"Για πρώτη φορά"- Μια φράση, που συχνά ακούμε στην πολιτική και τον πολιτισμό

«Για πρώτη φορά» λοιπόν φιλοξενείται στο Λιμάνι το 1ο Διεθνές Φεστιβάλο Κόμικς.

Αν εξαιρέσω αυτόν τον αμφιλεγόμενο πλέον τίτλο, «Φεστιβάλ»- και δεν χρειάζεται να το εξηγήσω αυτό- μόλις το 2002, στον ίδιο χώρο, στο Λιμάνι, και στο ίδιο κτίριο, στο Μουσείο Κινηματογράφου, φιλοξενήθηκε μεταξύ άλλων η Έκθεση «Ιστορίες ΚΟΜΙΚΣ στα Βαλκάνια», διεθνής και αυτή,με πολλές και ενδιαφέρουσες παράλληλες εκδηλώσεις.
Οργανωτής το γραφείο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας στην Θεσσαλονίκη και επιμελητές οι Τάσος Αποστολίδης και Κώστας Αρώνης.

Να θυμίσω επίσης πως η πρώτη έκθεση κόμικς στο Λιμάνι έγινε το 1986 στην διάρκεια των εκδηλώσεων της Β΄Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Μεσογείου.Κάποιοι φαντάζομαι θα θυμούνται την έκπληξη από την μεταφορά ενός ολόκληρου τραίνου, με μια συλλεκτική παλιά ατμομηχανή, εκεί απέναντι από το σημερινό Μουσείο Κινηματογράφου, που φιλοξένησε την έκθεση εκείνη.

Και ασφαλώς έκτοτε θα έγιναν και πολλά άλλα.

Γιατί τώρα με ενοχλεί αυτό το «για πρώτη φορά»;

Γιατί όποτε χρησιμοποιείται – και το τονίζω, στην πολιτική και τον πολιτισμό ,δυστυχώς- πάντοτε εξυπονοεί κάτι σαν το ότι η ιστορία τώρα αρχίζει να γράφεται.

Θα μου πεις και τι έγινε.

Έγινε το χειρότερο που μπορεί να συμβαίνει.Να μην υπάρχει συνέχεια , να μην κτίζει κάποιος, πάνω στην δουλειά, τόν κόπο, την επιτυχία, ή και την αποτυχία των προηγουμένων.Να μην συνδέει τα πράγματα, έτσι ώστε να αυξάνει και να εμπλουτίζει την ίδια την σημασία των γεγονότων.
Γι αυτό και δεν μπορεί να σταθεί ουσιαστικά στα πόδια της καμιά πρωτοβουλία στον τομέα του πολιτισμού, ώστε να αποκτά παρελθόν, ιστορία, μνήμες, αναγνωρισιμότητα εθνική και διεθνή.

Και επειδή γνωρίζω πολλά παρόμοια παραδείγματα, επειδή αυτή η πόλη είναι ένα νεκροταφείο πολλών και θαυμάσιων ιδεών, που ξεκίνησαν, διέγραψαν μια διαδρομή και ξαφνικά διακόπηκαν, αντικαταστάθηκαν, εξαφανίστηκαν, γι αυτό και μόνο η αναφορά στο «για πρώτη φορά» με εξόργισε.

Αλλά και για να μην αδικώ αυτήν την νέα δραστηριότητα γύρω από το κόμικ, της εύχομαι κάθε επιτυχία, επειδή εκτός των άλλων η Θεσσαλονίκη, έχει ούτως ή άλλως λαμπρούς δημιουργούς, στελέχη, επιμελητές και πρωτοπόρους, που δικαιολογούν απόλυτα τέτοιες πρωτοβουλίες.