ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΟΔΟΣ, ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;

Τα ηλεκτρικά πατίνια τα είδα πρόσφατα στο Παρίσι. Χιλιάδες και κάθε γωνία, πλατεία, στις εισόδους  Μετρό. Δίνουν την εντύπωση παρατημένων, καθώς είναι δυνατό να τα δεις  σε τάξη, αλλά και σκορπισμένα, εγκαταλελειμμένα  στην τύχη τους.

 Ένα βράδυ σε μια μικρή πλατεία είδα μια ομάδα νέων να τα χρησιμοποιεί σε αγώνες αφού προηγουμένως είχαν ξηλώσει το σύστημα ηλεκτροκίνησης..

Προχθές περνώντας από την γωνία Βασ. Όλγας και Δελφών, είδα πάνω στην νησίδα τέσσερα αστραφτερά ποδήλατα. Πρόσεξα την μηχανισμό που επιτρέπει την λειτουργία τους με χρέωση πιστωτικής κάρτας και αναρωτήθηκα πότε ανακοινώθηκε η εγκατάσταση του συστήματος ενοικίασης ποδηλάτων στην πόλη, ή μήπως είναι δοκιμαστική η παρουσία τους εκεί.

Έμειναν εκεί ακίνητα τρεις τέσσερις ημέρες και στην συνέχεια ένα μετακινήθηκε μπροστά στην οικοδομή που μένω, περιμένοντας τον επόμενο ποδηλάτη που θα θελήσει να μετακινηθεί με ποδήλατο.

Μάλλον πρόκειται για πρόοδο καθώς όπως φαίνεται η Θεσσαλονίκη αντιγράφει με καθυστέρηση αρκετών χρόνων κάτι που στις Ευρωπαϊκές πόλεις έγινε σταθερό μέσο μετακίνησης των πολιτών.

Αλλά εκεί υπάρχουν δρόμοι και ποδηλατόδρομοι, υπάρχει κουλτούρα χρήσης του ποδηλάτου σε μαζικό επίπεδο, και φυσικά σεβασμός στην περιουσία του Δήμου, ή του οποιουδήποτε το εγκαθιστά.

Αυτό που είδα με τα πατίνια την νύχτα στην πλατεία φυσικά και διαψεύδει κάτι από τα ανωτέρω. Αλλά τα ηλεκτρικά πατίνια κινούνται τώρα παντού.

Από όσο γνωρίζω πολύ καλά, το να μπεις με ποδήλατο στην Βασ. Όλγας σε ώρα κίνησης είναι κυριολεκτικά ηρωισμός, για να μην πω απονενοημένο διάβημα!..

Εν αναμονή λοιπόν και του ηλεκτρικού πατινιού;

Υ.Γ.

Αν πρόκειται για δοκιμαστική εγκατάσταση, παρακαλώ να μην συνυπολογιστεί η καταμέτρηση της γωνίας Βασ. Όλγας και Δελφών. Πρόκειται για αραιοκατοικημένη περιοχή με ελάχιστα άτομα να μετακινούνται στα πεζοδρόμια της.