21 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2017 ΣΗΜΕΡΑ. Δεν είναι μια άλλη ημέρα. Είναι μια άλλη εποχή!.

Η τελετή ορκωμοσίας του νέου Προέδρου των Η.Π.Α, Ντόναλντ Τραμπ , τα όσα οργανώθηκαν εκεί, οι ομιλίες των πέντε θρησκευτικών ηγετών, οι χορωδίες, το ύφος του νέου Προέδρου και φυσικά ο λόγος του, επιβεβαίωσαν τους χειρότερους φόβους που γέννησε η μακρά  περίοδος πριν από τις  Αμερικανικές εκλογές.

Η Ευρώπη ιδιαίτερα, αυτή η Ευρώπη, όπως την γνωρίσαμε τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά και ιδιαίτερα αυτή  των τελευταίων χρόνων, μπαίνει σε μια επικίνδυνη περίοδο ρευστότητας, αμφισβήτησης, αμφιβολιών και ανατροπών.

Και την κατάληξη της κανένας νομίζω δεν μπορεί να προσδιορίσει, ή να  διαμορφώσει.

Μένει η πτυχή της ανατροπής, που προσδιόρισε πριν από την ορκωμοσία το Ινστιτούτο Ζακ Ντελόρ.

Ότι ούτε η παγκοσμιοποίηση, όπως εξελίχθηκε και φάνταζε ως ο αμετακίνητος δράκος των λαών και ίσως κυρίως αυτή, δεν θα παραμείνει ανεπηρέαστη και είναι έτσι η μεγάλη και μοναδική ευκαιρία, για την Ευρώπη τουλάχιστον, να επιχειρήσει να αντιμετωπίσει τις  πλευρές της εκείνες που ανεξέλεγκτα ρύθμιζαν τις τύχες των λαών και κυρίως των φτωχότερων τάξεων, ακόμη της μεσαίας τάξης.

Αλλά αυτό προϋποθέτει ηγέτες με όραμα, με αποφασιστικότητα, με θέληση.

Όμως  η Ευρώπη βλέπει με τρόμο τα προβλήματα της , τις εσωτερικές της εξελίξεις και τις επερχόμενες εκλογές σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία και πιθανόν  Ιταλία και Ελλάδα.

Βλέπει τις αντιευρωπαϊκές δυνάμεις να προχωρούν, την ξενοφοβία να απλώνεται, τον εθνικισμό να απειλεί και πάλι , τον ρατσισμό να σηκώνει με αυθάδεια το κεφάλι.

Για  αυτό βρισκόμαστε στην πρώτη ημέρα μιας άλλης εποχής.

Αβέβαιης, δυσοίωνης, ανατρεπτικής  και για αυτό ιδιαίτερα επικίνδυνης για την ειρήνη, την ασφάλεια και το μέλλον των γενεών που επέρχονται.