Η ΕΣΧΑΤΗ(;) ΑΥΤ-ΑΠΑΤΗ...

Συγκάλεσε με επισημότητα ένα έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο και εκεί μπροστά στις κάμερες, επιβεβαίωσε αυτό που  είχε απειλήσει.

Αν η απόφαση του  Eurogroup δεν περιλαμβάνει την ρητή ρύθμιση του χρέους και την εξασφάλιση συμμετοχής στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, δεν θα την δεχθεί και θα προσφύγει στην Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες.

Δήλωσε δε ότι ενημέρωσε σχετικά και τον Πρόεδρο του Συμβουλίου  Ντ.Τουσκ

Και τα επανέλαβε και με την ευκαιρία της επίσκεψης του Γάλλου υπουργού Οικονομικών ….

Ακόμη και μπροστά στις κάμερες, δήλωσε κάτι του τύπου « δεν χρειάζεται βέβαια να δραματοποιούμε τα γεγονότα, αλλά η Ελλάδα θα προσφύγει στην Σύνοδο αν οι εταίροι δεν τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους»..

Οι εταίροι με τον γνωστό «εκπρόσωπό» τους τον Γερμανό υπουργό των Οικονομικών Β. Σόϊμπλε ξεκαθάρισαν ήδη και με απαράδεκτα ειρωνικό τρόπο ότι «ο Τσίπρας τηλεφωνεί συνεχώς στην Μέρκελ και αυτή του απαντά ότι αρμόδιο όργανο για τα θέματα αυτά είναι το Eurogroup» και το χειρότερο, λίγο πριν την κρίσιμη συνεδρίαση του τελευταίου Eurogroup,  αποκάλυψε ότι  «Είχαμε εδώ και τρεις εβδομάδες συμφωνία, αλλά οι Έλληνες ζήτησαν άλλες τρεις για επικοινωνιακούς λόγους»!..

Καμιά διάψευση!.. Έστω για τα προσχήματα, έστω για την τιμή των όπλων.

Έστω για την τιμή της χώρας, που στο πρόσωπο του πρωθυπουργού της γελοιοποιείται και εξευτελίζεται.

Το «ψεύτης πρωθυπουργός» απέκτησε τώρα και το αδελφάκι του, για να μην μένει μόνο του και παραπονιέται, με το «αναξιόπιστος πρωθυπουργός».

Για να μην μένει καμιά αμφιβολία ότι όντως η χθεσινή απόφαση σε τίποτε δεν διαφέρει από την πρόταση της 22ας Μαΐου , παρά μόνο στις διατυπώσεις που απαίτησε το ΔΝΤ για να δηλώσει ότι «μένει στο πρόγραμμα μέχρις ότου…» χωρίς οικονομική συμβολή, δημοσιεύματα επανάφεραν στην μνήμη μας  την δήλωση με την οποία απέρριψε την πρόταση της 22ας Μαΐου ο Ε. Τσακαλώτος:

« Εάν υπέγραφα αυτό τώρα, θα δημιουργούσα τεράστια πολιτική κρίση στην Ελλάδα. Και αν γίνει αυτό χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να σκεφτώ».

Χρειαζόταν η κυβέρνηση περισσότερο χρόνο για να προετοιμάσει το κόμμα και την κοινή γνώμη, ή τουλάχιστον τους ψηφοφόρους της ώστε  να δεχθούν αδιαμαρτύρητα την απόφαση.

Με ποιον τρόπο; Λέγοντας την αλήθεια;

Φυσικά όχι.

Παραπλανώντας, απειλώντας και πάντοτε με κινήσεις εντυπωσιασμού.

Επιστρατεύτηκαν κυβερνητικά στελέχη για να αξιοποιήσουν τις φραστικές αλλαγές που επέφεραν στο κείμενο και να δώσουν μυθική σχεδόν διάσταση στην ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας.

Επιστρατεύτηκε φυσικά και ο πάντα συνεργάσιμος κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας!..

Ο απλός πολίτης αναρωτιέται καθώς παρακολουθεί εμβρόντητος αυτήν την τακτική του πρωθυπουργού.

Δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς;

Δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ο υβριστικός χαρακτηρισμός «ψεύτης» για έναν πρωθυπουργό, χαρακτηρισμός που του αποδίδεται συνεχώς και επίσημα από το βήμα της Βουλής χωρίς να αντιδρά, είναι καταλυτικός για την κοινωνική πραγματικότητα και η «αναξιοπιστία» που τον συνοδεύει στην διεθνή παρουσία του, αναιρεί τον ρόλο που επιδιώκει να έχει στα ευρωπαϊκά πράγματα, ιδιαίτερα στην φάση αυτή των συζητήσεων και των αποφάσεων για το αύριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Και αυτό είναι φυσικά το λιγότερο.

Είναι αναμφισβήτητο, άλλωστε είναι τόσο προφανές, ότι οι πιέσεις που δέχεται όταν αναγκάζεται από τους συσχετισμούς και την πραγματικότητα να αποδεχθεί όλα όσα καταγγέλλει εδώ και χρόνια, έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα το πρόσωπό του και το χειρότερο, έχουν αμαυρώσει την διακυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς»;

Το δικό του οδυνηρό 3^ο Μνημόνιο, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, την πρόσφατη απόφαση για την δέσμευση εφαρμογής της λιτότητας, που συνεχώς κατήγγειλε, μέχρι το 2054, να νομοθετήσει νέες περικοπές συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου για το 2019 και 2020 χωρίς ουσιαστικά να δεσμεύσει το ΔΝΤ, του οποίου επιμονή ήταν τα μέτρα αυτά, ώστε το ΔΝΤ να χαρακτηρίσει το χρέος βιώσιμο…

Η ιδεοληψία δεν του επιτρέπει ν αντιληφθεί την πραγματικότητα.

Πιστεύει ακόμη ότι το επιχείρημα- αίτημα για «πολιτική διαπραγμάτευση», αντί της «τεχνικής» με τους θεσμούς, θα του άνοιγε τον δρόμο της διαφυγής, παρά τις συνεχείς διαψεύσεις, ακόμη και τώρα που αναγκάστηκε να πει  «ναι σε όλα».

Παρ όλα αυτά εξακολουθεί να κινείται στις σταθερές ράγες του τακτικισμού, των εντυπώσεων, της παραπλάνησης, προετοιμάζεται για μια ακόμη πράξη του σώου «διαφθορά και διαπλοκή του παλαιού πολιτικού συστήματος», αποφεύγοντας έστω και τώρα  και για μια μοναδική έστω φορά, να απευθυνθεί στην καταπτοημένη και διαλυμένη ελληνική κοινωνία και να μιλήσει ειλικρινά, να της πει την τραγική αλήθεια, κάτι που πιθανόν να του στοιχίσει ακριβά, αλλά θα λυτρώσει την χώρα από τις ψευδαισθήσεις, τους μύθους, την παράνοια και τον διχασμό.

Υ.Γ.

Πότε επιτέλους η Ελλάδα θα καταγγείλει την απαράδεκτη, ακραία προσβλητική συμπεριφορά του Γερμανού υπουργού οικονομικών, που παραβιάζει κάθε όριο και κάθε διπλωματική αρχή, όταν μιλά, επώνυμα μάλιστα, για τον πρωθυπουργό της χώρας;

Στα 80 μου χρόνια δεν θυμάμαι ένα τόσο άθλιο  προηγούμενο στην πολιτική ιστορία του τόπου, ακόμη και όταν η εξάρτηση είχε φτάσει στα όρια του προτεκτοράτου.