EXPO 2012 : Συναγερμός να μην χαθεί και η νέα ευκαιρία.
Έχω διατυπώσει την βαθύτατη πεποίθησή μου, ότι η Θεσσαλονίκη, έκανε τα μεγάλα και αποφασιστικά βήματά της , ειδικά στον τομέα του Πολιτισμού, των θεσμών και της κατάκτησης της αναγνωρισιμότητάς της,μόνο με την ευκαιρία των μεγάλων διοργανώσεων, όπως του εορτασμού των 2.300 χρόνων, της Μπιενάλε των Νέων Καλλιτεχνών της Μεσογείου, της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και του Προγράμματος “Ελλάδα 2004” ειδικά στον τομέα του Αθλητισμού .
Γι αυτό και η αποτυχία της διεκδίκησης της EXPO 2008 υπήρξε μια μεγάλη οπισθοχώρηση, όταν μάλιστα η υπόσχεση ότι τα προβλεπόμενα στον σχετικό φάκελο αναπτυξιακά και πολιτιστικά έργα και γεγονότα, επρόκειτο να πραγματοποιηθούν ανεξάρτητα από την επιτυχή ή όχι εξέλιξη της διεκδίκησης, δεν τηρήθηκε, ούτε αποτελεί “κεκτημένο” της Θεσσαλονίκης.
Έτσι η πληροφορία ότι “εγκαταλείπεται σιωπηρά” η διεκδίκηση της EXPO 2012 πρέπει να σημάνει συναγερμό για την Θεσσαλονίκη, τους φορείς,τους οργανισμούς,τα πολιτικά κόμματα, τις κινήσεις των πολιτών, τα τοπικά Μέσα ενημέρωσης.
Είναι η μεγάλη ευκαιρία να συστρατευθούν όλοι κάτω από την σημαία της διεκδίκησης, να αποτελέσει αυτή η μαχητική ενότητα της πόλης, το αισιόδοξο μήνυμα προς τους πολίτες της, ότι υπάρχουν πάντα τα περιθώρια και οι δυνατότητες να ξεχαστούν έστω για λίγο έστω για κάποια ζωτικά συμφέροντα της πόλης, όλα εκείνα που χωρίζουν την πόλη , και βρίσκουν καθημερινά τους εκπροσώπους της στα χαρακώματα.
Για την ενότητα αυτήν υπάρχουν φυσικά προϋποθέσεις και όροι.
Και πρώτα απ όλα να τεθεί στο περιθώριο η πολιτική και κομματική σκοπιμότητα, να κινηθούν όλοι με ειλικρίνεια και συνέπεια, να εξασφαλιστεί ότι το οριστικό πρόγραμμα θα είναι το αποτέλεσμα της διαβούλευσης και της συμφωνίας των αρμόδιων φορέων και του συνόλου των πολιτών, ότι κανείς δεν θα διεκδικήσει ηγεμονικό ρόλο , ότι τέλος η κυβέρνηση θα βρει δυναμικά απέναντί της την πόλη στο σύνολό της, αν υπεκφύγει,ή υποχωρήσει.
Τέλος να μην ξεχνούν οι φορείς και οι διαχειριστές της υπόθεσης, ότι μόνο όταν η διεκδίκηση γίνει υπόθεση ολόκληρης της πόλης, μόνο τότε μπορεί να ελπίζει στην επιτυχή εξέλιξή της.
Γι αυτό και η αποτυχία της διεκδίκησης της EXPO 2008 υπήρξε μια μεγάλη οπισθοχώρηση, όταν μάλιστα η υπόσχεση ότι τα προβλεπόμενα στον σχετικό φάκελο αναπτυξιακά και πολιτιστικά έργα και γεγονότα, επρόκειτο να πραγματοποιηθούν ανεξάρτητα από την επιτυχή ή όχι εξέλιξη της διεκδίκησης, δεν τηρήθηκε, ούτε αποτελεί “κεκτημένο” της Θεσσαλονίκης.
Έτσι η πληροφορία ότι “εγκαταλείπεται σιωπηρά” η διεκδίκηση της EXPO 2012 πρέπει να σημάνει συναγερμό για την Θεσσαλονίκη, τους φορείς,τους οργανισμούς,τα πολιτικά κόμματα, τις κινήσεις των πολιτών, τα τοπικά Μέσα ενημέρωσης.
Είναι η μεγάλη ευκαιρία να συστρατευθούν όλοι κάτω από την σημαία της διεκδίκησης, να αποτελέσει αυτή η μαχητική ενότητα της πόλης, το αισιόδοξο μήνυμα προς τους πολίτες της, ότι υπάρχουν πάντα τα περιθώρια και οι δυνατότητες να ξεχαστούν έστω για λίγο έστω για κάποια ζωτικά συμφέροντα της πόλης, όλα εκείνα που χωρίζουν την πόλη , και βρίσκουν καθημερινά τους εκπροσώπους της στα χαρακώματα.
Για την ενότητα αυτήν υπάρχουν φυσικά προϋποθέσεις και όροι.
Και πρώτα απ όλα να τεθεί στο περιθώριο η πολιτική και κομματική σκοπιμότητα, να κινηθούν όλοι με ειλικρίνεια και συνέπεια, να εξασφαλιστεί ότι το οριστικό πρόγραμμα θα είναι το αποτέλεσμα της διαβούλευσης και της συμφωνίας των αρμόδιων φορέων και του συνόλου των πολιτών, ότι κανείς δεν θα διεκδικήσει ηγεμονικό ρόλο , ότι τέλος η κυβέρνηση θα βρει δυναμικά απέναντί της την πόλη στο σύνολό της, αν υπεκφύγει,ή υποχωρήσει.
Τέλος να μην ξεχνούν οι φορείς και οι διαχειριστές της υπόθεσης, ότι μόνο όταν η διεκδίκηση γίνει υπόθεση ολόκληρης της πόλης, μόνο τότε μπορεί να ελπίζει στην επιτυχή εξέλιξή της.
kalispera telika poy tha ginei i expo 2012?
ΑπάντησηΔιαγραφή