"ΦΑΜΠΡΙΚΑ * ΥΦΑΝΕΤ"- Μια αφίσα στους τοίχους της πόλης





Μια λευκή αφίσα με κόκκινα και μαύρα γράμματα, ταράζει τον ύπνο των υπευθύνων του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και των πολιτικών στελεχών του ΥΠΠΟ.

Παραθέτω εδώ το περιεχόμενό της χωρίς σχόλια.

«Τον Μάρτη του 2004 καταλαμβάνοντας το παλιό εργοστάσιο της ΥΦΑΝΕΤ δώσαμε μια υπόσχεση στον εαυτό μας: Να δημιουργήσουμε ένα χώρο που καθημερινά θα αντιστέκεται σ όλες τις μορφές της εξουσίας που μας στραγγαλίζει. Χωρίς ιεραρχία, άτακτα και χωρίς ασφάλεια επιχειρούμε κάθε μέρα το αδύνατο:

Να ζούμε και να πράττουμε σύμφωνα μ αυτά που πιστεύουμε.
Είναι μακρύς το δρόμος μέχρι να δούμε την κοινωνία που αλληλέγγυα θα αυτοοργανώνει τις ανάγκες και τις επιθυμίες της.
Που θα έχουμε αποτινάξει τους ζυγούς του κράτους, της πατριαρχίας και της θρησκευτικής προϊστορίας.
Που θα δημιουργούμε τις σχέσεις και τις δομές μιας ελεύθερης ζωής και δεν θα υπομένουμε τις δόσεις και τις ψευδαισθήσεις μιας άθλιας επιβίωσης στα γρανάζια της καπιταλιστικής ευδαιμονίας .
Όλα αυτά μπορεί να αργήσουν.
Εμείς ως αντιεξουσιαστές και αναρχικοί καταληψίες της ΦΑΜΠΡΙΚΑ* ΥΦΑΝΕΤ, μαζί με αμέτρητους άλλους γνωστούς και άγνωστους ανθρώπους σ αυτόν τον πλανήτη, επιλέξαμε, αντί να περιμένουμε θαύματα να υποσκάπτουμε με κάθε τρόπο τα θεμέλια αυτού του γερασμένου καπιταλιστικού κόσμου. Θαύματα δεν περιμέναμε, ούτε και υποσχόμαστε, είμαστε όμως εδώ με όλες τις δυνάμεις και τις αδυναμίες μας.

Κατάληψη για πάντα λοιπόν.
Από τον Γενάρη του 2007 ο νόμιμος ιδιοκτήτης του κατειλημμένου από εμάς κτιρίου της ΥΦΑΝΕΤ είναι το κράτος.
Όχι πως έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν η Εθνική Τράπεζα.
Το κράτος λοιπόν, μέσω του καλλιτεχνικού του εκπροσώπου, του Υπουργείου Πολιτισμού, έχει προσφάτως εξαγγείλει την πρόθεσή του να στεγάσει τη συλλογή έργων της ρωσικής πρωτοπορίας, στο χώρο του παλιού εργοστασίου της Υφανέτ. Η γνωστή και ως συλλογή Κωστάκη στεγάζεται τώρα στο κτίριο της Μονής Λαζαριστών, στη Σταυρούπολη.

Στο κτίριο της Υφανέτ το Υπουργείο Κρατικού Πολιτισμού σχεδιάζει να οικοδομήσει ένα super “art for sale” complex, με εκθεσιακούς χώρους, πωλητήρια, art café, και καλλιτεχνικά events.
Και όλα αυτά ερήμην των νεκρών πλέον σοβιετικών εικαστικών που είναι βέβαιο πως για λόγους αξιοπρέπειας δεν θα στέκονταν ποτέ πλάι πλάι με την αστυνομία την στιγμή που αυτή θα κληθεί να επιβάλει τις αποφάσεις των αρχών.

Όταν έρθει η μέρα λοιπόν, που το κράτος με την αστυνομία του και ο κρατικός πολιτισμός με τους καλλιτέχνες του αποφασίσουν να εισβάλουν στη κατάληψη ΦΑΜΠΡΙΚΑ * ΥΦΑΝΕΤ, για να χτίσουν πάνω σ αυτά που δημιουργήσαμε το νέο αστραφτερό Μαυσωλείο της Σύγχρονης Τέχνης τους, να γνωρίζουν ότι θα βρουν μπροστά τους όχι μόνο καταληψίες και αλληλέγγυους ανθρώπους, αλλά έναν ολόκληρο κόσμο.

Έναν κόσμο που δεν αναγνωρίζει ούτε φοβάται την εξουσία τους.

Ούτε την κρατική βαρβαρότητα ούτε τον κρατικό πολιτισμό. Χωρίς να έχει αυταπάτες ότι αυτά τα δύο πρόσωπα της εξουσίας διαφέρουν. Ο καιρός θα αποκαλύψει τους φίλους, μιας και οι εχθροί είναι ήδη γνωστοί.
Κατάληψη για πάντα λοιπόν».

Σχόλια