ΜΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, που σώζει την τιμή του επιστημονικού κόσμου της χώρας.

Η πληροφορία δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της 4ης Σεπτεμβρίου. Εκεί τουλάχιστον την διάβασα εγώ.

Και ομολογώ πως αισθάνθηκα μια ανακούφιση, από την απογοήτευση που δοκίμασα και εγώ μαζί με πολλούς άλλους, για την ταχύτητα και ασφαλώς την προχειρότητα, με την οποία τα δύο κόμματα «εξουσίας» συνέταξαν στα κομματικά γραφεία και ανακοίνωσαν στην συνέχεια με πολύ καλή επικοινωνιακή προετοιμασία, τα προγράμματα Ανασυγκρότησης για την Πελοπόννησο.

Κατανοώ την πίεση που προκαλεί η προεκλογική περίοδος και τις σκοπιμότητες που επιβάλει.

Διακρίνω, για να είμαι ειλικρινής και τις ουσιώδεις διαφορές μεταξύ τους, που τουλάχιστον αναδεικνύουν την διαφορετική ιδεολογία και την πολιτική φιλοσοφία των συντακτών.

Ελπίζω όμως πως αμέσως μετά τις εκλογές, το κόμμα που θα αναδειχθεί νικητής, θα αναλάβει την ευθύνη – εθνικών διαστάσεων- να ανασχεδιάσει και να παρουσιάσει ένα ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, μέσα από έναν διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες και θα καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε το σχέδιο αυτό να είναι προϊόν μιας ευρύτατης αν όχι πολιτικής, τουλάχιστον κοινωνικής συμφωνίας.

Τι λέει λοιπόν η πληροφορία;

Το ΤΕΕ, το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, παρενέβησαν στην κρίσιμη ιστορία της Ανασυγκρότησης των περιοχών, που έχουν πληγεί από την πρόσφατη καταστροφική πυρκαγιά.
Παρενέβησαν για να επισημάνουν ότι:
Οι επιπτώσεις από τις κλιματικές αλλαγές και τα πλημμυρικά φαινόμενα θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, γι αυτό και ο σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει με ορίζοντα 20ετίας, και όχι μόνο με μέριμνα τα άμεσα οφέλη.
Υποστήριξαν την ανάγκη συνολικού μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για την ανασυγκρότηση των περιοχών αυτών, με βάση την ιστορία της περιοχής, τις ανάγκες των κατοίκων, την προϋπάρχουσα οικονομία και ό,τι νέο έχει να προτείνει η επιστήμη.
Τόνισαν ότι δεν πρέπει να γίνουν μονομερείς επενδύσεις, μια και η καταστροφή παρέχει την δυνατότητα πρότυπης ανάπτυξης σε όλους τους τομείς, εκφράζοντας παράλληλα την αντίθεσή τους στην πρόταση πολιτικών στελεχών «περί ταχείας τουριστικής ανάπτυξης».

Και αυτό γιατί οι επιπτώσεις από τις κλιματικές αλλαγές, όπως οι συνθήκες θερμικής καταπόνησης των δασών, θα ενταθούν μέσα στα επόμενα χρόνια .Γι αυτό και είναι χρέος οι άμεσες τομές, στην οργάνωση, στον τρόπο παρέμβασης και στην ανάπτυξη της Ελλάδας.

Ταυτόχρονα ο καθηγητής του ΕΜΠ Γ.Πολύζος,ανακοίνωσε την εκπόνηση πιλοτικής μελέτης για το μέλλον ομάδας πυρόπληκτων δήμων. Η πολυκλαδική αυτή μελέτη, θα αφορά στην περιοχή Καϊάφα και Κοτυχίου και θα είναι έτοιμη σε 4 μήνες.

Θα αφορά πλήθος θεμάτων, από την χωροτακτική-πολεοδομική οργάνωση των δήμων, την οικοδομική αποκατάσταση, την προστασία των δασών και το κτηματολόγιο, έως την διαχείριση των υδάτων, τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας, τους ΧΥΤΑ.
Και τονίζει:
«Υπάρχει κίνδυνος οι καμένες περιοχές να ανοικοδομηθούν με άναρχο τρόπο, κάτι που θα πλήξει ανεπανόρθωτα τον χαρακτήρα τους. Αυτό θα πρέπει να προλάβουμε».

Μερικές σκέψεις:

Είδα χθες την Μαριάννα Βαρδινογιάννη να ανακοινώνει συγκινημένη ότι ο Όμιλος Βαρδινογιάννη αναλαμβάνει να ξαναχτίσει την Ζαχάρω. Συγκινητική όντως προσφορά, που ξαναζωντανεύει την ιστορία των παλιών ευεργετών του έθνους.
Αλλά θα βρεθεί κάποιος υπεύθυνος να της πει πως η χειρονομία της αυτή θα ενταχθεί στις κατευθύνσεις, στην χωροταξική και πολεοδομική αντίληψη που θα καθιερωθεί, στην αισθητική και στο πλαίσιο που θα διαμορφωθεί; Ή κάποιος ανώνυμος ή και επώνυμος αρχιτέκτονας, θα κάνει πράξη «το όνειρο της ζωής του»;

Θα κατανοήσουν τα κόμματα ότι πέρα από τις αναγκαίες προεκλογικές σκοπιμότητες, υπάρχει η αδήριτη, η εθνική ανάγκη, να τεθούν τα προγράμματα ανασυγκρότησης σε νέα βάση;

Δεν έχω αμφιβολίες πως μέσα από τους «όρους», που θέτουν διάφοροι επιστημονικοί φορείς, μπορεί κανείς να διακρίνει και μια «συντεχνιακή» λογική ενός επαγγελματικού σωματείου. Αλλά όταν κάτι τέτοιο εντάσσεται στους ισχύοντες διεθνώς κανόνες, δεν μπορεί να θεωρηθεί επιλήψιμο.

Σημειώνω με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι η πρώτη επισήμανση των επιστημονικών φορέων επικεντρώνεται στις κλιματικές αλλαγές και στην ανάγκη να ληφθούν σοβαρά υπ όψη οι συνέπειές τους. Κάτι που δυστυχώς έλλειψε όλη αυτήν την περίοδο, κυρίως από τα κυβερνητικά χείλη, όπου αντίθετα κυριάρχησε η συνωμοσιολογία, το κυνήγι των μαγισσών, ο αποπροσανατολισμός, η τροδοδοσία των φοβικών συνδρόμων.

Λογική και πολιτική πρακτική απαράδεκτη και επικίνδυνη, την οποία προσέτρεξαν να υποστηρίξουν και δύο προσωπικότητες της εθνικής μας ζωής, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο Μίκης Θεοδωράκης…