Οι «Κινηματογραφιστές στην ομίχλη»

Υποβαθμίζουν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Τιμωρούν την Θεσσαλονίκη!!!...

Η χθεσινή απόφαση των «Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη», αυτών δηλαδή που εκπροσωπούν το σύνολο σχεδόν των κινηματογραφικών παραγωγών του 2009, να προβάλουν τις ταινίες τους στην Αθήνα από τις 5 έως τις 11 Νοεμβρίου 2009, δεν χωρεί αμφιβολία ότι είναι ένα καίριο πλήγμα κατά του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και της ίδιας της πόλης φυσικά.

Και η αιτιολογία της απουσίας τους από τις εκδηλώσεις της πεντηκονταετηρίδας του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;

Η ιστορία είναι γνωστή από καιρό.

Οι κινηματογραφιστές πιέζουν ασφυκτικά το ΥΠΠΟ εδώ και πολύ καιρό να προωθήσει προς ψήφιση στην Βουλή το Νομοσχέδιο περί Κινηματογράφου, που αναπαύεται στα συρτάρια του υπουργείου εδώ και μερικά χρόνια.

Ο τελευταίος υπουργός Πολιτισμού της προηγούμενης κυβέρνησης ο και υποψήφιος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους, όπως άλλωστε και οι προηγηθέντες συνάδελφοί του, αλλά σιώπησε «εκκωφαντικά» καθ όλη την διάρκεια των διαμαρτυριών, των συνεντεύξεων τύπου, των γενικών συνελεύσεων και των εντάσεων που σημειώθηκαν στην διάρκειά τους.

Και τώρα εν γνώσει του ότι η Βουλή δεν θα συνεδριάσει παρά μόνο μετά τα μέσα του Νοεμβρίου και φυσικά με εκκρεμή άλλα περισσότερο επείγοντα Νομοσχέδια, ότι ο νέος υπουργός Πολιτισμού δεν προλαβαίνει να διαβάσει καν το Νομοσχέδιο και ενδεχομένως να επιδιώξει να ενσωματώσει σ αυτό τις βασικές κατευθύνσεις της νέας πολιτικής για τον Κινηματογράφο, οι «Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη» ανακοινώνουν την οριστική αποχώρηση τους από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου.

Και αυτό όχι μόνο στα λόγια, αλλά κάτι περισσότερο.

Ανακοινώνουν το λεπτομερές πρόγραμμα προβολών, αλλά και το σύνολο των εκδηλώσεων που θα το συνοδεύουν, συζητήσεις, συναυλίες, πάρτυ και χάπενιγκς, σε κινηματογράφους στην Αθήνα, «μια ουσιαστική κινηματογραφική γιορτή» όπως δηλώνουν.
Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

Οι 140 σκηνοθέτες, παραγωγοί και σεναριογράφοι που μετέχουν στην κίνηση «Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη» δηλώνουν παρ όλα αυτά, ότι «η κίνηση των Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη δεν στρέφεται κατά του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Με την διοργάνωση αυτή επιδιώκεται η προβολή των ταινιών ανεξαρτήτως φεστιβάλ, με τελικό στόχο την πίεση προς την πολιτεία για την ψήφιση του νέου Νόμου για τον κινηματογράφο».

Σύμφωνοι ως ένα σημείο.

Αλλά γιατί οι προβολές να γίνουν στην Αθήνα, ως ένα «αντιφεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου» και να μην γίνουν στην Θεσσαλονίκη, πριν ή μετά το επίσημο φεστιβάλ, στους ίδιους χώρους, τους τόσο γνωστούς και ιδιαίτερα αγαπητούς στο κοινό της Θεσσαλονίκης;

Οι κινηματογραφιστές γνωρίζουν πολύ καλά, πως οι σινεφίλ της Θεσσαλονίκης είναι πάντοτε εδώ, ενθουσιώδεις, και έτοιμοι να υποστηρίξουν τα αιτήματά τους.

Οι προβολές τύπου «αντιφεστιβάλ» δεν είναι άλλωστε άγνωστες στην ιστορία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η κίνηση θα είχε τότε πολλαπλή αποτελεσματικότητα και δεν θα έθιγε καίρια έναν θεσμό, που γιορτάζει φέτος την συμπλήρωση των 50 χρόνων του και που όλες αυτές τις δεκαετίες στάθηκε δίπλα τους, ως το κορυφαίο βήμα ανάδειξης της ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής και προβολής του στο ελληνικό και διεθνές κοινό.

Κάνω όμως και μια δεύτερη σκέψη .

Όλους αυτούς τους μήνες που συνεχιζόταν η κινητοποίηση των κινηματογραφιστών και η απειλή αποχώρησης από το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου αιωρούνταν πάνω από την πόλη, οι αρμόδιοι του φεστιβάλ, η Διευθύντρια του Δέσποινα Μουζάκη και ο πρόεδρός του Γιώργος Χωραφάς, σιώπησαν.

Εάν δεν αδιαφόρησαν, τουλάχιστον δεν έκαναν το παραμικρό για να πιέσουν το υπουργείο Πολιτισμού, αν όχι στην κατάθεση του Νομοσχεδίου, τουλάχιστον σε μια δημόσια ισχυρή δέσμευση.

Για να επιβεβαιώσουν έτσι την κυκλοφορούσα φήμη ότι η κ. Μουζάκη, με συμφέροντα στην διανομή ταινιών, δεν θέλει να έρθει σε ρήξη με τους παραγωγούς.

Μήπως όμως έδειξε οποιαδήποτε ανησυχία η ίδια η πληττόμενη πόλη;

Όλο αυτόν τον καιρό δεν είδε το φως της δημοσιότητας η παραμικρή δήλωση, ένα σχόλιο, ούτε φυσικά ένα έστω ανώδυνο ψήφισμα από τους φορείς ή τους εκπροσώπους της πόλης .
Όπως πάντα άλλωστε , παρακολουθούμε μακάριοι και μοιραίοι το πώς και πότε «θα περάσουν οι βάρβαροι» για να διαμαρτυρηθούμε μόνο κατόπιν εορτής.

Έτσι για την τιμή των όπλων.

Υ.Γ.

Είμουν έτοιμος να μεταφέρω σ αυτό το Σημειωματάριο κάποιες σκέψεις για τον νέο υπουργό Πολιτισμού, τις πρώτες δηλώσεις του και τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει, ιδιαίτερα εδώ στην Θεσσαλονίκη, όταν μας προέκυψαν οι "Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη".

Θα επανέλθω όμως σύντομα.