ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: "Φεύγεις και αφήνεις πίσω σου συντρίμμια"..

Ο τρόπος του λέγειν κ. Τζιτζικώστα, μην προκαλέσουμε και κανένα πολιτικό…σάλο!

Ότι η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας φεύγει από το ιστορικό κτίριο της Βίλλας Αλατίνη, για τις καινούργιες εγκαταστάσεις της στην Δυτική Θεσσαλονίκη  είναι γνωστό και τώρα τελευταία έγινε και ..εμφανές, τουλάχιστον στο λαμπρό πάρκο που περιβάλλει το διατηρητέο της Βασ. Όλγας, στην περιοχή του Ντεπώ.

Γνωστό επίσης είναι ότι μετά την αποχώρηση της στο κτίριο θα εγκατασταθούν το ΚΕΠΟΠΕ και οι υπηρεσίες για τον Τουρισμό. Μόνο αυτό.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά

Το λαμπρό διατηρητέο γνωστό ως Βίλλα Αλατίνη ανεγέρθηκε το 1898 σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι ως εξοχική κατοικία της Οικογένειας Αλατίνη.

Το 1911 χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του εξόριστου τελευταίου Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Αβδούλ Χαμίτ του Β΄.

Το 1926 φιλοξένησε την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου και στον πόλεμο 1940-41 λειτούργησε εκεί  ένα στρατιωτικό Νοσοκομείο.

Από το 1979 και μέχρι σήμερα εγκαταστάθηκαν στην Βίλλα  αρχικά η Νομαρχία Θεσσαλονίκης και στην συνέχεια η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.

Για τα 40 περίπου τελευταία χρόνια η ιστορική Βίλλα, μια κατοικία έστω και του μεγέθους της Βίλλας Αλατίνη, χρησιμοποιείται από ένα πολυπρόσωπο Κρατικό διοικητικό Οργανισμό και εκεί προσέρχονται όπως είναι φυσικό πλήθος πολιτών και επισκεπτών.

Σε κάποια από τις εποχές της Νομαρχίας, πριν από περίπου 15 χρόνια, μπήκα στο κτίριο και είδα από τότε ακόμη από τότε τα ισχυρά ίχνη της πολυπρόσωπης καθημερινής χρήσης του κτιρίου σχεδόν παντού.

Η εγκατάλειψη και η έλλειψη φροντίδας είναι εμφανής και στο εξωτερικό του κτιρίου.

Τώρα με την αναχώρηση της Περιφέρειας θα είναι η ευκαιρία για μια καθολική συντήρηση του κτιρίου, ύστερα από την μελέτη που  επιβλέπει, όπως γίνεται στις περιπτώσεις αυτές, η αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία.

Θα απαιτηθούν όμως  λόγω του μεγέθους και του χαρακτήρα του κτιρίου, ως διατηρητέου, σημαντικά κονδύλια και αυτό ίσως αποτελέσει την δικαιολογία για την συνέχιση της εγκατάλειψης.

Έτσι όμως θα ισχύσει και για την Περιφέρεια το γνωστό «άλλους έσωσες, εαυτόν ου δύνασαι σώσαι»…

Υπάρχει όμως και το περιβάλλον, ένα μοναδικό πάρκο με εκατοντάδες δένδρα, κυρίως ορεινής πεύκης ,αλλά και νεότερα άτι απέμεινε από την περιβόητη απόπειρα μετατροπής του δάσους σε...Βοτανικό Κήπο!.

Κάτι που οδήγησε με τις ευλογίες και των αρμοδίων υπηρεσιών σε άγρια ..αραίωση των πεύκων στα χρόνια της Νομαρχίας.

Δεκάδες αιωνόβια πεύκα κόπηκαν στην διάρκεια ενός απογεύματος της Παρασκευής και του Σαββατοκύριακου που ακολούθησε.

Έκτοτε κατά καιρούς η Δασική Υπηρεσία κόβει που και που κανένα πεύκο, αλλά φροντίζει την ίδια στιγμή να φυτέψει νέα δένδρα, πολλά από τα οποία πλουτίζουν το πάρκο.

Στις διαμαρτυρίες μας απαντά με ..επιστημονικά επιχειρήματα και επικαλείται τις φυτεύσεις που όντως πραγματοποιεί.

Μια σημαντική παρέμβαση υπήρξε  φύτευση γκαζόν σε όλη την έκταση, του πάρκου, που έδωσε άλλη διάσταση στον χώρο.

Για την συντήρηση του εγκαταστάθηκε σύστημα αυτομάτου ποτίσματος και προσελήφθη μια ιδιωτική εταιρία που το φρόντιζε. (κούρεμα, συγκέντρωση των φύλλων περιποίηση των νέων δενδρυλλίων, καθαρισμός των διαδρόμων και της αυλής).

Και ξαφνικά σχεδόν λίγο μετά την αναγγελία της αποχώρησης της Περιφέρειας, τα πάντα σταμάτησαν, ακόμη και το αυτόματο πότισμα!.

Οι εργάτες της συντήρησης και της καθαριότητας εξαφανίστηκαν, το αυτόματο πότισμα διακόπηκε, το γκαζόν κιτρίνισε , πολλά από τα νεαρά δένδρα ξεράθηκαν., οι αυλές και οι διάδρομοι γέμισαν φύλλα του φθινοπώρου. Ούτε και ο «Δαίδαλος κατάφερε να σώσει κάτι, γιατί ήρθε πολύ αργά και κράτησε πολύ λίγο.

Παραμένει ο νυκτερινός φωτισμός, για να αναδεικνύει δυστυχώς την εγκατάλειψη ακόμη και το βράδυ.

Τι συμβαίνει;

Δεν βλέπει κανένας, αρμόδιος, υπάλληλος, ή επισκέπτης την κατάσταση αυτή;

Εάν δεν επέμβουν άμεσα η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας, αλλά  και η Δασική Υπηρεσία, θα υπάρξει καταστροφή και η δήλωση ότι το πάρκο θα ανοίξει επιτέλους στο κοινό, θα πέσει στο κενό.

Εντάξει δεν πρόκειται για «συντρίμμια» με την γνωστή έννοια της λέξης, αλλά για μια καταστροφή που δύσκολα θα αποκατασταθεί, αν τελικά  επιχειρηθεί κάτι τέτοιο.

Υ.Γ.

Στην περίπτωση που όντως επιχειρηθεί κάποιου είδους παρέμβαση στο κτίριο, πρέπει νομίζω να συμπεριλάβει και το συγκρότημα επί της Ανθέων , όπου οι παλιοί στάβλοι της Βίλλας, διαμορφώθηκαν σε αίθουσα των συνεδριάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου και τα γωνιακά κτίρια φιλοξένησαν για χρόνια την Εθνική Επιτροπή της Ουνέσκο,   με επικεφαλής την  ιδιαίτερα δραστήρια Καίτη Τζιτζικώστα.

Και αυτό γιατί οι χώροι αυτοί για να συνεχίσουν να συντηρούνται και να αξιοποιούνται, πρέπει να αλλάξουν χρήση.