S.O.S. Η ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ!..Και μας δείχνει τα δόντια της...

Η ερημοποίηση δείχνει τα δόντια της, πίσω από τις πυρκαγιές και την λειψυδρία…


Οι επίσημες εκθέσεις, του ΟΗΕ, της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το λένε καθαρά.

Η Νότια Ευρώπη απειλείται από ένα φαινόμενο ερημοποίησης.
Το ακούμε, το διαβάζουμε, αλλά δεν το συνειδητοποιούμε.
Κι αυτό γιατί νομίζουμε, πως όταν μιλάμε για ερημοποίηση είναι σαν να πιστεύουμε πως θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα αντιληφθούμε πως κοιμόμαστε στο σλιπιγκ μπάνγκ, κάτω από μια χουρμαδιά στην άκρη μιας όασης και μπροστά μας εκτείνεται η απέραντη κίτρινη άμμος της…ευρωπαϊκής Σαχάρας!…

Δεν συνειδητοποιούμε δηλαδή, ότι σταδιακά, αλλά σταθερά ,η ερημοποίηση, ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.

Γιατί τι άλλο είναι παρά ερημοποίηση, η απογύμνωση εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δάσους, ανά την Ελλάδα;

Τι άλλο είναι οι καταστραμμένες λόγω ανομβρίας και ζέστης γεωργικές παραγωγές;

Στην Θεσσαλία χιλιάδες στρέμματα βαμβακιού καταστρέφονται λόγω ξηρασίας. Στην Πελοπόννησο η φετινή παραγωγή σουλτανίνας είναι κακής ποιότητας και περιορισμένη λόγω της ανομβρίας, με αποτέλεσμα να μας εγκαταλείπουν οι διεθνείς αγορές σταφίδας. Στην Ανατολική Μακεδονία, ο μύκητας περικουλάρια, που εμφανίστηκε λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, έπληξε μέχρι στιγμής 7.οοο στρέμματα ρυζιού., στον Έβρο η ίωση νανισμός έπληξε το 50% των καπνοκαλλιεργειών.

Τι άλλο είναι οι λίμνες ,τα αποθέματα των οποίων μειώνονται περιορίζοντας τις δυνατότητες τους να αρδεύονται οι γεωργικές καλλιέργειες, ή ακόμη πιο ακραίες καταστάσεις, όπως η νέκρωση της Λίμνης Κορώνεια;

Ή μήπως δεν είναι ένδειξη του φαινομένου της ερημοποίησης, η δραματική μείωση των υδάτινων αποθεμάτων στα μεγάλα αστικά κέντρα;

Δεν είναι συνέπεια του ίδιου φαινο0μένου , ότι πολλά νησιά μας έχουν κυριολεκτικά «στεγνώσει»;

Δεν είναι ερημοποίηση ο «πόλεμος του νερού» που έχει ξεσπάσει, προς το παρόν δικαστικά, στην Θεσσαλία, ανάμεσα σε διεκδικητές Δήμους, του ίδιου πολύτιμου πλέον αγαθού;

Δεν είναι ερημοποίηση ότι η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από αξιοποίηση υδάτινων πόρων, έχει περιοριστεί δραματικά, με συνέπεια την αδυναμία της ΔΕΗ να εξασφαλίσει την στοιχειώδη υποστήριξη των αναγκών της καθημερινότητας μας;

Στην αυτονόητη ερώτηση και τι γίνεται με όλα αυτά;
Η π΄ρωτη απάντηση είναι αυτή η κλασσική ελληνική πολιτική συμπεριφορά: Κήρυξη έκτακτης ανάγκης, και ανώδυνες συγνώμες, γιατί τίποτε δεν προβλέφτηκε.
Η ουσιαστική απάντηση είναι, ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.

Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, τρέχει πίσω από την επικαιρότητα των πυρκαγιών, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή, πίσω από την καθημερινή «πυρομανία» των Δελτίων των οκτώ, αληλλοκαταγγέλεται στα παράθυρα, αλλά δεν ασχολείται με το μέλλον, για το οποίο, δυστυχώς, δείχνει αντίστοιχη αδιαφορία και ο κόσμος.

Προγράμματα «αναδάσωσης» και «αντιπλημμυρικής» προστασίας εξαγγέλλονται, πολεοδομικές ρυθμίσεις προετοιμάζονται, αλλά το αύριο δεν υπάρχει, ούτε στο καθημερινό λεξιλόγιο, ούτε στους σχεδιασμούς, ούτε στα πολιτικά προγράμματα.

Η αυτονόητη «ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ» είναι άγνωστη υπόθεση.