ΤΟ ΤΡΑΜ : Επιστρέφει θριαμβευτικά στην Ευρώπη...

Παίρνω αφορμή από δύο πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν ταυτόχρονα στον χθεσινό ημερήσιο τύπο.

Η πρώτη αφορά, σε μια απροσδόκητη εξέλιξη, σχετικά με το Μετρό της Θεσσαλονίκης, που διαψεύστηκε βέβαια σήμερα, αλλά από τον χαρακτήρα της προοιωνίζεται ούτως ή άλλως προβλήματα και καθυστερήσεις.

Η ανάδοχος εταιρία, που σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα διεκδίκησε και πήρε το έργο με μεγάλες εκπτώσεις, αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, και φαίνεται πως αδυνατεί να ανταποκριθεί στις συμβατικές της δεσμεύσεις. Ήδη δε τα προβλήματα αυτά έκαναν την εμφάνισή τους και σε άλλα έργα που διαχειρίζεται ανά την Ελλάδα.
Τώρα βρίσκεται σε επαφή με τις τράπεζες για να βρεθεί κάποιο διέξοδο , αν όχι οριστική λύση.

Οι γνωρίζοντες, μπορούν να μας διαβεβαιώσουν πως οι λύσεις αυτές, ούτε εύκολες ούτε γρήγορες είναι. Απαιτούν μακρά διαπραγμάτευση και χρονοβόρες τεχνικές και νομικές διευθετήσεις.
Αν όχι λοιπόν τίποτε άλλο, βρισκόμαστε μπροστά σε καθυστερήσεις, ή τουλάχιστον σε επιβραδύνσεις του έργου.

Τελικά αυτό το μετρό της Θεσσαλονίκης «εν αμαρτίαις συνελήφθη» και έτσι θα συνεχίσει, να μας ταλαιπωρεί οδυνηρά στα πέντε- τουλάχιστον- προσεχή χρόνια, αφού όλοι αποδέχονται τις δραματικές επιπτώσεις στο κυκλοφοριακό κατά την διάρκεια των εργασιών.

Ουσιαστική ανακούφιση δεν θα φέρει η λειτουργία του, αλλά η απομάκρυνση των εργοταξίων και η απελευθέρωση των λωρίδων κυκλοφορίας που δεσμεύονται από τον επόμενο μήνα και για ..πέντε χρόνια (!). Θα δικαιωθεί δηλαδή πλήρως η γνωστή ιστορία του Χότζα με την διαμαρτυρία του χωρικού ότι δεν τον χωρά η καλύβα του..

Η άλλη είδηση είναι τα λαμπρά εγκαίνια του τραμ που επανέφερε στο Παρίσι ο ρηξικέλευθος Δήμαρχός του Μπερτράν Ντελανοέ, παροσία των δημάρχων του Λονδίνου, της Βαρκελώνης, του Μόντρεαλ, της Στοκχόλμης, της Βηρυτού, του Μπάμακο, της Ταναναρίβης .
Μιας παρουσίας, που συμβολίζει και σηματοδοτεί πολλά.

Επιστρέφει λοιπόν στο Παρίσι, μετά 70 χρόνια εξορίας από τα λεωφορεία, τα Ι.Χ. και το Μετρό, το αθόρυβο, οικολογικό φθηνό στην εγκατάσταση και επέκτασή του σύγχρονο τραμ.

Κατακτά και το Παρίσι μετά την θριαμβευτική επιστροφή του στην Ευρώπη, σε όλες τις μελουπόλεις, που αναζητούν την σωτηρία ή την ανακούφισή τους από την ασφυκτική πίεση του Ι.Χ. που δεν κάνει απλώς αβίωτη την κυκλοφορία, αλλά επιδεινώνει ταυτόχρονα όλους τους δείκτες της μόλυνσης του περιβάλλοντος

Σκεφτείτε λοιπόν την Θεσσαλονίκη.
Η εικόνα της κυκλοφορίας έχει ριζικά ανατραπεί τα τελευταία τρία χρόνια και το μέλλον εμφανίζεται ακόμη πιο ζοφερό. Το συγκεκριμένο Μετρό της μόνης ευθείας γραμμής των 9.5 χιλ. ελάχιστη επιρροή θα ασκήσει στο κυκλοφοριακό κομφούζιο.

Γι αυτό και για να μην επαναλάβουμε το «ουκέτι καιρός» ας θέσουμε ΤΩΡΑ επιτακτικά το θέμα.
Να ζητήσουμε ειδικοί, φορείς, κινήματα, Μέσα Ενημέρωσης, αμέσως, την σύνταξη, ή την ολοκλήρωση της σχετικής μελέτης και την ένταξή του στο «στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού της πόλης» ως έργο πρώτης προτεραιότητας, με αντίστοιχες πολιτικές δεσμεύσεις.

Να κινηθούμε επιτέλους και μια φορά συντεταγμένα, με ενότητα στόχων και επιδιώξεων.