ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ: Ο Ο.Η.Ε. επιβεβαιώνει την ύπαρξη κινδύνων

Οι επισκέπτες αυτού του blog θα θυμούνται το Σημείωμα της 1ης Απριλίου 2007 με τίτλο «ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ: Λύτρωση, ή μεγαλύτερη απειλή;» και την αναφορά μου στο άρθρο του George Monbiot στον GUARDIAN,γύρω από τους κινδύνους, που κρύβονται πίσω από την ιστορία των βιοκαυσίμων.

Χθες λοιπόν είδε το φως της δημοσιότητας, η Έκθεση της UN-Energy,μιας κοινοπραξίας είκοσι φορέων των Ηνωμένων Εθνών, που έχει ως στόχο «να βοηθήσει τις κυβερνήσεις να καθορίσουν την πολιτική τους σχετικά με τα βιοκαύσιμα, ώστε να μεγιστοποιούνται τα οφέλη και να ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις».
Μια φρασεολογία που δεν μπορεί να κρύψει τους φόβους, που διατυπώθηκαν ήδη από G.M. στο σχετικό άρθρο του.

Είναι τώρα γενικά γνωστό πως τα βιοκαύσιμα παράγονται από το καλαμπόκι, το φοινικέλαιο, τα ζαχαρότευτλα και άλλα είδη γεωργικής παραγωγής, η ζήτηση των οποίων αυξάνεται σταθερά, καθώς αποτελούν την «καθαρότερη και φθηνότερη εναλλακτική λύση» στα σημερινά ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα.

Τι σημαίνει όμως η αύξηση, ή η επέκταση των καλλιεργειών των ειδών αυτών;

Εδώ ακριβώς κρύβεται ένα αναδυόμενο πρόβλημα, μια απειλή, που θα πλήξει καίρια τους φτωχούς κατοίκους του τρίτου κόσμου, αλλά θα απειλήσει και τις πιο πολύτιμες πηγές ζωής , όπως το νερό.

Η Έκθεση προειδοποιεί λοιπόν, ότι η ανάπτυξη της παραγωγής βιοκαυσίμων θα έχει σημαντικές επιπτώσεις σε πολύτιμους πόρους γης και νερού, την στιγμή που αυξάνονται οι ανάγκες σε τρόφιμα και προϊόντα από τα δάση.

Ήδη η αυξημένη ζήτηση καλαμποκιού για βιοκαύσιμα, μείωσε τα αποθέματα και αύξησε την τιμή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αυξημένη ζήτηση φοινικέλαιου οδηγεί στην αποψίλωση των δασών της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Να θυμηθούμε τις πρόσφατες συμφωνίες του προέδρου Μπους με χώρες της Νότιας Αμερικής για την ανάπτυξη νέων καλλιεργειών στα δάση της περιοχής, με στόχο την παραγωγή βιοκαυσίμων, γεγονός που προσθέτει έναν ακόμη παράγοντα απειλής για τα δάση αυτά.

Η μείωση των τροφίμων που έτσι κι αλλιώς λείπουν δραματικά από τον τρίτο κόσμο και τα περιβαλλοντικά προβλήματα, που προκαλούνται από τις τεράστιες αλλαγές στα δάση, επισημαίνονται στην Έκθεση αυτή του ΟΗΕ, βεβαιώνοντας πλέον και επίσημα την ύπαρξη προβλημάτων στην πολιτική ανάπτυξης της παραγωγής βιοκαυσίμων.

Πολύ φοβούμαι όμως πως η πολιτική της Δύσης δεν πρόκειται να αλλάξει.

Η Ε.Ε. αποφάσισε πρόσφατα να κινηθούν σχετικές πολιτικές, ώστε μέχρι το 2020 τα βιοκαύσιμα, να αντιστοιχούν στο 10% των καυσίμων, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες επεξεργάζονται μια πρόταση επταπλασιασμού της παραγωγής βιοκαυσίμων μέχρι το 2022.

Ανεξάρτητα από όλα τα άλλα εκείνο που διαβλέπω είναι πως η Δύση επιχειρεί να εξασφαλίσει το κεκτημένο επίπεδο της ζωής της, εις βάρος της επιβίωσης των λαών του τρίτου κόσμου, αδιαφορώντας ταυτόχρονα για τις μελλοντικές σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον από την αλλοίωση και καταστροφή των δασών.