ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ, παρέμβασης των συμφερόντων στην πολιτική

Πολύ συζήτηση έγινε τον τελευταίο καιρό σχετικά με τις παρεμβάσεις των συμφερόντων, των ΜΜΕ και την προσπάθεια χειραγώγησης πολιτικών, κομμάτων κλπ.

Η συζήτηση βέβαια ξεκίνησε άγαρμπα σχεδόν χυδαία, από την γνωστή απροσχημάτιστη επίθεση του Στ. Τζουμάκα εναντίον του Ε. Βενιζέλου, μια τακτική που την συνεχίζει άλλωστε, εκθέτοντας φυσικά τον άνθρωπο που υποστηρίζει τώρα λυσσαλέα, δηλαδή τον Γ. Παπανδρέου.

Αν κανείς θελήσει να προσεγγίσει νηφάλια το ζήτημα, ασφαλώς θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως φυσικά και επιχειρείται χειραγώγηση, όπως συνέβαινε άλλωστε πάντα και παντού.

Αλλά αυτό δεν έγινε φυσικά με τον γελοίο τρόπο που υπονόησε ο Στ. Τζουμάκας, ούτε με τον τρόπο που υπονόησαν στην συνέχεια άλλα ΜΜΕ, κυρίως γραπτά, αναφερόμενα στον ρόλο του «συνήθους υπόπτου» Χρ. Λαμράκη, του Συγκροτήματος, του Ψυχάρη, του Πρετεντέρη , του Μπόμπολα και πάει λέγοντας.

Έγινε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο μιας «αντικειμενικής» κατ επίφαση «ουδέτερης» σφυγμομέτρησης της GPO για το MEGA και φυσικά δεν απέβλεπε να προωθήσει την υποψηφιότητα του Ε.Βενιζέλου.

Η επιδίωξη που κρυβόταν πίσω από την σφυγμομέτρηση και κυρίως το σχετικό ερωτηματολόγιο- γιατί είναι γνωστό πως στο ερωτηματολόγιο κρύβεται ο πραγματικός σκοπός μιας σφυγμομέτρησης- ήταν άλλη, περισσότερο κυνική και περισσότερο επικίνδυνη για το πολιτικό σύστημα γενικότερα.

Τα ερωτήματα λοιπόν εκ πρώτης όψεως αθώα, περιστρέφονταν γύρω από την ειλικρίνεια, την αξιοπιστία, την ικανότητα και την αποφασιστικότητα., στοιχεία που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ και αύριο τον πρωθυπουργό της χώρας.

Και τι προέκυψε στην σύγκριση μεταξύ των δύο υποψηφίων;

Το αυτονόητο, το αναμενόμενο. Αλλού θα υπερίσχυε ο ένας και αλλού ο άλλος, όταν μάλιστα αυτό που εισέπραττε ο κόσμος ήταν «ποιος είναι περισσότερο..» κλπ.
Κάτι που φυσιολογικά θα μπορούσαμε να πούμε κάποια στιγμή ακόμη και για τα παιδιά μας ή και τους φίλους μας, «ποιος από τους δυο είναι πιο ειλικρινής», χωρίς να υπονοούμε ότι ο λιγότερο ειλικρινής, είναι ψεύτης και όχι π.χ. κρυψίνους, ή εσωστρεφής κλπ.
Και πως εξελίχθηκε στην συνέχεια το αποτέλεσμα της σφυγμεμέτρησης με την βοήθεια των αναλυτών, των σχολιαστών , των δημοσιογράφων, κυρίως του γραπτού τύπου;

Μα όπως ακριβώς το είχαν σχεδιάσει.

« Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»
Να εκλέξει τον «ψεύτη» ή τον ανίκανο;
Η χώρα να έχει μελλοντικά ως πρωθυπουργό έναν «ψεύτη», ή έναν «ανίκανο»;

Και το σύστημα, το κατεστημένο, τα συμφέροντα, πέτυχαν τον κύριο σκοπό τους

Να έχουν τον αυριανό ηγέτη ενός κόμματος εξουσίας ,«αιχμάλωτο» μιας «κρίσης του λαού», που ποτέ δεν υπήρξε, ποτέ δεν εκφράστηκε.

Υ.Γ.
Και φυσικά οι δύο υποψήφιοι φορτώθηκαν τους απαξιωτικούς και προσβλητικούς, ακόμη και την για προσωπικότητά τους, χαρακτηρισμούς..