Η ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ

Σε τραγωδία εξελίσσεται για άλλη μια φορά η κίνηση για την δημιουργία του  Σοσιαλδημοκρατικού πολιτικού φορέα στην χώρα.

Τα «επεισόδια» που παρακολουθούμε να εξελίσσονται καθημερινά σχεδόν ανάμεσα σε στα δύο κύρια πολιτικά κόμματα το ΠΑΣΟΚ και ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, που εκ των πραγμάτων θα στηρίξουν το εγχείρημα λόγω των  δεδομένων που συνθέτουν την ύπαρξη τους, εκτός του ότι προβληματίζουν όλους όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για την επιτυχία του εγχειρήματος, εξοργίζουν σε μεγάλο βαθμό και τους πολίτες που παρακολουθούν από απόσταση φυσικά τις σχετικές εξελίξεις.

Ενώ η Επιτροπή Διαλόγου που συνέστησαν τα κόμματα και οι κινήσεις, προκειμένου να διερευνήσει και τελικά διατυπώσει ένα κάποιο «Κοινό Πρόγραμμα» του αυριανού φορέα, ύστερα από πίεση και απαίτηση του Σταύρου Θεοδωράκη, φαίνεται να προχωρά με σοβαρότητα και συνείδηση ευθύνης, ο εμπνευστής της αρχηγός του Ποταμιού δεν αφήνει ευκαιρία να μην επιτεθεί, προσωπικά σχεδόν πάντα στην Φ. Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ, στον  κύριο υποτίθεται εταίρο με τον οποίο θα συνεργαστεί.

Ό,τι κτίζουν με καθημερινή δουλειά και πίστη στο εγχείρημα τα μέλη της Επιτροπής Διαλόγου, το γκρεμίζει ο Σταύρος Θεοδωράκης, τουλάχιστον ως αίσθηση μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Ακόμη και η πρώτη παρουσίαση του έργου της Επιτροπής, στην οποία παραβρέθηκαν τα κορυφαία στελέχη του χώρου, όχι όμως και οι απλοί πολίτες και κυρίως η νεολαία, υποβαθμίστηκε, καθώς την  «παράσταση έκλεψε» η επικοινωνιακά ενδιαφέρουσα παράμετρος του τρόπου με τον οποίο παρακάθησαν οι κορυφαίοι πολιτικοί του χώρου και των όσων προηγήθηκαν και συνεχίστηκαν ακόμη και λίγα λεπτά πριν την έναρξη ενώπιον των θεατών που παρακολουθούσαν τα «παιχνίδια» επιρροών και διαφορών μεταξύ των πρωταγωνιστών.

Το μέλλον ύστερα από αυτό με την συνεπικουρία και του χρόνου των εκλογών που φαίνεται να απομακρύνονται πλέον, είναι αβέβαιο και σκοτεινό.

Η βασική διαφορά δεν βρίσκεται όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο στο πρόγραμμα, ή την έκταση και την ποιότητα των μεταρρυθμίσεων που θα διαμορφώσουν το νέο πολιτικό σχήμα, αλλά στα χαρακτηριστικά του φορέα που επιδιώκει κάθε πλευρά.

Η μία, την οποία προβάλλει η Φ. Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ είναι η μορφή μιας χαλαρής Συνομοσπονδίας , μια επανάληψη δηλαδή του προηγούμενου της «ΕΛΗΑΣ», στην οποία θα προσέλθουν κόμματα και κινήσεις με τα ονόματα, τα σύμβολα και την οργανική τους δομή.

Δηλαδή ένα βήμα δειλό και με σκέψεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού για μια «σίγουρη» επιβίωση, μια καταφυγή στα ίδια, μετά την αναμενόμενη, ή ενδεχόμενη αποτυχία του εγχειρήματος.

Η άλλη προϋποθέτει την αυτοδιάλυση των κομμάτων, την ίδρυση ενός νέου κόμματος  και την εκλογή ενός αρχηγού από την βάση.

Και έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία αυτών των προσπαθειών, που είναι μακρά και θλιβερή, ενώ θα έχουν συμφωνήσει στο κρίσιμο θέμα των ιδεολογικών και πολιτικών κατευθύνσεων, ουσιαστικά στο Πρόγραμμα του νέου φορέα, θα διαφωνούν στηνδομή, την συγκρότηση του νέου φορέα!..

Πράγμα το οποίο φυσικά και αναδεικνύει έντονα τις προσωπικές επιδιώξεις των πρωταγωνιστών..

Η εξασφάλιση από την πλευρά του Α.Τσίπρα και της κυβέρνησης μιας σταθερότητας στο πολιτικό σκηνικό στον ορατό ορίζοντα μέχρι το 2017, που απομακρύνει τον κίνδυνο πρόωρων μέσα στο 2016 εκλογών, αφαίρεσε από την κίνηση τον χαρακτήρα του επείγοντος. Και αυτό δίνει στους εν δυνάμει συμμέτοχους την δυνατότητα να αναζητήσουν καλύτερες ευκαιρίες, ώστε να αυξήσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις της προσωπικής συμμετοχής τους.

Αυτή η «σταθεροποίηση» του πολιτικού σκηνικού διατηρεί ταυτόχρονα στην ζωή, ή προσελκύει στο προσκήνιο πρόσωπα, κυρίως από το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, που προβάλλουν μια δική τους πρόταση ως «διέξοδο εθνικών διαστάσεων», παίρνοντας και αυτοί θέση εν όψει μιας μακράς διαδικασίας που θα απαιτηθεί για την συγκρότηση του νέου φορέα,

Λησμονούν όμως όλοι κόμματα, κινήσεις και πρόσωπα, ότι οι επόμενες εκλογές οποτεδήποτε προκηρυχθούν, θα διεξαχθούν μέσα σε ένα εφιαλτικό διχαστικό και συγκρουσιακό κλίμα, ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την Ν.Δ. που θα απειλήσει με εξαφάνιση όλους τους «ενδιάμεσους».

Και ότι ο χρόνος που τους προσφέρεται τώρα είναι μια ευνοϊκή παράμετρος, ή μπορεί να αξιοποιηθεί ως τέτοια, για την συγκρότηση και την ισχυροποίηση του νέου φορέα, για την σύνταξη του Προγράμματος με την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της κοινωνίας, για το Ιδρυτικό Συνέδριο και το Καταστατικό ενός σύγχρονου , προοδευτικού πολιτικού φορέα, που θα απευθυνθεί στην ελληνική κοινωνία  για να της προτείνει ένα  πρόγραμμα εξόδου από την  κρίση και ένα σύγχρονο τολμηρό μοντέλο οργάνωσης του κράτους , πειστικό, αξιοκρατικό, δημοκρατικό.

Εκ των ων ουκ άνευ όμως , είναι ένα ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ και ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ και νέος ΑΡΧΗΓΟΣ.