ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ !..





Έλλειψα από την άτακτη έτσι και αλλιώς στήλη μου έμμεσα από το FB, αφού επικοινωνώ μέσα από το αρχαίο BLOG  μου με τους τωρινούς και τους παλαιότερους φίλους μου, για περισσότερο από δύο μήνες.

Στην διάρκεια τους και τι δεν συνέβη στην χώρα και τον κόσμο.

Καταθλιπτικά, επικίνδυνα, απογοητευτικά, συμπεριφορές μέχρι τα ακραία όρια, ενέργειες, πρωτοβουλίες, απειλές. Απειλές πολέμου, πολέμου εμπορικού, πολέμου πραγματικού, πολέμου συμφερόντων, αλλά και ελπίδες. Την μια ημέρα «κόκκινος» συναγερμός, δαίμονες του πυρηνικού πολέμου και την άλλη άγγελοι της ειρήνης και του αφοπλισμού.

Στην Ευρώπη η Μέρκελ ψαλιδίζει το όραμα του Μακρόν για την «Νέα Ευρώπη», ο Ορμπάν εγκαθιστά και τυπικά την «Χριστιανική Δημοκρατία» στην θέση της «Φιλελεύθερης Δημοκρατίας» και προτείνει το μοντέλο του και στην Ευρώπη, στην Ιταλία οι ακροδεξιοί λαϊκιστές ετοιμάζουν κυβέρνηση με τους αντιευρωπαίους λαϊκιστές και ανεβάζουν τον πυρετό στις Βρυξέλες. Η ξενοφοβία, ο λαϊκισμός δεξιός και αριστερός, ο νέος εθνικισμός, προχωρούν και απειλούν την Ευρώπη της Δημοκρατίας και των αξιών.

Και στο εσωτερικό;

Τα ίδια. Η «καθαρή έξοδος» από τα Μνημόνια, ο διχασμός, η φτώχεια, τα χειρότερα που επέρχονται, η αβέβαιη ανάπτυξη, οι πραγματικές απειλές από τα ανατολικά, το προσφυγικό, η ανασφάλεια, η ανυπόφορη καθημερινότητα που χειροτερεύει, η φυγή της νέας γενιάς.

Αλλά εγώ δεν πρόκειται να μιλήσω για κανένα από αυτά σήμερα.
Θα μιλήσω για τα ευχάριστα.


Τελείωσε επιτέλους το «ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ», μια δουλειά που κράτησε 10 και πλέον χρόνια ερευνών, συζητήσεων, καταγραφών πολλών ανθρώπων σε αρχεία, σε βιβλιοθήκες, σε οργανισμούς σε Μουσεία. ΄Ένα αφιέρωμα σε ένα ιστορικό Θέατρο συνδεδεμένο με την θεατρική ζωή της Θεσσαλονίκης και την πόλη για πάνω από 70 χρόνια, σε καιρούς ειρήνης και σε καιρούς πολέμου, σε καιρούς ευδαιμονίας και σε καιρούς θλίψεων, σε καιρούς επιτυχιών και σε καιρούς παρακμής και εγκατάλειψης.



Την ίδια περίοδο υποδεχτήκαμε  φίλους και συγγενείς, τους ανθρώπους μας από την Βαρκελώνη και το Παρίσι και ζήσαμε μαζί τους , μικρούς και μεγάλους, ημέρες χαράς και συγκίνησης, εδώ, στην Ασπροβάλτα και το Άγιον Όρος.

Και ακόμη.




Φροντίσαμε από καιρό  τον μικρό μας κήπο στην βεράντα της Βασ. Όλγας και τώρα  μας χαρίζει καθημερινά ανακούφιση, ομορφιά, ευωδιές και αισιοδοξία,  ανταποκρινόμενος πλουσιοπάροχα στο ενδιαφέρον και την αγάπη μας.













Σχόλια