Έχει ή όχι, η Θεσσαλονίκη "ταυτότητα";

Το 11ο «Thessaloniki Forum», οι εργασίες του οποίου συνεχίζονται στην Θεσσαλονίκη, έχει ασφαλώς καθαρά οικονομικά- και αναπτυξιακά- χαρακτηριστικά. Και όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις αυτές,
οι ομιλητές, Έλληνες και ξένοι προσκεκλημένοι, υποστηρίζουν απόψεις και υποβάλλουν προτάσεις, άμεσα και αποκλειστικά συνδεδεμένες με τις επιχειρηματικές και στρατηγικές τους επιδιώξεις.

Είναι συνεπώς αυτονόητο πως η διαμόρφωση μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη και το μέλλον της Θεσσαλονίκης, πρέπει να πάρει υπ όψιν και άλλες κρίσιμους παραμέτρους , που απαντούν στο καίριο ερώτημα, ποια είναι η Θεσσαλονίκη του μέλλοντός μας, ποια δηλαδή Θεσσαλονίκη προετοιμάζουμε για τους κατοίκους της, για ποιότητα της ζωής τους για την διατήρηση της ιστορικής της φυσιογνωμίας, για την προβολή της πολιτιστικής της ιδιοπροσωπείας.

Εάν αυτό το π[περιμένουμε αποκλειστικά από τους οικονομικούς παράγοντες, τότε ασφαλώς έχουμε κάνει το τραγικότερο των λαθών, από τα πολλά που συνοδεύουν την Θεσσαλονίκη τις τελευταίες δεκαετίες.

Υπάρχει συνεπώς ένας ρόλος για το πανεπιστήμιο, την αυτοδιοίκηση, τους ειδικούς αναλυτές και επιστήμονες, και την κοινωνία των πολιτών.

Αυτά σκέφτηκα έτσι πρόχειρα, διαβάζοντας μια δήλωση του προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Σταύρου Ανδρεάδη:

« Η Θεσσαλονίκη είναι μια άγνωστη πόλη στην Ευρώπη. Για τον μέσο ευρωπαίο, η εικόνα της πόλης ήταν και εξακολουθεί να είναι θολή».

Επισήμανε δηλαδή την ανάγκη να αποκτήσει επί τέλους μια «ταυτότητα» η Θεσσαλονίκη, μια ταυτότητα με την οποία θα μπορεί να τοποθετηθεί στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.

Αυτό θα σημάνει ότι θα μπορεί μ αυτό το «διαβατήριο» να ταξιδέψει και να προσελκύσει ξένους επισκέπτες, να προσελκύσει επενδύσεις, να επιταχύνει την κινητικότητα των τοπικών επενδύσεων και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Πάντοτε στον χώρο του τουρισμού, από τον οποίο προέρχεται και τον οποίο εκπροσωπεί ο ομιλητής.

Δηλαδή; Είναι άγνωστη στο διεθνές κοινό η «Μητρόπολη των Βαλκανίων»; Δηλαδή δεν έχουν ακούσει τίποτε για την «Πρωτεύουσα πόλη του Πολιτισμού»;

Και καλά δεν άκουσαν τίποτε γι αυτά, που είναι τα συνθήματα της τελευταίας δεκαπενταετίας..
Δεν άκουσαν τίποτε για «Συμβασιλεύουσα»; Ούτε για «Συμπρωτεύουσα»; Ούτε για την περίφημη «Ερωτική πόλη»;

Δηλαδή όλα αυτά δεν κατάφεραν να δώσουν μια «ταυτότητα» στην πόλη;

Μάλλον όχι, αν δεχτούμε τον ισχυρισμό του κατ εξοχήν αρμόδιου να γνωρίζει την εικόνα της πόλης στο εξωτερικό και την απήχησή της στους ξένους επισκέπτες της περιοχής ( κυρίως της Χαλκιδικής και της Πιερίας)

Άρα; Μήπως συνεχίζουμε απλώς να ζούμε με τις αυταπάτες, μας, τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» ,που λέει και ο κόσμος;

Μάλλον αυτό συμβαίνει..

Και εν όσο δεν αποφασίζουμε να δούμε με ρεαλισμό κατά πρόσωπο την πραγματικότητα, εν όσο δεν συζητούμε, δεν συνεργαζόμαστε, δεν κινητοποιούμε την κοινωνία γύρω από τα κρίσιμα αυτά ζητήματα του μέλλοντος της πόλης, οι «πρωταγωνιστές» της πόλης θα συνεχίζουν ο καθένας το ατομικό ρεσιτάλ του, η πόλη δεν θα αποκτήσει ποτέ «ορχήστρα» και άρα την αναγκαία αρμονία και απήχηση..

Τελευταίο αλλά αδιάψευστο δείγμα:
Η πρωτοβουλία του Νομάρχη για την υποθαλάσσια και η «φουρτούνα», που την ακολούθησε..