ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!...Η Ε.Ε. αντιλαμβάνεται το λάθος της για τα βιοκαύσιμα, έστω και αργά...

Είχα σε παλαιότερο Σημείωμα σχολιάσει την απίστευτη πολιτική της Ε.Ε. να επιδοτεί την παραγωγή βιοκαυσίμων και το χειρότερο, να θέτει ως στόχο της ευρωπαϊκής της πολιτικής, την μείωση της εξάρτησης από το πετρέλαιο κατά 10% μέχρι το 2020 και την υποκατάστασή του από παραγόμενα βιοκάυσιμα.

Η σχετική πρόσφατη δήλωση του Επιτρόπου για το περιβάλλον Σταύρου Δήμα είναι σαφής.
Έγιναν δηλαδή αποδεκτές οι επισημάνσεις των επιστημόνων και των αρμόδιων του Ο.Η.Ε. που με σαφήνεια και επιμονή τόνιζαν προς κάθε κατεύθυνση:

Η μαζική στροφή στην παραγωγή βιοκαυσίμων εξ αιτίας της αυξανόμενης ζήτησης, απειλεί με καταστροφή τα τροπικά δάση.

Η μείωση της συμβατικής γεωργικής παραγωγής (για διατροφή), οδηγεί στην αύξηση των τιμών των τροφίμων, γεγονός που πλήττει τις φτωχότερες τάξεις στην Ε.Ε. και φυσικά τους λαούς των χωρών του τρίτου κόσμου.

Η παραγωγή των φυτών, που συνδέονται με τα βιοκαύσιμα, απαιτεί τεράστιες ποσότητες νερού, η μείωση των αποθεμάτων του οποίου, εξελίσσεται ήδη σε παγκόσμιο πρόβλημα και αιτία συγκρούσεων.

Αλλά τα πανταχού παρόντα συμφέροντα συγκρούονται ήδη σε πολλά επίπεδα…

Η Επίτροπος σε θέματα Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, επιμένει στις δεσμεύσεις της Ε.Ε. και τονίζει ότι η παραγωγή βιοαιθανόλης αντιπροσωπεύει προς το παρόν μόνο το 2% της συνολικής κατανάλωσης σιτηρών. Σύμφωνα δε με τα σχετικά στοιχεία για το 2007 η Ε.Ε. θα διαθέσει για επιδοτήσεις καλλιεργειών προϊόντων παραγωγής βιοκαυσίμων , 60 εκατομ. Ευρώ.

Προκύπτει έτσι μια «σύγκρουση συμφερόντων» μεταξύ των παραγωγών γεωργικών προϊόντων για βιοκαύσιμα – που στην Ε.Ε. αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα λόγω της γνωστής Κ.Α.Π.-και της προστασίας του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές.
Είναι όμως χαρακτηριστική και η έντονη παρέμβαση των ιδιωτικών συμφερόντων, των μεγάλων επιχειρήσεων.

Η ιδιωτική αεροπορική εταιρία Virgin Atlantic ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει την πρώτη πτήση της από το Χίθροου στο Άμστερνταμ, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά βιοκαύσιμα…

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Νέα συμφέροντα μπαίνουν στο παιχνίδι, η πολιτική για τις κλιματικές αλλαγές θα συναντά πάντα μπροστά και απέναντί της τα τεράστια συμφέροντα των κρατών, των οικονομικών κολοσσών και των κοινωνικών ομάδων, όπως ο αγροτικός πληθυσμός της Ε.Ε., που αναζητεί νέες ευκαιρίες ανάπτυξης και φυσικά των πληθυσμών στην Ινδονησία, ή την Νότια Αμερική, που εξαφανίζουν τεράστιες εκτάσεις δασών για να επιβιώσουν, χωρίς να παίρνουν υπ όψιν τους τις δραματικές επιπτώσεις.

Από δω και πέρα αυτή η «σύγκρουση συμφερόντων», θα επηρεάζει όλο και περισσότερο την δραματική ανάγκη λήψης μέτρων για τον περιορισμό των κλιματικών αλλαγών.