Επίκαιρα Σημειώματα

Τα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας , αλλά και οι δυσμενείς και σχεδόν καθημερινές διεθνείς εξελίξεις με επίκεντρο την ελληνική οικονομία, έχουν τις αυτονόητες επιπτώσεις τους κυρίως στο επίπεδο του θεόρατου δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων. Συνέπεια όλων αυτών είναι το πρωτοφανές γεγονός ότι κάθε μέτρο που ανακοινώνεται στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης τους, ή ακόμη και όταν λαμβάνεται, να επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, αντί να ανακόπτει τουλάχιστον τις δηλώσεις και τις πιέσεις και κυρίως τις εκτιμήσεις των διεθνών οίκων και τις αντιδράσεις των αγορών. Έχει κανείς την εντύπωση ότι οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες λαμβάνονται, ή εξαγγέλλονται σε χρόνο ύστερο, ή στερούνται πειστικότητας και αποτελεσματικότητας. Και έτσι οι αγορές, αλλά και οι κυρίαρχες χώρες της ευρωζώνης, πέτυχαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο να οδηγήσουν την κυβέρνηση στην λήψη όλων εκείνων των αποφάσεων, που απέρριπτε στο όνομα των «προεκλογικών δεσμεύσεων της» και των ιδεολογικών και πολιτικών επιλο

Η «ΓΟΡΓΟΥΣ» ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ… Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΙΑΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙΑΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ Μεταξύ των 10 περίπου διατηρητέων σπιτιών της Πάνω Πόλης, που αγόρασε και αποκατέστησε η «Πολιτιστική Πρωτεύουσα» και στην συνέχεια τα διέθεσε σε Πολιτιστικούς Οργανισμούς και Συλλόγους για την στέγαση τους, υπήρξαν και τρία κτίρια των οποίων την ευθύνη και αξιοποίηση ανέλαβε η Διεύθυνση Θεσσαλονίκης του Οργανισμού Προβολής του Ελληνικού Πολιτισμού, του γνωστού ΟΠΕΠ. Τα κτίρια αυτά αποτέλεσαν συμπληρωματική υποδομή των δραστηριοτήτων του ΟΠΕΠ και ταυτόχρονα χώρους φύλαξης μέρους του Αρχείου και του εκδοτικού αποθέματος της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας», που κατά την κατανομή του πολιτιστικού της κληροδοτήματος, δόθηκαν στον ΟΠΕΠ Στο απομακρυσμένο κτίριο λοιπόν της οδού Σαχτούρη, φυλάσσεται ακόμη το Αρχείο των αποφάσεων του Διοικ. Συμβουλίου της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και άλλων Επιτροπών, (Συνεδρίων κλπ), το πλήρες Αρχείο όλων των εκδόσεων της «Πολιτιστικής» από ένα αντίτυπο, και άλλα χρήσιμα για τους μ

Η ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ: Ο θηλυκός Φρανσουά Μπαϊρού της Ελλάδας, ή η πολύφερνη νύφη του δικομματισμού; Η δηλητηριώδης, όσο και «μακιαβελική « προσφορά του Αντώνη Σαμαρά στην Ντόρα Μπακογιάννη να αναλάβει το «σκιώδες» διπλό υπουργείο Πολιτισμού- Παιδείας, δεν είναι παρά ένας ακόμη «δείκτης» προς την έξοδό της από την Ν. Δημοκρατία. Δηλητηριώδης, γιατί η τυχόν αποδοχή της θα την καθιστούσε πραγματικό και όχι συμβολικό «στρατιώτη της παράταξης» και μακιαβελική, γιατί η προσφορά περιλαμβάνει ταυτόχρονα τον ρόλο που είχε ο σημερινός Αρχηγός της Ν.Δ. στην περίοδο της διακυβέρνησης και τον ρόλο του άλλου μεγάλου ηττημένου της εκλογικής μάχης ,για την ανάδειξη του Αρχηγού, του Άρη Σπηλιωτόπουλου… Με ποια επιχειρήματα , που να έχουν μια σχετική έστω αξιοπιστία στην βάση της Ν.Δ., θα μπορούσε να συνοδεύσει και να δικαιολογήσει την άρνησή της η Ντόρα Μπακογιάννη; Τα «επεισόδια» που ακολούθησαν την πρόταση και την άρνηση επιβεβαιώνουν νομίζω την ανάλυση αυτή. Τι μένει να δούμε

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ…. Ένα παραμύθι τρόμου για ενήλικες… Σ όλη την διάρκεια της πρωθυπουργίας του Κ. Καραμανλή, ένα μότο έβλεπε συχνά το φως της δημοσιότητας, είτε ως παραπολιτικό σχόλιο, είτε ως κουίζ, είτε και ως μέρος της καθημερινής πολιτικής ειδησεογραφίας. Ο πρωθυπουργός που απουσιάζει, ο πρωθυπουργός, που την «βρίσκει» με τις βιντεοταινίες, ο πρωθυπουργός που ευχαριστιέται την παρέα των φίλων του, ο πρωθυπουργός που στερήθηκε την ευχαρίστηση να παρακολουθεί συχνά την αγαπημένη του ομάδα τον Ολυμπιακό και άλλα παρόμοια για το «καταφύγιο» και τα ταβερνάκια της Ραφήνας κ.ο.κ. Καθοδηγούσε την κυβέρνησή του και εξέφραζε την στάση του απέναντι σε πολιτικές επιλογές και συμπεριφορές των συνεργατών του με διοχέτευση στον τύπο πληροφοριών για τον «εκνευρισμό» του, για την «απογοήτευση» του, για τον «θυμό» του στην καλύτερη περίπτωση!!! Αναγόρευσε σε δόγμα την αρχή «δεν αποφασίζω υπό πίεση» , κάθε φορά που έπρεπε να ληφθούν επείγουσες αποφάσεις, να αντιμετωπι

Οι «Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη» ίδρυσαν την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Ευνοϊκή αποδοχή, αλλά και προβληματισμοί και ερωτηματικά συνοδεύουν την πρωτοβουλία των κινηματογραφιστών Τα πράγματα κινούνται έστω και μέσα σε ένα «ομιχλώδες» περιβάλλον, από τους «κινηματογραφιστές στην ομίχλη». Με αίτημα την κατάθεση του νέου Νομοσχεδίου για τον Κινηματογράφο, το μεγαλύτερο μέρος των σκηνοθετών, ως γνωστόν, αρνήθηκε να στείλει τις ταινίες του στο 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Σε ένα είδους «αντιφεστιβάλ» παρουσίασαν τις ταινίες τους στην Αθήνα, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η κίνησή τους δεν στρέφεται κατά της Θεσσαλονίκης ούτε του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Δήλωση αυτονόητη, αλλά η επιλογή να παίξουν τις ταινίες στην Αθήνα και όχι στην Θεσσαλονίκη, κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ, στάθηκε αναμφισβήτητα ένα κτύπημα για το επετειακό γεγονός. Και δεν είναι μικρή υπόθεση για τα δεδομένα της χώρας, η συμπλήρωση 50 χρόνων ενός καλλιτεχνικού θεσμού. Η απουσία τους, οδήγησε ανα

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ Η ΑΝΑΓΚΗ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ Το πρωταρχικό καθήκον του Γ. Παπανδρέου Το κρίσιμο πρόβλημα των ημερών δεν είναι ασφαλώς ο Χρ. Παπουτσής, ούτε ο Θ. Πάγκαλος, ούτε ο Γ. Πεταλωτής, ούτε φυσικά η «ασυνέπεια» των προεκλογικών υποσχέσεων ούτε η μη τήρηση των πρόσφατων δεσμεύσεων ότι δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι, ούτε η επαναστατική γυμναστική του ΚΚΕ, ούτε οι επίμονες αναφορές των μονοθεματικών δελτίων ειδήσεων, ούτε η θρασείς και λαϊκίστικες κατηγορίες της Ντόρας Μπακογιάννη. Ούτε τέλος οι δηλώσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, για την απόπειρα του να εξισορροπήσει και να συμψηφίσει ευθύνες ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, της περιόδου προ των εκλογών. Γιατί η άλλη συνέπεια των δηλώσεων του, η δραματική επιρροή που άσκησε διεθνώς, φάνηκε αμέσως με την εκμετάλλευσή τους από τις αγορές. Ακριβώς αυτό το τελευταίο είναι το ένα και μοναδικό πρόβλημα της χώρας, η καθημερινή δηλαδή κατάρρευση των οικονομικών δεδομένων από την καθημερινή σ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ,ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ «ΗΓΕΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΑΜΨΗ, ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟ ΠΡΟΦΙΛ». Ένας από τους πολλούς χαρακτηρισμούς του Ευρωπαϊκού τύπου. Ποιο θα μπορούσε να είναι το κυριότερο συμπέρασμα από την απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών να επιλέξουν τους πρώτους «εκπροσώπους» της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις, κυρίως δε η Γερμανία και η Γαλλία, ακύρωσαν στην πράξη το πολυδιαφημισμένο «βήμα προς την ολοκλήρωση» με την εκλογή των προσώπων που προέβλεπε η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Μια συνθήκη που πέρασε από χίλια κύματα καθυστερήσεις και συμβιβασμούς. Εξέλεξαν τον πρόεδρο του Συμβουλίου και την υπουργό Εξωτερικών, μέσα σε ελάχιστη ώρα, επιλέγοντας πρόσωπα άγνωστα, «άοσμα και άγευστα», ώστε να διατηρήσουν για τον εαυτό τους την κυρίαρχη παρουσία και τον κεντρικό ρόλο στην Ε.Ε. Η επιλογή του Προέδρου Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ, ή Ρομπουί –ακόμη και αυτή η διπλή ανάγνωση μοιάζει σημειολογική-, με μοναδικό προσόν την ικανότητα ν

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ …ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ Και ένα Υ.Γ. για το θαύμα της .. «οικονομικής εξυγίανσης» του ΚΘΒΕ!.. Σκόπευα να αρχίσω το Σημείωμα αυτό με μια από τις «ρήσεις» του νέου υπουργού Πολιτισμού-Τουρισμού Παύλου Γερουλάνου, την σχετική με τον «πολιτισμό» και τον ρόλο του στην σημερινή κοινωνική πραγματικότητα, ως μια μικρή εισαγωγή στα θέματα της Θεσσαλονίκης και στο τι ενδεχομένως μπορεί να περιμένει η πόλη από τον νέο υπουργό Πολιτισμού. Ή καλύτερα τι επειγόντως πρέπει να γνωρίσει ο υπουργός, καθώς σχεδιάζει την πολιτική του υπουργείου του. Προτιμώ όμως μια πιο ρεαλιστική εκκίνηση, αυτήν δηλαδή που έχει σχέση με την οικονομική κατάσταση της χώρας και την χαώδη κληρονομιά που βρήκε στο υπουργείο του ο Παύλος Γερουλάνος. Και κυρίως να σχολιάσω με την βοήθεια και άλλων ,μια επίμονη αναφορά του , που τον τελευταίο καιρό επαναλαμβάνει σε συνεντεύξεις, δηλώσεις και τις συναντήσεις του, με πρόσωπα και φορείς του πολιτισμού. Την επανέλαβε και

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ Ένας νέος υπουργός, σε ένα «νέο» υπουργείο, με «βεβαρυμένο» παρελθόν και επιτακτικό παρόν… Το φαινόμενο των «υπερυπουργών» στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, έχει την χαρακτηριστική του έκφραση και στον νέο υπουργό Πολιτισμού και τώρα και Τουρισμού.. Ο υπουργός «Πολιτισμού» λοιπόν Παύλος Γερουλάνος αναζητεί τώρα μεταξύ είκοσι υποψηφίων τους πέντε Γενικούς Γραμματείς , του Πολιτισμού, του Τουρισμού, του Αθλητισμού , των ΜΜΕ και της…Αρχιτεκτονικής, μια και αυτοί οι πέντε σημαντικοί τομείς ανήκουν τώρα στην αρμοδιότητά του… Πρόκειται για πρωτοφανή κατάσταση στο υπουργείο Πολιτισμού, όπως το ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, που ασφαλώς και απασχολεί , αλλά θα ταλαιπωρήσει στις προσεχείς ημέρες, τον νέο υπουργό, όπως άλλωστε προκύπτει και από τις πρώτες δηλώσεις του, τόσο κατά την συζήτηση των προγραμματικών ανακοινώσεων της κυβέρνησης στην Βουλή, όσο και κατά την πρώτη συνάντηση του με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους στο ΥΠΠΟ, αλλά και στην ομιλία του στην Θεσσαλον

ΟΔΥΝΗΡΕΣ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ν.Δ ΟΙ ΕΠΊΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΊΣΗΜΕΣ ΑΝΑΦΟΡΈΣ ΣΤΗΝ «ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ».. Το εκρηκτικό μείγμα που δημιούργησε η απόφαση του Δ. Αβραμόπουλου να αποσυρθεί από την διεκδίκηση της αρχηγίας της Ν.Δ. επικαλούμενος την ένταση και τους κινδύνους διάσπασης εξ αιτίας των «άγριων» πρωτοβουλιών του Β. Μεϊμαράκη, που με διαφορετική γλώσσα επικύρωσε και η Ντόρα Μπακογιάννη, αν δεν τινάξει στον αέρα την πορεία προς τις εκλογές, διαμορφώνει όλες τις προϋποθέσεις για μια διάσπαση στην βάση και την εμφάνιση της αργά ή γρήγορα και στην ηγετική κορυφή της Ν.Δ. Κι αυτό γιατί οι επαναλαμβανόμενες επίμονες και δηλητηριώδεις αναφορές του Β. Μεϊμαράκη στα γεγονότα της εποχής του 1993, στην αποχώρηση του Σαμαρά και την πτώση της τότε υπό τον Κ. Μητσοτάκη κυβέρνησης της Ν.Δ. που εξυπονοούν μια στάση πολιτικής προδοσίας εναντίον του κόμματος, από ένα εκ των διεκδικητών της αρχηγίας, είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα για να το αντέξει , ή να το προσπεράσει ο Α. Σαμαράς. Την όλη ένταση

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Το «αδειανό πουκάμισο» της ελληνικής κεντροδεξιάς. Από την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ. με θέμα το περιεχόμενο και ο χαρακτήρας του έκτακτου Συνεδρίου της εν όψει της ανάδειξης του νέου Αρχηγού της: «Δεν είμαι εδώ για να παίξω τις κουμπάρες με τις διαδικασίες» Ντόρα Μπακογιάννη, που αποσπά γι αυτό το θερμό χειροκρότημα των κεντροεπιτρόπων. «Εγώ διαγράφω ακόμη μέχρι την 7η Δεκεμβρίου και να το θυμάστε αυτό » Κώστας Καραμανλής, που αποσπά επίσης ένα θερμό χειροκρότημα.. «Να ξέρετε όμως ότι τον νέο Πρόεδρο του κόμματος θα τον στηρίξουμε. Και όποιος δεν τον στηρίξει θα έχει να κάνει μαζί μου» Η δήλωση του Κ. Καραμανλή συνοδεύεται και από χαρακτηριστική ματιά και χειρονομία. Ενθουσιώδες χειροκρότημα. Θα αρκούσαν και μόνο αυτές οι χαρακτηριστικές και σημειολογικές στιγμές από την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, για να πειστεί ο κάθε καλοπροαίρετος παρατηρητής των εξελίξεων, ότι δεν είναι μόνο ο αρχηγός

Οι «Κινηματογραφιστές στην ομίχλη» Υποβαθμίζουν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τιμωρούν την Θεσσαλονίκη!!!... Η χθεσινή απόφαση των «Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη», αυτών δηλαδή που εκπροσωπούν το σύνολο σχεδόν των κινηματογραφικών παραγωγών του 2009, να προβάλουν τις ταινίες τους στην Αθήνα από τις 5 έως τις 11 Νοεμβρίου 2009, δεν χωρεί αμφιβολία ότι είναι ένα καίριο πλήγμα κατά του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και της ίδιας της πόλης φυσικά. Και η αιτιολογία της απουσίας τους από τις εκδηλώσεις της πεντηκονταετηρίδας του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; Η ιστορία είναι γνωστή από καιρό. Οι κινηματογραφιστές πιέζουν ασφυκτικά το ΥΠΠΟ εδώ και πολύ καιρό να προωθήσει προς ψήφιση στην Βουλή το Νομοσχέδιο περί Κινηματογράφου, που αναπαύεται στα συρτάρια του υπουργείου εδώ και μερικά χρόνια. Ο τελευταίος υπουργός Πολιτισμού της προηγούμενης κυβέρνησης ο και υποψήφιος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους, όπως άλλωστε και οι πρ

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ Ενώ η πολιτική επικαιρότητα εξελίσσεται με πρωτοφανείς ρυθμούς σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ενδιαφέρει νομίζω μια αναφορά στα αποτελέσματα των εκλογών, κυρίως στην πτυχή τους εκείνη που συνδέεται με το σήμερα και το αύριο των κομμάτων που μετείχαν στις εκλογές. Η Ν.Δ. και ο Κ. Καραμανλής είχαν μπροστά τους μια και μοναδική επιλογή. Πότε και σε ποια έκταση θα ηττηθούν. Παρ όλα όσα λέγονται και γράφονται ακόμη- γιατί τις προσεχείς λίγες ημέρες όλα θα αλλάξουν- η πρωτοφανής ήττα δεν οφείλεται βέβαια στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Ούτε στις επιλογές του Κ. Καραμανλή, αυτές δηλαδή που εξήγγειλε ο ίδιος στην ΔΕΘ. Απέναντι του ορθώθηκε αξεπέραστα η χαμένη πενταετία των κυβερνήσεων του, οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και δεσμεύσεις του, η αμηχανία και η αναβλητικότητα μπροστά στις δύσκολες αλλά πιεστικές στιγμές της διακυβέρνησης του. Και προ παντός η πλήρης αδυναμία να συλλάβει τη