Μια νηφάλια και διορατική πολιτιστική ...υιοθεσία.

Η φετινή "Βαλκανική Πλατεία"συμπίπτει με την Έκθεση Έργων Χαρακτικής "Διεθνής Μπιενάλε Ξηρής Χάραξης,Ούζιτσε",του Κέντρου Χαρακτικής του Δήμου Νεάπολης και μας υπενθυμίζουν έντονα μια πτυχή των "μετά" την Πολιτιστική Πρωτεύουσα.

Αυτό το μετά, μην ξεχνάμε, στάθηκε ένα από τα μεγάλα ζητούμενα εκείνης της διοργάνωσης, για το οποίο έγιναν πολλές και έντονες συζητήσεις. Ελάχιστες από αυτές
μπορούν να διεκδικήσουν τον χαρακτηρισμό του ψύχραιμου και ανεπηρέαστου από την συγκυρία.

Το βαρύ κλίμα της εποχής συμπαρέσυρε τα πάντα σχεδόν και οδήγησε ακόμη και εκείνους, που είχαν μια πιο αποστασιοποιημένη και πραγματική αίσθηση και γνώση των πραγμάτων, να ενεργήσουν εσπευσμένα και κυρίως πολιτικά, για να τεθεί υπό εκκαθάριση ο Οργανισμός, με σκοπό να κλείσει όπως όπως ,αυτό το κεφάλαιο της πολιτιστικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης και να αφεθεί στον χρόνο να αποφανθεί για τα υπόλοιπα.

Το ότι ο Οργανισμός, έστω και υπό εκκαθάριση συνεχίζει- παρά τις κατηγορηματικές δηλώσεις-,να υπάρχει ακόμη, δείχνει βέβαια ότι η απόφαση εκείνη δεν έλυσε τα προβλήματα.

Στο μεταξύ έγιναν μερικές απόπειρες να "διασωθεί" κάτι από την κληρονομιά.

Και εννοώ κάτι πέραν από τις υποδομές, από την θεσμική κατοχύρωση του "πολιτιστικού κεκτημένου" της Θεσσαλονίκης,την ίδρυση δηλ. των Μουσείων Σύγχρονης Τέχνης, Φωτογραφίας, Κινηματογράφου, της Όπερας Θεσσαλονίκης κλπ.

Επανέρχομαι λοιπόν στην αρχή αυτού του σημειώματος.

Και οι δύο δραστηριότητες του Δήμου Νεάπολης, είναι ένα δείγμα μιας ευφυούς και τολμηρής πολιτικής του Γρηγόρη Χατζησάββα, να αποδεχθεί ως Δήμαρχος τότε, την πρόταση του Πάνου Θεοδωρίδη και να υιοθετήσει δραστηριότητες της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, ώστε να αποκτήσουν συνέχεια, να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν.

Από την μια απέκτησε το ετήσιο τοπικό Φεστιβάλ, με χαρακτήρα διαβαλκανικό, υιοθετώντας μια ιδέα, μερος του Προγράμματος της Διαβαλκανικής Πολιτιστικής Συνεργασίας.

Και από την άλλη, αποδέχθηκε το βάρος, οικονομικό,λειτουργικό, διαχειριστικό και προγραμματικό, να συνεχίσει να λειτουργεί το Κέντρο Χαρακτικής,που διαμόρφωσε και εξόπλισε η Πολιτιστική Πρωτεύουσα, στο πλαίσιο της προώθησης και υλοποίησης ιδεών θεσμικού χαρακτήρα.

Δεν ξεχνώ, το αντίθετο,τον καταλυτικό ρόλο των Ξενή Σαχίνη και Μανώλη Γιανναδάκη, σε μια πρόταση των οποίων στηρίχθηκε η ίδρυση και την αφοσίωσή τους στην πραγματοποίηση
της ιδέας εκείνης.

Την ίδια "καλή τύχη"είχε και η υιοθεσία του Περιοδικού "Θεσσαλονικέων Πόλις", που συνεχίζει μια πετυχημένη διαδρομή, χάρις και στην αφοσίωση του Βαγγέλη Χεκίμογλου.

Χάρις σ αυτούς του "θετούς γονείς", σημαντικά βήματα στον τομέα του πολιτισμού, που κλροδοτήθηκαν από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα, επιβιώνουν, αναπτύσσονται και εμπλουτίζουν την πολιτιστική παρουσία της Θεσσαλονίκης.