Επίκαιρα Σημειώματα

ΤΟ «ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΠΕΤΥΧΕ»…. Όταν πολιτικοί, δημοσιογράφοι και «αναλυτές» αδιαφορούν για τις επιπτώσεις, στην χώρα και το εξωτερικό, μιας πολιτικής άκρατου λαϊκισμού . Η «αποτυχία» του Μνημονίου, το αρχικό σύνθημα της Ν. Δημοκρατίας, πέρασε τώρα με ιδιαίτερη ένταση και στα ΜΜΕ, ιδίως σε αυτά του Συγκροτήματος, διακεκριμένοι αστέρες του οποίου έχουν γίνει φανατικοί κήρυκες, στα όρια της εμμονής, με τρόπο που διαστρεβλώνει κάθε προσέγγιση στα τρέχοντα καυτά ζητήματα της οικονομικής επικαιρότητας. Στο MEGA μάλιστα εφαρμόζουν «από κοινού», μηδέ του «σοβαρού» Τσίμα εξαιρουμένου, την αρχή πως αν δεν δηλώσεις, δεν αποδεχθείς την «αποτυχία» του Μνημονίου, δεν μπορείς να συνεχίσεις να αναπτύσσεις την άποψή σου, ακόμη και όταν το θέμα της συζήτησης δεν αφορά την ιστορία αυτή. Στην «αποτυχία» του Μνημονίου έχει ως γνωστόν εγκλωβιστεί και η πολιτική του Αντ. Σαμαρά, πάντοτε υπό τον εύσχημο , άχρηστο και υποκριτικό εν προκειμένω όρο ,του «άλλου μείγματος πολιτικής». Αφού καταψήφισε από καθαρά

ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ.... Με την ταυτόχρονη εξαγγελία του στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης και της… ιδιωτικοποίησης του Λιμανιού!.. Δεν είχε προλάβει πιστεύω, να ολοκληρώσει την παρουσίαση του στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης, στο Δημοτικό Συμβούλιο, που συγκλήθηκε ειδικά για τον σκοπό αυτόν την Δευτέρα που μας πέρασε, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΘ Στέλλιος Αγγελούδης, όταν στην Αθήνα και κατά την συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε την πλήρη ιδιωτικοποίηση μεταξύ άλλων και των δύο μεγάλων λιμανιών της χώρας ,του Πειραιά δηλαδή και της Θεσσαλονίκης!... Ομολογώ πως το περιστατικό δεν καταδείκνυε μόνο, με τον πιο γλαφυρό τρόπο την παρατηρούμενη τον τελευταίο καιρό ασυνεννοησία στις τάξεις της κυβέρνησης, αλλά και την επιβεβαίωση της απίστευτης πίεσης και των εκβιασμών που ασκούνται την περίοδο αυτήν στην Ελλάδα να δώσει απτά δείγματα γραφής εδώ και τώρα και μάλιστα αξιόπιστα και αδιαμφισβήτητα ότι το περίφημο πρόγραμμα απο

Ε, όχι κι έτσι κ. Χρυσοχοϊδη….. Εκτός κι αν με τον όρο «αποσοβιετοποίηση» υπονοείτε την λεηλασία του ρωσικού δημόσιου πλούτου, από την μαφία των ολιγαρχών του νέου καθεστώτος. Διάβασα την πρόσφατη δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης κλπ Μιχ. Χρυσοχοϊδη για τις αποφάσεις του όντως κρίσιμου για το μέλλον της χώρας, Υπουργικού Συμβουλίου της Δευτέρας και ιδιαίτερα εκείνης που αναφερόταν στις αποκρατικοποιήσεις: «Ουσιαστικά αποφασίστηκε η αποσοβιετοποίηση του κράτους και η δημιουργία ενός νέου ισχυρού οικονομικού πρότυπου με χαρακτηριστικά την εξωστρέφεια, τον δυναμισμό και την καινοτομία». Δηλαδή το πέρασμα των λιμανιών, του νερού, των τραπεζών, της ηλεκτρικής ενέργειας και εκατοντάδων άλλων δημόσιων οργανισμών στην ιδιωτική εκμετάλλευση, είναι κατά τον Μ. Χρυσοχοϊδη, αποσοβιετοποίηση , ενώ η «δημιουργία ενός νέου ισχυρού οικονομικού πρότυπου», δεν είναι καθόλου Θατσερισμός… Ταυτόχρονα κατήγγειλε και δικαίως ότι όλα αυτά τα χρόνια όλες οι πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, δημιουργούσαν ένα κ

ΠΑΡΑ ΤΙΣ –ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ- ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ.... ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ Ο ΑΘΛΟΣ ΔΕΝ ΕΠΕΤΕΥΧΘΗ Το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος ήρθε στο προσκήνιο Και έτσι βγήκαμε και εμείς και οι εταίροι μας στο κυνήγι της χίμαιρας των συναινέσεων. Άρκεσε να μπει στο τραπέζι των αγορών και στην συνέχεια όλων, το τερατώδες πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους, για να ανατραπούν όλα, να αλλάξει το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας, να γίνει της μόδας η άποψη της αριστεράς και του Α. Σαμαρά, ότι το Μνημόνιο οδηγεί στον όλεθρο, ότι το πείραμα απέτυχε, το «μείγμα πολιτικής» ήταν λάθος. Η κόπωση της κυβέρνησης, η καθυστέρηση στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων, η επιβεβαίωση της πλήρους ανικανότητας και άρνησης του κρατικού μηχανισμού να υλοποιήσει αποφάσεις, οι εσωτερικές συγκρούσεις στον χώρο της κυβέρνησης, θεωρήθηκαν δευτερεύουσες αιτίες. Συζητούμε ωσάν να έχουμε την ελευθερία να αποφασίσουμε το «μείγμα» πολιτικής, ωσάν να μας έμειναν περιθώρια άσκησης πολιτικής, είτε για την πάσχουσα κοινωνία, είτε για την ανάπτυ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Η Θεσσαλονίκη μπροστά στις νέες πραγματικότητες Η οικονομική κρίση, που πλήττει την Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια και τα συνεχή επεισόδια που την συνοδεύουν και βρίσκουν εκτεταμένες δημοσιεύσεις στα διεθνή ΜΜΕ, ξανάφεραν στο προσκήνιο με εντυπωσιακό τρόπο και πάλι την χώρα. Η Ελλάδα ξανάγινε «ενδιαφέρουσα» από πολλές απόψεις, και αναμφισβήτητα μία από αυτές είναι και ο Πολιτισμός, με την στενή και την ευρεία έννοιά του. Έτσι τα μεγάλα καλλιτεχνικά γεγονότα που διοργανώνουν τα Ελληνικά Μουσεία είτε στις ΗΠΑ, είτε στην Ευρώπη , προσελκύουν ακόμη μεγαλύτερο απ ότι συνήθως κόσμο, οι συζητήσεις στο διαδικτυο έχουν δώσει προνομιακό χώρο και στην Ελλάδα. Ύστερα από πολλά χρόνια, σχεδόν τριάντα από την δικτατορία, η Ελλάδα ξαναβρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, έστω και με τις γνωστές αφορμές. Είναι και πάλι η στιγμή να δοθεί μία προτεραιότητα να αναπτυχθεί μια κινητικότητα γύρω από την Τέχνη και το Πολιτισμό, την σύγχρονη ελληνική παραγωγή. Και με