Η φετινή MONUMENTA 2008 στο GRAND PALAIS στο Παρίσι, παρουσιάζει το έργο του Richard Serra "PROMENADE"

Η ΜONUMENTA του Παρισιού, προσκαλεί κάθε χρόνο ένα αναγνωρισμένο σύγχρονο καλλιτέχνη να επεμβεί στον σύνολο του χώρου των 13.500 τ.μ. του ανανεωμένου χώρου του GRAND PALAIS,  με ένα σύνολο έργων του, που έχουν ειδικά σχεδιαστεί για την περίπτωση.

Μετά την επιτυχία της πρώτης οργάνωσης, την οποία η ΜΟΝUΜΕΝΤΑ  εμπιστεύθηκε το 2007 στον Αnselm Kiefer, καθώς δέχτηκε πάνω  από 130.000 επισκέπτες σε λιγότερο από 5 εβδομάδες, κλήθηκε ο Αμερικανός γλύπτης Richard Serra , να απαντήσει με την σειρά του, στην μεγάλη αυτή πρόκληση.

«Ένα έργο στην καρδιά του χώρου»

Με τον εύγλωττο τίτλο «Περίπατος» ο RICHARD SERRA, προτείνει για την MONUMENTA 2008 μία εγκατάσταση, την οποία ο επισκέπτης ανακαλύπτει  υπό την μορφή ενός ατσάλινου τοπίου, ταυτόχρονα ριζοσπαστικού , απόλυτου και μινιμαλιστικού.

Απέριττο και μεγαλειώδες, το έργο του παίζει το παιχνίδι των αντιθέσεων με την αέρινη αρχιτεκτονική από μέταλλο και γυαλί του Grand Palais.

Ο παράδοξος συνδυασμός διαλογισμού και εντυπωσιασμού,που χαρακτηρίζει το έργο,  προκαλεί μια έντονη συνάντηση με τον θεατή, του οποίου οι αισθήσεις και τα συναισθήματα είναι το πραγματικό θέμα του έργου, για τον καλλιτέχνη.

Ο Richard Serra ανατρέπει την σχέση του θεατή με τον χώρο και προτείνει μια μοναδική εμπειρία, που είναι μια πρόκληση στο κοινό αισθητήριο της ισορροπίας και της βαρύτητας.

 Ο Alfred Pacquement, διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (Centre Pompidou) που έχει αναλάβει την επιμέλεια της MONUMENTA 2008,γράφει σχετικά με τον καλλιτέχνη και το έργο του

 « Ο  Richard Serra  είναι συνηθισμένος να απαντά στις προκλήσεις των γιγαντιαίων χώρων. Η επέμβαση του στο Μουσείο Guggenheim  του  Μπιλμπάο, είναι ένα πρόσφατο  και εντυπωσιακό παράδειγμα.

Συνέλαβε γλυπτά μνημειακών διαστάσεων  και προσάρμοσε την διαδικασία της κατασκευής τους αναλόγως, συχνά  χάρις στην υψηλή τεχνική και ευρηματικότητα των μεταλλουργών.

Στο Παρίσι στο Grand Palais, στον  «καθεδρικό» από γυαλί και ατσάλι που οφείλουμε στον αρχιτέκτονα  Henri Deglane , αισθάνθηκε παρ όλα αυτά  δέος απέναντι στον άδειο χώρο.

Δεν επρόκειτο πλέον  για μια μεγάλη αίθουσα ενός Μουσείου, ούτε το φουαγέ ενός μεγάλου κτιρίου, όπως είχε ήδη αντιμετωπίσει στο παρελθόν.

Το ύψος του γυάλινου θόλου, το φως του και οι χωρίς προηγούμενο διαστάσεις του, ήταν για αυτόν μια πρωτόφαντη πρόκληση, στην οποία ήταν πολύ δύσκολο να αντισταθεί..

Το να είναι στην κλίμακα του χώρου, να μπορέσει να τον δομήσει με την παρουσία γλυπτικών στοιχείων, ήταν όπως πάντα ο σκοπός του.

Η ακρίβεια των διαστάσεων και της κλίμακας, ήταν πιο κρίσιμη παρά ποτέ, σ αυτόν τον χωρίς τοίχους χώρο.

Η ιδέα του ήρθε σταδιακά να «λάβει υπ όψιν του την καθετότητα» και να δημιουργήσει ένα ρυθμό στον άξονα που διατρέχει την σάλα, με μακριά ατσάλινα ορθογώνια, είτε ορθωμένα υπό ελαφρά κλίση

Έτσι γεννήθηκε ο «Περίπατος» ένα γλυπτό που αποτελείται από πέντε στοιχεία ίδιου μεγέθους, παρατεταγμένα στο μεγάλο μήκος του κτιρίου, μία καθαρή και δυνατή απάντηση σε ένα χώρο που είναι εξαιρετικός λόγω των διαστάσεων και της ιστορίας του»

(Αποσπάσματα από τον Κατάλογο της Έκθεσης, που εξέδωσε με την ευκαιρία της Έκθεσης, το Εθνικό Κέντρο Εικαστικών Τεχνών και το Μουσείο Πομπιντού)