ΜΙΑ "ΑΝΑΠΗΡΗ" ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ για τους πολίτες με προβλήματα αναπηρίας

Επί τέλους άρχισε η απελευθέρωση των πεζοδρομίων της Βασ.Όλγας και μπορείς να την διασχίσεις σ όλο της το μήκος χωρίς να χρειάζεσαι ορειβατικές ικανότητες,ή ευκινησία χορευτή.
Καθώς λοιπόν τακτικά περπατώ εκεί, έκανα δύο παρατηρήσεις και τις μεταφέρω εδώ.
Η πρώτη.Γιατί τα πεζοδρόμια χρειάζονται αυτήν την αισθητική και την χρήση τόσων πολλών υλικών, μαρμάτων λευκών και μαύρων, πλακιδίων γρανίτη, κυβόλιθων κεραμεικών, κλπ κλπ.
Μια κατασκευή, που εκ των πραγμάτων εύκολα φθείρεται, συγκρατεί σκόνη και βρωμιά, κοστίζει πολλαπλάσια σε χρήμα και χρόνο κατασκευής, όταν στο Παρίσι όλα τα πεζοδρόμια είναι καλυμμένα με απλή άσφαλτο, φτηνή, πρακτική και μεγάλης αντοχής.

Η δεύτερη . Αυτή αφορά και τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου, αλλά και τους πολίτες.

Εφαρμόζοντας μια από καιρό ισχύουσα πρακτική στην Ευρώπη, τα νέα πεζοδρόμια έχουν ειδικές μαρμάρινες «διαβάσεις» για τους τυφλούς.Ειδικές κατασκευές από μάρμαρο με διαγράμμιση, τοποθετούνται ένθετα στο παλκόστρωτο του πεζοδρομίου και καθοδηγούν τους τυφλούς, καθώς το μπαστούνι τους διασχίζει την χαραγμένη γραμμή.

Έργο πολιτισμού επί τέλους θα μου πείτε, αφού αναγνωρίσαμε στους τυφλούς συμπολίτες μας το δικαίωμα να περπατούν και αυτοί στα πεζοδρόμια.

Αμ δε..

Οι υπηρεσίες του Δήμου που ελέγχουν φαντάζομαι τον εργολάβο της κατασκευής και οι ίδιοι οι επιβλέποντες ,φαίνεται πως κατά την διαδρομή της εγκατάστασης αυτού «διαδρόμου» και κατά διαστήματα, ξεχνιούνται. Και έτσι μπορείς να δεις τον «διάδρομο», να σκοντάφτει πάνω σε μια κολώνα, να συναντά μια βάση μεταλλική με χοντρά μπουλόνια, ένδειξη κάποιας κατασκευής που θα δεχθεί, να στρίβει λίγα μόνο εκατοστά από ένα εμπόδιο π.χ. κολώνα , χωρίς να δίνει τον χρόνο στον τυφλό να αντιληφθεί την στροφή, οπότε είναι σίγουρο πως αν εμπιστευθεί τον διάδρομο θα φάει τα μούτρα του πάνω στην κολώνα, να περνά σύριζα από την βάση ενός καρτοτηλέφωνου, αλλά και εκεί θα σκοντάψει στις προεξοχές, που αναπτύσσονται στο πάνω μέρος του. Πάλι καλά εδώ.Μπορεί να τραυματιστεί, αλλά θα έχει στην διάθεσή του τηλέφωνο να ειδοποιήσει κάποιον.
Το ακατανόητο όλων, είναι ότι η «διάβαση» για τους τυφλούς σταματά ξαφνικά στο ύψος της Μάρκου Μπότσαρη. Από κει και πέρα το επίσης νέο πεζοδρόμιο δεν διαθέτει διάβαση τυφλών. Σαν να πρόκειται για «απαγορευμένη περιοχή» Τί συνέβη, άγνωστο.

Αλλά οι τυφλοί συμπολίτες μας θα έχουν να αντιμετωπίσουν και την δική μας αδιαφορία.

Δεκάδες αυτοκινήτα και μοτοσυκλέτες σκεπάζουν την διάβαση. Τα περίπτερα τοποθετούν τα κιβώτια, όπου απλώνουν τις εφημερίδες τους και τα ψυγεία των αναψυκτικών πάνω στις διαβάσεις αυτές. Καταστήματα πώλησης αυτοκινήτων εκθέτουν πάνω τους τα αυτοκίνητα που πωλούν.
Αναρωτιέμαι αν η δημιουργία των διαβάσεων αυτών, είναι απλώς «συμβολική», ένδειξη ενός τυπικού ενδιαφέροντος, είναι μια αναγκαία υποχρέωση, την οποία όμως παραβιάζουμε όπου και όπως μπορούμε;
Λησμονήθηκαν τμήματα του πεζοδρομίου κατά την μελέτη, ή παραλείφθηκαν από τον εργολάβο;
Και πότε ο Δήμος θα ξεκινήσει την καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών ώστε να σεβαστούν τα δικαιώματα των τυφλών συμπολιτών μας;