"Αλιάκμονας" Νο 2 ..Και μη χειρότερα!....

Η ιστορία της επιβάρυνσης των νερών του Αλιάκμονα, που τροφοδοτούν την ύδρευσαη της Θεσσαλονίκης, φαίνεται πως έχει και συνέχεια και δυστυχώς περισσότερο οδυνηρή.

Στις ανακοινώσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης, για τις υπερβάσεις των ορίων περιεκτικότητας σε ίνες αμιάντου, που πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν, στην μη γνωστοποίηση ακόμη του προβλήματος από την ρύπανση, λόγω των αποβλήτων των εργοστασίων κονσερβοποιϊας, που καταλήγουν επίσης στην κοίτη του ποταμού,προστέθηκε σήμερα μια απίστευση πληροφορία.

Την αναπτύσσει σε άρθρο του στον "Αγγελιοφόρο" ο τοπ. μηχανικός και μέλος του ΤΕΕ/ΤΚΜ Σωτήρης Πρέντζας.

Αποκαλύπτει οτι ο ΧΥΤΑ της Ημαθίας αποφασίστηκε να κατασκευαστεί σε απόσταση 250 μ. και σε ύψος 150 μ. πάνω από την λίμνη "Βαρβάρες" από την οποία τροφοδοτείται το δίκτυο ύδρευσης της Θεσσαλονίκης!...

Και ότι αυτό έγινε παρά την αντίθετη γνώμη του Τεχνικού Επιμελητηρίου, της Ν.Ε. του ΤΕΕ Ημαθίας και του Δήμου της Βέροιας..

Με λίγα λόγια ένας εφιάλτης, που έρχεται από το μέλλον...

Για φανταστείτε τι θα συμβεί "στην περίπτωση αστοχιών κατά την κατασκευή του έργου, ή στην φάση της λειτουργίας,ή στην περίπτωση σεισμικού ρήγματος, ή υφιστάμενων μη εμφανών ρηγμάτων στην περιοχή" όπως παραστατικά και δραματικά αναφέρει ο Σ. Πρέντζας;

Αξίζει νομίζω να θυμηθούμε τι έγινε τα τελευταία είκοσι χρόνια με την προσπάθεια επιλογής του χώρου για τον ΧΥΤΑ της Θεσσαλονίκης.

Ολόκληρη η λεκάνη της περιοχής Λαγκαδά ξεσηκώθηκε, τις διαμαρτυρίες ακολούθησαν απεργίες, κλείσιμο των καταστημάτων, παραιτήσεις των δημοτικών αρχόντων, πολιορκία της Νομαρχίας, μαύρες σημαίες γύρω από τα ανεμίζοντα ράσα του τοπικού Μητροπολίτη.

Δίκαιες διαμαρτυρίες; Αδικαιολόγητες κινητοποιήσεις; Φόβος του άγνωστου; Δυσπιστία στις δηλώσεις των αρμοδίων για την ανυπαρξία κινδύνων, ή την λήψη όλων των μέτρων προστασίας;

Εν τούτοις τα χωριά και τα χωράφια των κατοίκων των χωριών της περιοχής του Λαγκαδά απέχουν δεκάδες χιλιόμετρα από την Μαυροράχη, που επελέγη για την εγκατάσταση του ΧΥΤΑ...

Αν τα καταγγελόμενα για τον ΧΥΤΑ της Ημαθίας στερούνται επιστημονικής βάσης, αν πράγματι δεν υπάρχουν κίνδυνοι, τότε γιατί αυτό το επιχείρημα δεν αναφέρθηκε ποτέ στους διαμαρυρομένους του Λαγκαδά;

Γιατί δεν τους λέχθηκε ποτέ πως εμείς οι Θεσσαλονικείς θα πίνουμε νερό από μια λίμνη που απέχει 250 μ. από ένα ΧΥΤΑ; Θα υπήρχε πιο αποστωμοτική απάντηση από αυτό;

Αυτό που συμβαίνει τώρα με την ιστορία του ΧΥΤΑ Ημαθίας και την λίμνη "Βαρβάρες¨μόνο ως σενάριο ταινίας τρόμου και καταστροφής θα μπορούσε να σταθεί.

Και όμως! Φαίνεται πως είναι η καθαρή όσο και δραματική αλήθεια...