ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΙ, περιμένουμε τον επερχόμενο εφιάλτη...

«Ο επόμενος εφιάλτης».

Με τον τίτλο αυτόν αναφέρθηκε σε πρόσφατο άρθρο του στα ΝΕΑ ο Γιάννης Μυλόπουλος, καθηγητής του Πολυτεχνείου στον επερχόμενο εφιάλτη της λειψυδρίας, ως αποτέλεσμα των της κλιματολογικής αλλαγής στον πλανήτη.

Όπως και άλλοτε σημείωσα, τον Γιάννη Μυλόπουλο γνώρισα το 2003, όταν ως Διευθυντής του υποκαταστήματος του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού και στο πλαίσιο των τότε εκδηλώσεων της «Πολιτιστικής Ολυμπιάδας», οργάνωσα στην Θεσσαλονίκη ένα σύνολο εκδηλώσεων με θέμα το νερό, με τίτλο «Το Νερό πηγή ζωής- S.O.S.».

Ο Γιάννης Μυλόπουλος ανέλαβε την επιστημονική ευθύνη της οργάνωσης ενός διεθνούς Συνεδρίου, στην διάρκεια του οποίου συζητήθηκαν εμπειρίες και προβλήματα και διατυπώθηκαν προτάσεις για μια διεθνή συμφωνία- στην περίπτωσή μας για μια Βαλκανική συμφωνία- ορθολογικής διαχείρισης του προβλήματος .

Είναι κρίμα, το ότι στην συνέχεια, η Αθήνα δεν χρηματοδότησε την έκδοση εκείνων των πρακτικών, κρίμα, επειδή στο Συνέδριο έλαβαν μέρος προσωπικότητες διεθνούς κύρους γύρω από το μεγάλο ζήτημα των υδάτινων αποθεμάτων του πλανήτη και την ανάγκη έγκαιρης διεθνούς αντιμετώπισης ενός προβλήματος, που στα προσεχή χρόνια εκτός της επιδείνωσης της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων, θα γίνει αιτία για έναν, νέας μορφής, «Πόλεμο».

Στο άρθρο του εκείνο ,λοιπόν ο Γιάννης Μυλόπουλος καταλήγει με μια κρίσιμη επισήμανση:

«Μας περιμένουν δύσκολες μέρες. Αν δεν παραδεχτούμε την «άβολη αλήθεια» της κλιματικής αλλαγής και δεν αντιδράσουμε άμεσα, εξακολουθώντας να ζούμε με τα βολικά ψέματα, που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, δυστυχώς το μέλλον θα είναι εφιάλτης. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε εγκαίρως την κρισιμότητα της κατάστασης και δεν αντιδράσουμε πολιτικά, ώστε να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της νέας εποχής της κλιματικής αλλαγής, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας μια ολοκληρωμένη πολιτική για την διαχείριση του νερού, ενταγμένη σε μια ευρύτερη στρατηγική για το περιβάλλον και τέλος αν δεν επαναπροσανατολίσουμε την ανάπτυξη της χώρας, ώστε να γίνει συμβατή με τις πραγματικές φυσικές της δυνατότητες, κινδυνεύουμε να μας συμβεί ό,τι και το φετινό καλοκαίρι με τις φωτιές στα δάση: Να βρεθούμε σαν τις μωρές παρθένους ανέτοιμοι, απροετοίμαστοι και ανοργάνωτοι μπροστά στις μεγάλες αλλαγές, που φέρνει η φύση».

Όπως φαίνεται βρισκόμαστε «εν μέσω» προεκλογικής περιόδου. Η μεν κυβέρνηση «ποντάρει» σε μια σχεδόν στα όρια του χυδαίου, απροσχημάτιστη παροχολογία-υποσχεσιολογία, προς συγκεκριμένες-στοχευμένες ομάδες πληθυσμού, η δε αντιπολίτευση ψάχνει αγωνιωδώς να βρει με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσει αυτό το τον χείμαρρο υποσχέσεων.

Ακούσατε μήπως τίποτε για όλα αυτά, που η Διακυβερνητική Διάσκεψη, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανακοινώνουν με τα πιο μελανά χρώματα για ένα όντως εφιαλτικό μέλλον;

Ακούσατε ο,τιδήποτε για μια σαφή, σχεδιασμένη, κοστολογημένη και χρονικά κατανεμημένη πολιτική, για την ανάγκη προσαρμογής της χώρας στα νέα δεδομένα;

Θα μας βρίσκουν λοιπόν συνεχώς στο μέλλον ανέτοιμους, η λειψυδρία, οι πυρκαγιές, η καταστροφές στην γεωργική παραγωγή, έξαρση ασθενειών, που είχαν εξαφανιστεί, τοπικές συγκρούσεις για την εξασφάλιση υδάτινων πόρων άρδευσης και ύδρευσης και η χώρα, οι πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ- κυρίως τα τηλεοπτικά- θα αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους σε «εμπρηστές», σε υποβολιμαίες κινήσεις κομματικής σκοπιμότητας, σε ποικίλα άλλοθι.

Δείτε τι έγινε με τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές. Ένας κοινός νους θα μπορούσε να δει την πλήρη έλλειψη οποιασδήποτε προετοιμασία της χώρας, μπροστά στην χωρίς προηγούμενο απουσία βροχών και τις πρωτοφανείς υψηλές θερμοκρασίες μεγάλης διάρκειας και να σχεδιάσει έστω κάτι την τελευταία στιγμή, κινητοποιώντας κάθε τοπική οργανωμένη κοινωνική οντότητα, ενισχύοντας την διαμορφώνοντας ένα σαφές και λειτουργικό πληροφοριακό σύστημα, αυξάνοντας τα μέσα αντιμετώπισης του κινδύνου.

Αντ αυτού αναλωθήκαμε στο κυνήγι μαγισσών στους εμπρηστές, που αποτελούσαν την πρώτη και στην συνέχεια μόνη αιτία των πυρκαγιών. Με τρόπο ώστε κάποια στιγμή το 88,7% των ελλήνων να «αποφανθεί» ότι το « πλήθος των πυρκαγιών δεν είναι φυσιολογικό και ότι υπάρχουν αιτίες». Υποβολιμαία ερώτηση και αυθόρμητη απάντηση από ένα λαό που βομβαρδίστηκε από μια προπαγάνδα, που δεν στερούνταν πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Η Μεσόγειος ολόκληρη φλεγόταν από την Τουρκία, την Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Ιταλία, Γαλλία Ισπανία, μέχρι και τις Κανάριες Νήσους και σε μας ένα απίστευτος στρουθοκαμιλισμός μας οδηγούσε αποπροσανατολιστικά στον «εμπρηστή».

Ποια ερμηνεία θα δώσουμε τώρα, όταν από τις 2.500 πυρκαγιές την ημέρα, φτάσαμε χθες στην μία και μόνη, μετά τις ραγδαίες βροχές και την πτώση της θερμοκρασίας;
Πήγαν για διακοπές οι εμπρηστές;

Κρατώντας τον λαό στο σκοτάδι , αποκλείοντας κάθε δυνατότητα ενημέρωσης, συνειδητοποίησης και άρα ενεργοποίησής του, τα επερχόμενα προβλήματα, θα εξελιχθούν όντως σε εφιάλτη…