ΥΠΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ,η διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου στην Θεσσαλονίκη...

Δεν χρειάστηκε να περιμένουμε και πολύ, για να δούμε και ακούσουμε τις πρώτες τροχιοδεικτικές βολές, να εμφανίζουν στο προσκήνιο, τις διεργασίες του παρασκηνίου.

« Η Θεσσαλονίκη δεν στηρίζει το Φεστιβάλ Βιβλίου. Το κόστος της διοργάνωσης είναι πολύ υψηλό εξ αιτίας των μετακινήσεων και της φιλοξενίας. Η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να προσδώσει στο φεστιβάλ την «αίγλη» που ένα διεθνές γεγονός απαιτεί», κλπ κλπ.

Το σύνθημα για την δημόσια συζήτηση το έδωσε η Όλγα Σελλά, από την «Καθημερινή».
Με ένα πρόλογο που εκτός των άλλων καταδείχνει και τους εμπνευστές του γελοίου μότο περί «πολέμου βορείων- νοτίων», αποκαλύπτει και το εξής εκπληκτικό:

«Στο ΕΚΕΒΙ έχουν αρχίσει να συγκεντρώνουν απόψεις, να μετράνε δεδομένα, να σταθμίζουν υπέρ και κατά»!...

Και αμέσως μετά ρίχνει την ιδέα για μια… λύση του προβλήματος- υπάρχει ήδη δηλαδή πρόβλημα με την διοργάνωση της Θεσσαλονίκης-, μια μεταβατική «λύση», που θα χρυσώσει το χάπι και θα περιορίσει τις αντιδράσεις στην Θεσσαλονίκη…

Αν υπάρξουν φυσικά αντιδράσεις…

Γράφει λοιπόν η Όλγα Σελλά:

«Μήπως να καταφύγουμε στην σολομώντειο λύση;
Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ισπανίας;
Η μεγάλη τους διεθνής έκθεση γίνεται εναλλάξ στη Βαρκελώνη και την Μαδρίτη. Γοητευτικές πόλεις και οι δύο, μοιράζονται κάθε δεύτερη χρονιά το κέντρο εκδηλώσεων του βιβλίου. Γιατί να μην τους μιμηθούμε;
Μια γιορτή βιβλίου κάπου στο Γκάζι, γύρω από την Τεχνόπολη, στην περιοχή που σφύζει από νέους ανθρώπους, θα ήταν γιορτή του βιβλίου της Αθήνας. Τον Μάιο πάντα. Προσκαλώντας τους ξένους εκδότες και συγγραφείς στον ήλιο και το φως. Με το ίδιο κόνσεπτ, την ίδια λογική, το ίδιο πλαίσιο. Αλλά θα πρέπει οι συνδικαλιστικοί φορείς των εκδοτών, Αθήνας και Θεσσαλονίκης, να πάρουν απόφαση ότι δεν έχει νόημα- ούτε κέρδος- η παράλληλη ή διαδοχική πραγματοποίηση υπαίθριων παζαριών βιβλίου».

Ας μην ξεχνάμε όμως τι είχε προηγηθεί αυτής της αποκάλυψης.
Πρώτα πρώτα η δήλωση της Κατρίν Βελισσάρη, ότι πρωταρχικός στόχος της φετινής διοργάνωσης είναι η …επανάληψη της περυσινού φαινομένου της κοσμοσυρροής!...
Που αν δεν επιτευχθεί – όπως και έγινε- αναδεικνύεται σε κεντρικό ζήτημα:

«Το θέλει ή όχι η Θεσσαλονίκη το Φεστιβάλ;»

Ήρθαν ύστερα τα σχόλια του Κώστα Κατσουλάρη της 25.5.08, στην ιστοσελίδα του:

«Αν όμως και πάλι και παρά την μεγάλη διαφημιστική εκστρατεία που τρέχει, οι Θεσσαλονικείς την σνομπάρουν, η Κατρίν Βελισσάρη θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την περίπτωση της μεταφοράς της Έκθεσης στην Αθήνα.
Με το ζόρι παντρειά γίνεται;
Δυστυχώς η λεγόμενη συμπρωτεύουσα φαίνεται να επιλέγει για τον εαυτό της τον ρόλο της γκρινιάρας επαρχιώτισσας, «τιμωρώντας» έτσι τους πολλούς πολίτες της που σκέφτονται διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση, αυτόν τον ρόλο της επιφυλάσσουν οι διάφοροι αρχοντοχωριάτες που πιστεύουν, ότι ο πολιτισμός εξαντλείται στους ετήσιους χορούς της ποντιακής κοινότητας»…

Ακόμη και όταν αγανακτισμένοι, και με το δίκιο τους, πολίτες του επισήμαναν ότι μια διεθνής έκθεση βιβλίου δεν είναι πανηγυράκι, ότι απευθύνεται κατ αρχήν στους επαγγελματίες του χώρου, εκδότες, αντζέντηδες κλπ, ότι «το ουσιαστικό στοίχημα της έκθεσης έχει να κάνει με το αλισβερίσι στην πώληση δικαιωμάτων, την προώθηση της ελληνικής παραγωγής, την εμβάθυνση των σχέσεων των επαγγελματιών του βιβλίου με εκείνους των άλλων χωρών», σε ένα νεώτερο σχόλιό του στον Ελεύθερο Τύπο έγραψε τα εξής άθλια και προσβλητικά για να διαβεβαιώσει την υποστήριξή του στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης:

«Έπειτα από ένα τριήμερο στην Θεσσαλονίκη, παίρνουμε χωρίς αιδώ πίσω τα όσα γράψαμε προσφάτως περί μεταφοράς της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου . Που να βρεις τέτοιους μεζέδες στην Αθήνα;»

Και στην συνέχεια, στο ίδιο πάντα κλίμα:

«Αποκλείεται επίσης να βρεις τόσους ανθρώπους του βιβλίου μαζεμένους στο ίδιο φαγάδικο, χωρίς να έχει προηγηθεί συνεννόηση»…

Στο ΕΚΕΒΙ έχουν αρχίσει λοιπόν οι προβληματισμοί και η «συγκέντρωση απόψεων»…
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν προβληματισμοί και στην Θεσσαλονίκη..

Υ.Γ. 1
Ότι δίνουμε αφορμές για σχόλια του τύπου αυτού, δεν υπάρχει αμφιβολία.
Σκέφτομαι πως δεν είδα ούτε μία σχετική εκδήλωση από τους φορείς της Θεσσαλονίκης, που να ενισχύει και να εμπλουτίζει το πρόγραμμα του Φεστιβάλ.
Ότι η «επίσημη» Θεσσαλονίκη απουσίαζε εκκωφαντικά από τις εκδηλώσεις.

Υ.Γ. 2
Θυμούμαι πάντως πως σε παρόμοιες περιπτώσεις, όταν δηλαδή ξεκινούσε ένας αντίστοιχος «προβληματισμός», που θα έθιγε τα γενικότερα συμφέροντα της πόλης, το Δημοτικό Συμβούλιο συζητούσε το θέμα, οργάνωσε την αντίδρασή του, εξέδιδε ομόφωνες αποφάσεις, τις οποίες υπέβαλε στην πολιτική ηγεσία, στους αρμόδιους υπουργούς, σε κάθε εμπλεκόμενο φορέα.

Τώρα δεν ακούω τίποτε σχετικό.
Τι σημαίνει αυτό;

Μας αρκεί η Γιορτή του Βιβλίου στην παραλία; Πολύ καλή και πολύ πετυχημένη διοργάνωση ,που πρέπει να την υποστηρίζουμε με κάθε τρόπο. Και να συμβάλλουμε στον συνεχή εκσυγχρονισμό και την ανανέωσή της. Αλλά μια Διεθνής Έκθεση Βιβλίου, έχει εντελώς άλλους στόχους, εξυπηρετεί σαφώς διαφορετικά συμφέροντα της πόλης, αφού μεταξύ άλλων την εγγράφει στον χάρτη των μεγάλων διεθνών εκδηλώσεων, έχει μια σημαντική συμβολή στην οικονομική ζωή της, την φέρνει στο προσκήνιο, της προσδίδει διεθνή αναγνωρισιμότητα.