Επίκαιρα Σημειώματα

Το φλερτ του   πρωθυπουργού Α. Τσίπρα προς τον Δήμαρχο Γ. Μπουτάρη ξεκίνησε εδώ και μήνες, προσεκτικά, με συναντήσεις, με θετική ανταπόκριση στα αιτήματα του Δήμου, με την στάση της Δημοτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημοτικό Συμβούλιο, με τις ανοικτές πόρτες των υπουργείων, με δηλώσεις σε κάθε προσφερόμενη ευκαιρία. Η στιγμή της αλήθειας προέκυψε με   την επίθεση κατά του Δημάρχου στον Λευκό Πύργο. Ο πρωθυπουργός έκανε μέσα σε δύο 24ωρα πέντε διαφορετικές δηλώσεις συμπαράστασης, σε πέντε διαφορετικές ευκαιρίες και ακροατήρια και   ένα τηλεφώνημα στον ίδιο τον Δήμαρχο με ευχές. Στην δήλωση του το ίδιο βράδυ της επίθεσης, που προκάλεσε εντύπωση δήλωσε ξεκάθαρα ότι οι επιτεθέντες είναι οι ακροδεξιοί φασίστες και   βρίσκονται μέσα στην Νέα Δημοκρατία, προσδιορίζοντας έτσι και τα μέτωπα που ανοίγει. Η χθεσινή επίσκεψη του στην Θεσσαλονίκη, προετοιμασμένη από καιρό, δεν στάθηκε παρά ένα σκηνικό μέσα στο οποίο ξεκαθάρισε     με κάθε τρόπο, αλλά πάντα με σαφήνεια ότι ο ΣΥ

Και πόνος, πολύς πόνος.. Για την κατάντια αυτής της πόλης, που έφτασε στο σημείο να παρακολουθεί μια συμμορία αλητών να βρίζουν, να προπηλακίζουν και να τραυματίζουν τον Γιάννη Μπουτάρη, τον Δήμαρχο της!. Οι σκηνές που κυκλοφόρησαν, ανέδειξαν μια σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας μας και προκάλεσαν οργή , αλλά και φόβο. Και αυτό στην διάρκεια μιας τελετής για τον Ποντιακό Ελληνισμό, μπροστά στα μάτια των Προέδρων των Ποντιακών Ομοσπονδιών και των διαφόρων επισήμων. Εάν δεν υπήρχαν η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο οδηγός του και ένας ηρωικός σωματοφύλακας, θα θρηνούσαμε ανήκουστα πράγματα. Πώς η πόλη έφτασε στο σημείο αυτό, που δεν έχει επιστροφή; Πώς από τα κατά καιρούς περιστατικά βίας, δεν συλλαμβάνεται κανείς, δεν καταδικάζεται κανείς; Γιατί ζούμε με την αίσθηση ότι υπάρχουν και κυκλοφορούν χωρίς έλεγχο ακραία στοιχεία, επικίνδυνες ομάδες, που απειλούν, καίνε και λεηλατούν , αλλά κάποια αόρατη δύναμη τους προστατεύει; Πώς εξασφάλισαν αυτήν την άθλια ασ

Έλλειψα από την άτακτη έτσι και αλλιώς στήλη μου έμμεσα από το FB , αφού επικοινωνώ μέσα από το αρχαίο BLOG   μου με τους τωρινούς και τους παλαιότερους φίλους μου, για περισσότερο από δύο μήνες. Στην διάρκεια τους και τι δεν συνέβη στην χώρα και τον κόσμο. Καταθλιπτικά, επικίνδυνα, απογοητευτικά, συμπεριφορές μέχρι τα ακραία όρια, ενέργειες, πρωτοβουλίες, απειλές. Απειλές πολέμου, πολέμου εμπορικού, πολέμου πραγματικού, πολέμου συμφερόντων, αλλά και ελπίδες. Την μια ημέρα «κόκκινος» συναγερμός, δαίμονες του πυρηνικού πολέμου και την άλλη άγγελοι της ειρήνης και του αφοπλισμού. Στην Ευρώπη η Μέρκελ ψαλιδίζει το όραμα του Μακρόν για την «Νέα Ευρώπη», ο Ορμπάν εγκαθιστά και τυπικά την «Χριστιανική Δημοκρατία» στην θέση της «Φιλελεύθερης Δημοκρατίας» και προτείνει το μοντέλο του και στην Ευρώπη, στην Ιταλία οι ακροδεξιοί λαϊκιστές ετοιμάζουν κυβέρνηση με τους αντιευρωπαίους λαϊκιστές και ανεβάζουν τον πυρετό στις Βρυξέλες. Η ξενοφοβία, ο λαϊκισμός δεξιός και αριστερό