Επίκαιρα Σημειώματα

                        - Έπιασα έναν κλέφτη !..                         -Φέρτον                         -Δεν μπορώ...                         -Άστον                         -Δεν μ αφήνει !..

Γράφω αυθόρμητα ένα «Σημείωμα».. Κοιτάζω γύρω μου, μέσα και έξω από την χώρα… Απελπίζομαι και το εγκαταλείπω. Ο κόσμος καίγεται και εσύ…. Αλλά και πάλι, πώς να το πω. Η ζωή συνεχίζεται, δεν σε ρωτάει αν συμφωνείς, σε παρασέρνει.   ....................................  Οι εργασίες   στην   πλατεία Ν. Τύππα προχωρούν κανονικά και σε λίγο θα είναι έτοιμος ο αναπλασμένος χώρος. Ολοκληρώθηκαν οι πλακοστρώσεις τα απαραίτητα «μπετά», οι θέσεις παρκαρίσματος, η...αναγκαία  άσφαλτος, οι μαύροι , κίτρινοι και γκρι διακοσμητικοί   κυβόλιθοι, ο νέος μοντέρνος φωτισμός, κολονάκια, τα μικρά παρτέρια πρασίνου,οι διαβάσεις των πεζών. Θα μπορούσα να χειροκροτήσω την πορεία του έργου, αν δεν προέκυπτε ένα θέμα με τα   παγκάκια που εγκαταστάθηκαν σε όλο το μήκος της ανάπλασης. Δύο παρατηρήσεις. Καταρχήν ο αριθμός. 30 παγκάκια , πολλά από τα οποία 3 μέτρων, ή και 5 σε γωνία, καλύπτουν κάθε ελεύθερο χώρο, επιβαρύνοντας αισθητικά με το μαύρο χρώμα της μεταλλικής υπο

Η 15 Φεβρουαρίου 2017 ανακοινώθηκε ως ημερομηνία κατεδάφισης του κτίσματος στην γωνία των οδών Βασ. Όλγας-Δελφών. Και σήμερα το πρωί εγκαταστάθηκε εκεί το συνεργείο. Στην αρχή κατέβηκαν με προσοχή τα περίτεχνα μεταλλικά στηρίγματα του προστώου, για τους γνωστούς λόγους. Το μεσημέρι το παλαιό καφενείο, όπως το γνώρισα πριν από 50 περίπου χρόνια κείτονταν σε σωρό  παλαιών υλικών οικοδομής. Για να αποκαλύψουν επιτέλους την πανέμορφη διώροφη διατηρητέα κατοικία, που και αυτή, όπως όλα άλλωστε τα διατηρητέα, καταρρέει με ταχύτατους ρυθμούς.  Αλλά για αυτό το τελευταίο θα επανέλθω. Θα μου μείνουν μόνο οι φωτογραφίες της διαδρομής του προς το μοιραίο...

Ο ιστορικός λόγος που εκφώνησε ο Δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης στην τελετή θεμελίωσης του Μουσείου του Ολοκαυτώματος, συγκλόνισε τους Θεσσαλονικείς και έθεσε «προ οφθαλμών» την ντροπή και τις ενοχές της πόλης απέναντι σε ένα λαμπρό τμήμα των συμπολιτών μας, την ανθηρή, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά Εβραϊκή Κοινότητα της Θεσσαλονίκης που εξολοθρεύθηκε απάνθρωπα στα κρεματόρια του ναζιστικού καθεστώτος. Μίλησε για τον φόβο, τις ταλαιπωρίες, τις οδύνες και τελικά τον θάνατο των χιλιάδων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, αλλά και των όσων συνέβησαν αμέσως μετά την βίαιη εκρίζωση τους από την πόλη. Μίλησε και για τον άφατο πόνο των ελάχιστων που επέστρεψαν, όταν είδαν τι συνέβη στην πόλη, στα σπίτια, στις γειτονιές , τα μαγαζιά και τις περιουσίες τους. Μίλησε για την στάση των αρχών της πόλης και πολλών συμπολιτών μας της εποχής εκείνης, που καταγράφηκε στην ιστορία της Θεσσαλονίκης ως μελανή σελίδα. Μίλησε τέλος για το χρέος των σημερινών Θεσσαλονικέων απέναντι στην ιστορ