Α. ΤΣΙΠΡΑΣ- Γ. ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ ΄Ένας αρραβώνας ..αμφιβόλου συμφέροντος!...




Το φλερτ του  πρωθυπουργού Α. Τσίπρα προς τον Δήμαρχο Γ. Μπουτάρη ξεκίνησε εδώ και μήνες, προσεκτικά, με συναντήσεις, με θετική ανταπόκριση στα αιτήματα του Δήμου, με την στάση της Δημοτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημοτικό Συμβούλιο, με τις ανοικτές πόρτες των υπουργείων, με δηλώσεις σε κάθε προσφερόμενη ευκαιρία.

Η στιγμή της αλήθειας προέκυψε με  την επίθεση κατά του Δημάρχου στον Λευκό Πύργο.

Ο πρωθυπουργός έκανε μέσα σε δύο 24ωρα πέντε διαφορετικές δηλώσεις συμπαράστασης, σε πέντε διαφορετικές ευκαιρίες και ακροατήρια και  ένα τηλεφώνημα στον ίδιο τον Δήμαρχο με ευχές.

Στην δήλωση του το ίδιο βράδυ της επίθεσης, που προκάλεσε εντύπωση δήλωσε ξεκάθαρα ότι οι επιτεθέντες είναι οι ακροδεξιοί φασίστες και  βρίσκονται μέσα στην Νέα Δημοκρατία, προσδιορίζοντας έτσι και τα μέτωπα που ανοίγει.

Η χθεσινή επίσκεψη του στην Θεσσαλονίκη, προετοιμασμένη από καιρό, δεν στάθηκε παρά ένα σκηνικό μέσα στο οποίο ξεκαθάρισε   με κάθε τρόπο, αλλά πάντα με σαφήνεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει στις προσεχείς δημοτικές εκλογές τον Γιάννη Μπουτάρη,

Προσδιόρισε όμως ο ίδιος το πλαίσιο και τους στόχους   δίνοντας ένα σαφές ιδεολογικό στίγμα, μιλώντας για τον αγώνα εναντίον του «Μαύρου Μετώπου» της Θεσσαλονίκης.

Φέρνει την προεκλογική αντιπαράθεση στον Δήμο στα μέτρα του, στην   άσκηση της διχαστικής  πολιτικής του «ή εμείς, ή αυτοί».

Κατ αρχήν νομίζω πως η  πολιτική στήριξη στις Δημοτικές κινήσεις, από πολιτικά κόμματα, ήταν μια σταθερή πρακτική πάντοτε ευπρόσδεκτη.

Συνέβη άλλωστε  και στο παρελθόν, όταν η Πρωτοβουλία εξασφάλισε κατά καιρούς την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, ή της ΔΗΜΑΡ, ή του Ποταμιού.

Κανένα όμως κόμμα δεν της επέβαλε την γραμμή του, ή την πολιτική του.

Με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού όμως και με στόχο να υποστηριχθεί η πολιτική που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, ξαναγύρισαν στο προσκήνιο τα τρίκυκλα, οι Γκοτζαμάνηδες, οι δολοφονίες βουλευτών, οι χαφιέδες της Κατοχής, οι καρφίτσες…

Με τον πρωθυπουργό σε πρώτο ρόλο και το σύνολο των κομματικών και υπουργικών στελεχών, αλλά και του φιλικού προς την κυβέρνηση τύπου, να υπενθυμίζουν επίμονα  ένα παρελθόν αυτής της πόλης, που σε τίποτα δεν διαφέρει, ούτε «υπολείπεται» από  αυτό της Αθήνας.

Επιτέλους πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να παρακολουθούμε αδιάφοροι τον οποιονδήποτε αποφασίζει ότι για τις σκοπιμότητες της στιγμής, η Θεσσαλονίκη γίνεται η πόλη των σκανδάλων, η πόλη των δολοφονιών, η πόλη του παρακράτους, η πόλη του «Μαύρου Μετώπου». Η Αθήνα μπορεί να παρουσιάσει χειρότερες στιγμές ακραίων καταστάσεων βίας, πρόσφατων επιθέσεων σε στελέχη κομμάτων, ακόμη και δολοφονιών.

Η «πρωτεύουσα της Χρυσής Αυγής»,- για να αυθαιρετήσω και εγώ-, η πόλη έρμαιο των καθημερινών ανομιών, των συγκρούσεων, των πυρπολήσεων με ανθρώπινα θύματα και των φόνων με πολιτικά, ή οικονομικά κίνητρα, η πόλη στην οποία πρωτοακούστηκε μπροστά στο Κοινοβούλιο, το άθλιο «να καεί το μπουρ… η Βουλή»,  δεν έτυχε τέτοιων χαρακτηρισμών και μάλιστα από χείλη πρωθυπουργού.

Κατανοώ ότι ο πρωθυπουργός της χώρας που ανέδειξε με εντυπωσιακό και επίμονο τρόπο τόσο στο παρελθόν, όσο και πρόσφατα πτυχές της πολιτικής ζωής , δεν έχει και πολύ καλές σχέσεις με την ιστορία. Η δραματική περιπέτεια στην οποία θα μπορούσε να εμπλακεί η χώρα με την «Μακεδονία του Ίλιντεν» είναι μια ακόμη απόδειξη, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία.

Ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να συνεκτιμηθεί για να γίνει απολύτως κατανοητή η τακτική του πρωθυπουργού είναι η πρόσφατη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που προσδιόρισε την πορεία προς τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τα «Προοδευτικά Μέτωπα» σε όλη την χώρα, θα διαμορφώσει τους όρους για την επανάληψη  τους και στις εθνικές εκλογές.

Τίποτε όμως από αυτά δεν μπορεί να δικαιολογήσει την άνεση με την  οποία φορτώνει στην πόλη ανιστόρητες γενικεύσεις και βαρείς  χαρακτηρισμούς που την εκθέτουν άδικα, την υποτιμούν, την γυρίζουν βίαια πίσω.

Και κυρίως υποβαθμίζουν το όντως εξαιρετικό έργο που πέτυχε αυτή η Δημοτική αρχή στην διαμόρφωση ενός άλλου, λυτρωτικού κλίματος, μιας άλλης Θεσσαλονίκης, πόλης της ανοχής, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πόλης με ανοικτούς ορίζοντες, που αφήνει πίσω  τις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της και ξανοίγεται στις προκλήσεις και τις δυνατότητες   μιας σύγχρονης και μοντέρνας πόλης, που σέβεται, και αναδεικνύει το ιστορικό παρελθόν της με τα θετικά και αρνητικά του.

(Σημ. Μιλώ για όσα θα επιβιώσουν της θητείας και γραφτούν στην ιστορία. Η καθημερινότητα είναι μια άλλη ιστορία. Μια ιστορία ατέλειωτης καθημερινής μάχης, που δεν τελειώνει ποτέ).

Και για να κλείσω το Σημείωμα αυτό, πιστεύω πως ο Δήμαρχος δείχνει συχνά ότι  ακολουθεί τον δρόμο που αυτός χάραξε για την πόλη και τον μέλλον της και αυτό μάλλον θα συνεχίσει να κάνει και στο μέλλον.

Υ.Γ. 1 
 Και ας μην τρέφει κανένας ψευδαισθήσεις
.
Ότι δηλαδή η επίθεση στον Μπουτάρη του έδωσε τόσους πολλούς πόντους, ώστε η πορεία προς τις εκλογές να είναι ένας απλός περίπατος.

Η ανάμειξη των κομμάτων εξουσίας και ιδίως ο ρόλος τον οποίο επιθυμεί για τον εαυτό του ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ευρύτεροι πολιτικοί στόχοι που επιδιώκονται, θα μετατρέψουν την προεκλογική πορεία των Δημοτικών εκλογών σε ένα απέραντο τοξικό πεδίο, την αγριότητα του οποίου και την ένταση  δεν έχουμε ξαναζήσει. Και μέσα στην ακραία πόλωση , θα ξανακουστούν οι αθλιότητες του Διαδικτύου, θα θριαμβεύουν τα fake news και οι μισές αλήθειες. Πρόκειται για τον ασύμμετρο παράγοντα των προσεχών εκλογών και για αυτό ας κρατήσουμε όλοι μικρό καλάθι…

Υ.Γ.2
Ας δούμε όμως και το μη  προφανές, αλλά υπαρκτό επίσης  σενάριο.

Εκείνο δηλαδή που θεωρεί  ότι η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και η επικυριαρχία   των συνθημάτων του, θα αφαιρέσουν  από την Πρωτοβουλία, ή θα θολώσουν τα βασικά της  χαρακτηριστικά και θα μειώσουν την απήχηση τους  , αυτά δηλαδή που οδήγησαν τους Θεσσαλονικείς να επιβραβεύσουν δύο φορές το πρώτο πείραμα αυθεντικής  παρέμβασης της κοινωνίας των πολιτών.

Σχόλια