ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ

Ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα και όπως συχνά υποστηρίζεται  διανύουμε την καλύτερη και πληρέστερη Δημοκρατία που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα.

Η πιο αυτονόητη συνέπεια αυτής της παραδοχής είναι συνεπώς ότι αποδεχόμαστε τους στοιχειώδεις κανόνες της, όπως αυτούς που έχουν σχέση με την οργάνωση της Πολιτείας, την λειτουργία των θεσμών και την κυριαρχία των κανόνων  του Συντάγματος  κάθε φορά που τα πράγματα οδηγούνται σε επικίνδυνα αδιέξοδα.

Αύριο διεξάγονται οι Ευρωεκλογές, και οι εκλογές της δεύτερης Κυριακής για την ανάδειξη των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών.

Δεν πρόκειται φυσικά για τις λεγόμενες εθνικές εκλογές, αυτές δηλαδή που  αναδεικνύουν την σύνθεση του Κοινοβουλίου και εξ αυτής της κυβέρνηση της χώρας.

Και στο παρελθόν και στην Ευρώπη οι εκλογές αυτές και κυρίως τα πολιτικά τους συμπεράσματα παραμένουν ισχυρά και επιδρούν στην πολιτική, αλλά δεν καθορίζουν ούτε ανατρέπουν τις κυβερνήσεις.

Στις ιδιαίτερες και κρίσιμες όμως συνθήκες που λειτουργούν σήμερα οι θεσμοί, ο πολίτης αντιλαμβάνεται χωρίς να χρειάζεται να ακολουθήσει την πολιτική των κομμάτων, ότι η ψήφος του θα έχει και άλλες επιπτώσεις εκτός από την αποστολή ευρωβουλευτών στις Βρυξέλλες.

Πολύ περισσότερο όταν το σύνολο σχεδόν της Αντιπολίτευσης με επικεφαλής την Αξιωματική δίνουν στις εκλογές χαρακτήρα «Δημοψηφίσματος».

«Στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουν»  διακηρύσσει σε όλες τις ομιλίες του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας.

Δεν είναι συνεπώς δύσκολο να αποδεχτούμε ότι το οποιοδήποτε αποτέλεσμα των αυριανών εκλογών θα λειτουργήσει ως καταλύτης εξελίξεων, ότι αυτό το γνωρίζει ο λαός και η αυριανή επιλογή του  εκ των πραγμάτων θα περιέχει ως κεντρικό στοιχείο του την επιθυμία του να  εξελιχθούν τα   πράγματα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Με βάση ένα τέτοιο σκεπτικό συνεπώς θα πρέπει να δεχτούμε ότι αύριο δρομολογούνται οι πιο κρίσιμες εξελίξεις στην χώρα, από την  στιγμή που αυτή οδηγήθηκε με την ευθύνη της πολιτικής της ηγεσίας στην χρεωκοπία και στην στήριξη των εταίρων της, με πρωτοφανείς για την σκληρότητα τους όρους.

Και ότι αύριο το βράδυ θα λάβουν τις δημοκρατικές απαντήσεις τους όλα τα διλήμματα που τέθηκαν από τα κόμματα στον λαό, όλοι οι μύθοι που επί μήνες κυκλοφορούν και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, όλες οι προσδοκίες που οι Έλληνες στηρίζουν στις εκλογές αυτές, όλα τα ερωτηματικά που γέννησαν τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής των εκλογών.

Θα ακολουθήσουν φυσικά οι ερμηνείες που θα δώσουν  στην έκφραση της κυρίαρχης βούλησης του λαού τα κόμματα κατ αρχήν, και στην συνέχεια οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, μεταξύ των οποίων ιδιαίτερο ρόλο έχουν πλέον και τα ηλεκτρονικά μέσα.

Ανεξάρτητα από το ποιους θα δικαιώσουν και ποιους θα αποδοκιμάσουν τα «ψέματα θα τελειώσουν» και οι απαντήσεις θα έχουν δοθεί.

Και αυτές οι απαντήσεις , όσο και αν επιχειρηθεί να «προσαρμοστούν» στην πολιτική που το κάθε κόμμα άσκησε, δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστη την πολιτική ζωή και την πορεία του τόπου, η ευθύνη για την οποία πέρασε στον κυρίαρχο λαό και αυτός  αποφάσισε.

Ελάχιστη σημασία θα έχουν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε τις αποφάσεις του.

Ελάχιστη σημασία θα έχει αν τις αποφάσεις του τις έλαβε νηφάλιος είτε εξοργισμένος, αγανακτισμένος είτε γαλήνιος, παραπλανημένος είτε καλά πληροφορημένος, έχοντας συνείδηση των δεδομένων, ή ζώντας σε ένα κόσμο μύθων.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα έχει κληθεί και θα έχει αναλάβει τις ευθύνες του.