ΤΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μένει κανείς πράγματι έκπληκτος βλέποντας να επιβεβαιώνονται μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν ένα από τα πλέον επιτυχημένα βιβλία «πολιτικού και επιστημονικού θρίλερ»,που ευτυχώς για την περίπτωση, έχει φιγουράρει επί μήνες στις λίστες των μπεστ σέλλερ, άρα έχει διαβαστεί από εκατομμύρια αναγνώστες.

Πρόκειται για « το ΚΡΑΤΟΣ του ΦΟΒΟΥ» του Michael Crichton, γραμμένο το 2004,με θέμα του το δραματικά επίκαιρο θέμα του κλίματος της Γης.

Διαβάζω λοιπόν μεταξύ των πληροφοριών που κατακλύζουν τα Μέσα ενημέρωσης, με αφορμή τα επίσημα συμπεράσματα της Διακυβερνητικής Διάσκεψης του ΟΗΕ στο Παρίσι, πως «επιστήμονες και οικονομολόγοι δέχθηκαν προσφορά 10.000 δολαρίων, από ένα λόμπυ που χρηματοδοτείται από μια από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες του κόσμου, για να υπονομεύσουν τη μεγάλη έκθεση για την αλλαγή του κλίματος που δόθηκε στην δημοσιότητα».
«Με επιστολές που εστάλησαν από το American Enterprise Institute , μια δεξαμενή εγκεφάλων η οποία χρηματοδοτείται από την Exxon Mobil και έχει στενούς δεσμούς με την κυβέρνηση Μπους, προσφέροντας τα χρήματα αυτά για την σύνταξη άρθρων που να υπογραμμίζουν τις ελλείψεις της έκθεσης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή».

Θυμήθηκα λοιπόν το «Κράτος του Φόβου» και το έψαξα στην Βιβλιοθήκη μου για να δω με άλλο πια μάτι τις επιστημονικές μελέτες και αναφορές, που επιχειρούσαν να απαντήσουν με διαφορετικό τρόπο στις αιτίες των επί μέρους συνεπειών και προβλημάτων από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Λοιπόν έχουν πραγματοποιηθεί «έρευνες» και έχουν δημοσιευθεί επίσημες μελέτες- που περιγράφονται με πλήρη στοιχεία στις υποσημειώσεις του βιβλίου-, που αποδεικνύουν ότι αντίθετα από όσα ακούμε περί ερημοποίησης « η Σαχάρα έχει συρρικνωθεί σε σχέση με το 1980», ότι τροπικές ασθένειες που απειλούν τον πλανήτη, όπως η ελονοσία δεν πρόκειται να επανέλθουν, ότι δεν λιώνουν όλοι οι παγετώνες, και εν πάσει περιπτώσει οι καταγραφές για λιώσιμο αφορούν ένα απειροελάχιστο αριθμό παγετώνων σε σχέση με τον αριθμό τους, ότι αν γίνει αναδάσωση, οι παγετώνες θα επανέλθουν, ότι το επίπεδο της θάλασσας ανεβαίνει με ρυθμό 10 έως 20 εκατοστά κάθε χρόνο από την εποχή της Ολοκαίνου και δεν έχει επιταχυνθεί τα τελευταία χρόνια, ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο έχει προηγηθεί της υπερθέρμανσης του πλανήτη και εν πάσει περιπτώσει τα οφέλη από την επίδρασή του είναι πολλαπλάσια από την ζημία που επιφέρει, λόγω της παράτασης της περιόδου ανάπτυξης των φυτών και της μικρότερης κατανάλωσης πετρελαίου κλπ κλπ.

Όλες αυτές οι έρευνες έχουν χρηματοδοτηθεί από λόμπυ ή εταιρείες συμφερόντων μεγάλων επιχειρήσεων, και περιγράφονται αναλυτικά , όπως σημείωσα ήδη, στις υποσημειώσεις του βιβλίου του Michael Crichton,.
Δεν είχα τότε δώσει ιδιαίτερη σημασία στις αναφορές αυτές. Τις απέδωσα στην όντως φοβερή ικανότητα του συγγραφέα να συνθέσει ένα συναρπαστικό οικολογικό θρίλερ.

Και ήρθαν τα πρόσφατα δημοσιεύματα για να φωτίσουν με δραματικό τρόπο αυτό το παιχνίδι των συμφερόντων και του κεφαλαίου, που μεταχειρίζεται κάθε μέσον για να μειώσει ή να αμφισβητήσει τους τρομακτικούς κινδύνους που η δράση τους συσσωρεύει κατά τρόπο που δεν επιδέχεται πλέον λύσεις, στον πλανήτη και τις παρούσες και επόμενες γενεές.

Τον προηγούμενο αιώνα ο Ιούλιος Βέρν έγραψε μερικά προφητικά διηγήματα, με εφευρέσεις και ανακαλύψεις, που μερικές δεκαετίες αργότερα τα είδαμε να πραγματοποιούνται. Σ αυτόν τον αιώνα οι συγγραφείς των διηγημάτων επιστημονικής φαντασίας, των πολιτικών θρίλερ και των καταστροφών στον πλανήτη, βλέπουν τα εφιαλτικά σενάρια τους να γίνονται πράξη μέσα σε ελάχιστα χρόνια.