ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ...Η παραγωγή-κατανάλωση κρέατος επιδεινώνει το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών!...

Είχα επισημάνει σε παλαιότερο Σημείωμα μου, τις αντιφάσεις και τις «συγκρούσεις συμφερόντων», που χαρακτηρίζουν την προσπάθεια διαμόρφωσης μιας παγκόσμιας πολιτικής περιορισμού των εκπομπών αερίων, που επηρεάζουν τις κλιματολογικές αλλαγές στον πλανήτη.

Συγκρούσεις, που καθιστούν δύσκολη, και συχνά αξεπέραστη την λήψη μέτρων, είτε από ορισμένα κράτη, είτε και από το σύνολο της παγκόσμιας κοινότητας.

Η καταστροφή των δασών παραδείγματος χάριν για να διαμορφωθούν συνθήκες καλλιέργειας φυτών παραγωγής βιοκαυσίμων, πλήττει εξ ίσου το περιβάλλον με την χρήση ορυκτών καυσίμων.

Τώρα μια νέα μελέτη συνδέει την παραγωγή κρέατος με παραγωγή αερίων ίσης σχεδόν ποσότητας, με τις εκπομπές από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων!...

Και πως συμβαίνει αυτό;
Καθώς η ζήτηση βοδινού κρέατος αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς (το 1961 η παγκόσμια κατανάλωση ήταν 71 εκατ. τόνοι, ενώ το 2007 εκτινάχτηκε στους 284 εκατ. τόνους) η παραγωγή βιομηχανοποιείται και η χρήση των αναγκαίων πόρων, που χρησιμοποιούνται αυξάνεται συνεχώς. Το 30% των εκτάσεων της γης που δεν καλύπτονται από πάγους χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του κρέατος, μια παραγωγή που είναι υπεύθυνη για το ένα πέμπτο των εκπομπών αερίων που παράγονται σε παγκόσμια κλίμακα και επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, παραγωγή πολύ μεγαλύτερη από αυτήν των μεταφορών.

Τα εργοστάσια παραγωγής κρέατος- μια κλειστή βιομηχανική καθαρά διαδικασία εκτροφής-καταναλώνουν τώρα τεράστιες ποσότητες ενέργειας, μολύνουν τα υδάτινα αποθέματα, απαιτούν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες καλαμποκιού σόγιας και άλλων δημητριακών, μια ζήτηση που δεν οδηγεί απλώς στην καταστροφή δασών για την δημιουργία εκτάσεων καλλιέργειας, αλλά και την αύξηση των τιμών, και ουσιαστικά τον περιορισμό των διατεθειμένων για την διατροφή των κατοίκων των χωρών του τρίτου κόσμου, υπέρ της πολυτελούς διατροφής των προνομιούχων δυτικών κοινωνιών.

Δύο χαρακτηριστικές μελέτες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία ανέδειξαν την δραματική διάσταση του προβλήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της πρώτης αν οι Αμερικανοί μείωναν κατά 20% την κατανάλωση κρέατος ,οι συνέπειες θα ήταν οι ίδιες με την αντικατάσταση όλων των αυτοκινήτων τους με οικολογικά αυτοκίνητα Prius..

Στην δε Ιαπωνία υπολογίστηκε ότι η παραγωγή ενός κιλού μοσχαρίσιου κρέατος, ευθύνεται για την εκπομπή ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα, ίσης με αυτήν που εκπέμπει ένα αυτοκίνητο κάθε 250 χιλιόμετρα…

Συμπέρασμα;
Η κατάσταση είναι περισσότερο σύνθετη και περίπλοκη απ ότι εμφανίζεται συχνά και εκ πρώτης όψεως, συνδέεται άμεσα με την καθημερινότητα της ζωής μας, επηρεάζει δραματικά την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων, όχι εξ αιτίας των κλιματικών αλλαγών, αλλά της ανάγκης μεγάλων ανατροπών στην ζωή μας, στην καθημερινή διατροφή ,στις συνήθειες, το επίπεδο ζωής του Δυτικού κόσμου.

Γιατί η βελτίωση του επιπέδου ζωής και η κατανάλωση με την οποία άμεσα συνδέεται η ίδια η πορεία των δυτικών οικονομιών, επιτυγχάνονται με οδυνηρό κόστος, που δεν συνυπολογίζεται, κόστος, που πλήττει άμεσα τις φτωχές κοινωνίες του τρίτου κόσμου, ταυτόχρονα όμως επιδεινώνει το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα.

Αποδεικνύεται έτσι για άλλη μια φορά, ότι απαιτούνται σύνθετες πολιτικές, ενημέρωση των κοινωνιών, ανατροπές στην καθημερινότητα και γιατί όχι στο ίδιο το επίπεδο της ζωής των προνομιούχων κατοίκων των πλούσιων χωρών.