Ο "Δείκτης ΖΗΤΑ": Απορίες και ερωτηματικά

Η είδηση δημοσιεύθηκε μέσα στην «τούρλα του Σαββάτου», κυριολεκτικά, στην προκειμένη περίπτωση δηλαδή, μέσα στην κορύφωση των καλοκαιρινών διακοπών και μιας έτοιμης να «ξεσπάσει» προεκλογικής περιόδου..

Ένα Σωματείο με την επωνυμία «Ζήτα» έχει συσταθεί από εξέχουσες προσωπικότητες της διανόησης, των επιστημών, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ.

Η ίδρυσή του, λέει το σχετικό ρεπορτάζ «αναδεικνύει το έλλειμμα ψύχραιμης και αντικειμενικής αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των πολιτικών και διοικητικών ηγεσιών».

Στους στόχους του «Ζήτα» περιλαμβάνεται, «η διαμόρφωση ενός παρατηρητηρίου αξιολόγησης των πολιτικών ανδρών και των προγραμμάτων που υλοποιούνται», επιχειρώντας όπως υποστηρίζει, να καλύψει το κενό «της κοινωνικής λογοδοσίας και αξιολόγησης».

Όλα αυτά και πολύ περισσότερα θα επιτευχθούν με την καθιέρωση του «Δείκτη Ζήτα» , μέσω του οποίου θα αξιολογούνται τα πρόσωπα, που ασκούν πολιτική εξουσία, οι πολιτικοί κλπ.

Για την αποφυγή παρεξηγήσεων ο «δείκτης Ζήτα» θα διαμορφωθεί από επιστημονικές επιτροπές και ερευνητικές ομάδες, που θα συσταθούν για τον σκοπό αυτόν.

Τι κυρίως θα κρίνεται και θα «μετράται» ;
«Έμφαση θα δοθεί στην νομιμότητα, την δημοκρατική διακυβέρνηση, την κοινωνική ευαισθησία, την διαφάνεια, την λογοδοσία, την δημόσια ηθική την ανθρωποκεντρική διακυβέρνηση».

Και το σχετικό ρεπορτάζ καταλήγει:

«Έστω κι αν δεν το λένε, αρκετοί πολιτικοί θα μείνουν…μετεξεταστέοι»…..

Από αυτό το τελευταίο θα πάρω αφορμή, για να διατυπώσω μια αυτονόητη, νομίζω, απορία.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία κατ αρχή ν, ότι οι λαβόντες την πρωτοβουλία, είναι εξέχουσες προσωπικότητες, της πνευματικής και επιχειρηματικής ζωής του τόπου, διανοούμενοι, επιστήμονες, δημοσιογράφοι κλπ.

Δεν υπάρχει όμως και καμιά αμφιβολία, όπως εκ του αντικειμένου και του σκοπού του Σωματείου προκύπτει ,ότι θα πρόκειται για ένα βαθύτατα «πολιτικό» φορέα, με την ευρύτερη σημασία του όρου.

Ένα φορέα, που θα κρίνει, θα αξιολογεί και θα δημοσιεύει τα αποτελέσματα των ερευνών του, σχετικά με του πολιτικούς, την πολιτική, την διακυβέρνηση, την αποτελεσματικότητα κλπ, αξιολογώντας ένα ευρύ φάσμα θεμάτων.

Η απορία μου λοιπόν είναι, πώς είναι δυνατόν να παρεμβάλλεται μεταξύ του λαού και των εκλεγμένων αντιπροσώπων του, ένας «αξιολογητής», του οποίου οι εκτιμήσεις, οι μετρήσεις, θα επηρεάσουν ριζικά την δημόσια εικόνα του κρινόμενου, έναντι του κοινού,, ένας «ενδιάμεσος» δηλαδή , μεταξύ αντιπροσωπευομένου και αντιπροσώπου, που όμως δεν λογοδοτεί ο ίδιος στον λαό, δεν κρίνεται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες;

Πώς «νομιμοποιείται» δημοκρατικά, ένα «αριστοκρατικό»με την έννοια της αξιοσύνης του σώμα, να επηρεάζει την βούληση του λαού, να διαμορφώνει εντυπώσεις, να βαθμολογεί πολιτικά πρόσωπα, όταν αυτό το ίδιο δεν τίθεται υπό την κρίση του λαού, ώστε να έχει την αναγκαία για το έργο αυτό νομιμοποίηση;

Πως συμβιβάζεται ο «Δείκτης Ζήτα» με τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας και του αντιπροσωπευτικού δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν ο λαός θα τελεί υπό την «αξιολογική» επιρροή ενός αναμφισβήτητα αξιόλογου φορέα, του οποίου την αξιολόγηση θα πολλαπλασιάζει ασφαλώς η δύναμη των Μέσων;

Ποιος καθορίζει την σύνθεση ενός τόσο κρίσιμου για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης οργάνου, που πέραν του λαού «αξιολογεί» και βαθμολογεί τους πολιτικούς;

Πιθανόν να πρόκειται για αφελείς απορίες. Πιθανόν και όχι.

Υ.Γ. 1.

Και ένα ερωτηματικό:
Θα «αξιολογούνται» με τον ίδιο τρόπο και θα δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα των ερευνών, για το σύνολο των «εξουσιών» και των προσώπων που τα εκφράζουν; Εκτός των πολιτικών , θα υπάρξουν, επιχειρηματίες, δικαστές, δημοσιογράφοι, πολιτιστικά στελέχη και καλλιτέχνες;

Υ.Γ. 2

Ελπίζω πως δεν θα θεωρηθώ ως απρόσκλητος υπερασπιστής της πολιτικής και των πολιτικών. Αν αναφέρθηκα σ αυτούς, είναι γιατί η πολιτική και οι πολιτικοί, αποτελούν την εμφανή και άμεση έκφραση του ισχύοντος αντιπροσωπευτικού δημοκρατικού μας συστήματος.