ΕΩΣ ΕΔΩ!... ΕΩΣ ΕΔΩ!...

Ποιό είναι το κυρίαρχο ζήτημα αυτών των δημοτικών εκλογών;
Όχι ασφαλώς το Μετρό και η υποθαλάσσια.
Ούτε τα κάθε μορφής σκάνδαλα και «σκάνδαλα».
Ούτε φυσικά τα Προγράμματα των Δημοτικών Παρατάξεων, για τα οποία όπως πάντα, έτσι και τώρα – και περισσότερο τώρα- οι μόνοι που δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον είναι οι γραφίστες και οι τυπογράφοι..
Ούτε οι μεταξύ των αντιπάλων αντιπαραθέσεις.
Ούτε οι εσωκομματικές γκρίνιες και τα μαχαιρώματα.

Δυστυχώς το κεντρικό ζήτημα ,το θέμα των ημερών, είναι το ΠΡΟΣΩΠΟ της Θεσσαλονίκης
Κι αυτό γιατί ξεπέρασαν κάθε όριο αντοχής οι ακρότητες, οι λαϊκισμοί, οι θεατρινισμοί, οι επικίνδυνες θεωρίες, οι ανεύθυνες δηλώσεις που τροφοδοτούν ένα κλίμα καχυποψίας προς ένα κέντρο που βυσσοδομεί, που με άνεση εκτοξεύονται χωρίς συναίσθηση ευθύνης , υπερτονισμένοι από μια ακόρεστη βουλιμία της τηλεόρασης, να τις αναζητήσει να τις σκηνοθετήσει, να τις προβάλλει.

Αυτό που συμβαίνει με την Θεσσαλονίκη τα τελευταία αρκετά χρόνια, είναι ένα φαινόμενο προς ανάλυση.

Πως δηλαδή μια πόλη με την ιστορία, την πολιτική και κοινωνική διαδρομή της Θεσσαλονίκης, την σημερινή κοινωνική της διαστρωμάτωση και την εν γένει πραγματικότητα, μπορεί με αυθαίρετο τρόπο-έστω με διάσπαρτες, αλλά συχνά γραφικές αφορμές- να σηματοδοτηθεί ως μια οπισθοδρομική, φοβική,εσωστρεφής, υπερσυντηρητική και λίγο φασίζουσα πόλη, για να αναφέρω λίγους μόνο από τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδονται, όχι δυστυχώς χωρίς ευθύνη των κάθε είδους ταγών της.

Τώρα την σκυτάλη πήραν κατά τα άλλα αξιόλογοι και σοβαροί συντάκτες των εφημερίδων, που με αναλύσεις και άρθρα, επιχειρούν να «ερμηνεύσουν» το φαινόμενο και το χειρότερο-λόγω ακριβώς της απήχησης του μέσου-τηλεοπτικοί αναλυτές και ερευνητές.

Ευτυχώς που δεν είδα την εκπομπή του Παύλου Τσίμα.Σήμερα όμως έγινα αποδέκτης της οργής, αλλά και της απογοήτευσης και της απελπισίας ανθρώπων, που εκτιμώ βαθύτατα, και για τους οποίους πιστεύω πως εκφράζουν με αυθεντικό τρόπο αυτό που όντως είναι η Θεσσαλονίκη.

Γι αυτό και πριν είναι πλέον και οριστικά αργά, για να πετάξουμε από πάνω μας αυτή την σφραγίδα-λέπρα, ας πάρει κάποιος την πρωτοβουλία να συντάξει μια «διακήρυξη» διαμαρτυρίας και οργής , ένα κείμενο που θα εκπροσωπεί την αλήθεια και την πραγματικότητα αυτής της πόλης και να στοιχιθούμε πίσω του οι χιλιάδες των Θεσσαλονικέων, που αγαπούν, που τιμούν αυτήν την πόλη, που είναι ευτυχείς γιατί επέλεξαν να ζουν σ αυτήν.

Να το πούμε δυνατά και αποφασιστικά προς κάθε κατεύθυνση:

ΕΩΣ ΕΔΩ!...