δεν μπορεί να συγκριθεί με την ευρηματικότητα, την άνεση, την φαντασία των συντακτών του «Προγράμματος Νισύρου», μπροστά στο οποίο το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκη» χάνει την αίγλη του, τουλάχιστον ως προς την φαντασία και την έκταση του

Και το κερασάκι στην τούρτα Νισύρου..

Η επίθεση φιλίας στον Πάνο Καμμένο, που άφησε άναυδο  τον εταίρο του στην κυβέρνηση. Αυτό αποτελεί από  μόνο του προκλητικό κεφάλαιο για ανάλυση και ερμηνείες   όταν είναι γνωστά τα προβλήματα που δημιούργησε ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, με τις τελευταίες πρωτοβουλίες του στο πλαίσιο της τρέχουσας  έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τις καταγγελίες του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ, που ακολούθησαν.

Ερωτηματικά:

Πετάει το γάντι στους εταίρους εκβιάζοντας αποδοχή ή απόρριψη;

Προετοιμάζει το έδαφος της ρήξης;

Πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό ενισχύει το αίτημα του για «πολιτική λύση» στο αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης;

Επιστρέφει από το παρελθόν η αλόγιστη και τυχοδιωκτική μεθοδολογία Βαρουφάκη;

Ή μήπως γνωρίζει κάτι περισσότερο ο πρωθυπουργός, που αγνοούμε όλοι οι άλλοι;

Δεν απομένουν παρά λίγες ημέρες για να φανεί τι ακριβώς επιδιώκει.

Η ελπίδα είναι να μην επαναληφθούν τα δραματικά γεγονότα του καλοκαιριού του 2015, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι η χώρα δεν θα αντέξει και αυτήν την  περιπέτεια.

Υ.Γ.

Κι όμως!..

Αιφνιδιαστικά οι Βρυξέλλες παρεμβαίνουν στις τεταμένες σχέσεις μεταξύ της Ελληνικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ, παίρνοντας απροκάλυπτα το μέρος της Αθήνας, εξαπολύοντας μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στον Πωλ Τόμσεν υπεύθυνο του ΔΝΤ για την Ευρώπη για το κείμενο που δημοσίευσε στο blog του, μία ημέρα μετά την καταγγελία του Ε. Τσακαλώτου και του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ESM και αξιωματούχοι των Βρυξελλών, του επιτέθηκαν δημόσια καταγγέλλοντας την παρέμβαση του ενώ οι θεσμοί συζητούν, αμφισβητώντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία των στοιχείων που το ΔΝΤ χρησιμοποιεί προκειμένου να στηρίξει τις θέσεις του.

Το ρήγμα που άνοιξε θα σπεύσει φυσικά να αξιοποιήσει ο πρωθυπουργός  στην Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, στις επαφές του με πολιτικούς ηγέτες, επιδιώκοντας την περίφημη «πολιτική λύση» στα προβλήματα που έχουν ανακύψει, τόσο στην διαδικασία αξιολόγησης, όσο και στις αποφάσεις για το δημόσιο χρέος της χώρας και ιδίως για τον χρόνο που αυτές θα ληφθούν, προκειμένου να αξιοποιήσει τα κονδύλια  της ΕΚΤ.

Πώς θα καταφέρει όμως να συνδυάσει τις απίστευτες, ακόμη και εκτός του κλίματος της κρίσης, παροχές της Νισύρου, με την αναγκαία αξιοπιστία, του ηγέτη που διαχειρίζεται με συνέπεια ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα διάσωσης της χώρας;

Αυτά τα μυστήρια  θα κληθεί να αποσαφηνίσει η προσεχής Σύνοδος, παρόλο  ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται τουλάχιστον για την οικονομική κρίση στην Η.Δ. της, ή θα τα παραπέμψει με την γνωστή τακτική της στο προσεχές eurogroup…

Υ.Γ.2

Το πόσο γρήγορα τρέχει ο πολιτικός χρόνος, μπορεί να το αντιληφθεί κάποιος παρακολουθώντας τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών.

Α. Το Γραφείο του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας αντέδρασε άμεσα στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού.

Δήλωσε ότι εξετάζεται αν τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν είναι συμβατά με τις δεσμεύσεις της χώρας και έθεσε θέμα για τις βραχυχρόνιες ρυθμίσεις τις σχετικές με το χρέος. Θα μπορούσε να θυμίσει και την πάγια θέση του ότι «αυτή χώρα δεν θέλει ή δεν μπορεί να γίνει ένα κανονικό κράτος»..

Β. Ακολούθησε ο ESM o οποίος έθεσε θέμα επίσης για τις βραχυχρόνιες ρυθμίσεις σχετικά με το χρέος,  δηλαδή  για την ουσιαστική  πρόοδο υλοποίησης των αποφάσεων του eurogroup, στο πλαίσιο των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων του.

Συμπέρασμα;

Ένα βέβαιο. Δεν προηγήθηκε  καμιά σοβαρή συνεννόηση με τους εταίρους για τις εξαγγελίες της Νισύρου. Που σημαίνει ότι ο Α. Τσίπρας έριξε μια ζαριά για να δοκιμάσει τα όρια και τις αντοχές των αντιδράσεων; Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά και άρα γνώριζε πολύ καλά πως αντιδρά η Ε.Ε.

Οι επόμενες ώρες και ημέρες θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αρκεί να μην εξελιχθούν σε ανεξέλεγκτο θρίλερ..