ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Πάντα στα όρια της ''παρανομίας''!...

Κάθε φορά που καταπιάνομαι με τα θέματα του ποδηλάτου (ποδηλατοδρόμια, ποδηλάτες, εξαγγελίες έργων για τα ποδήλατα κλπ), καταλήγω σχεδόν πάντα στην ίδια πρωταρχική παρατήρηση.

Ότι δηλαδή το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ποδήλατο σ αυτήν την πόλη, είναι η «νομιμοποίησή» του δηλαδή η κατοχύρωση του δικαιώματος των ποδηλατιστών να κυκλοφορούν στην πόλη, με το αίσθημα της σιγουριάς και ασφάλειας με τον σεβασμό των άλλων μέσων, με την τυπική και ουσιαστική κάλυψή τους από τις αρμόδιες αρχές, τον δήμο, την τροχαία κλπ.

Αν κάποιος θεωρεί υπερβολική την σκέψη αυτήν, ας σκεφτεί τι έγινε κατά την διάρκεια της εκδήλωσης της 1ης Διεθνούς Γυμνής Ποδηλατοδρομίας πριν λίγες ημέρες.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στις «συστάσεις» της Αστυνομίας, τις προειδοποιήσεις και τις βίαιες επεμβάσεις, ούτε και στην περιπέτεια του γυμνού Άγγλου ποδηλάτη με την εισαγγελία και την σύλληψή του.

Αναφέρομαι στις αντιδράσεις του κοινού, τις αποδοκιμασίες, τα αυγά, τα μπουκάλια με το νερό που εκτοξεύτηκαν στους ποδηλάτες!.....



Αναφέρομαι δηλαδή στις εκδηλώσεις ακραίου συντηρητισμού, και ρατσισμού, που δεν είναι δυστυχώς άγνωστα και ασυνήθιστα για την Θεσσαλονίκη.

Και υποτίθεται πως η όλη διοργάνωση απέβλεπε στην ευαισθητοποίηση του κόσμου στα προβλήματα των ποδηλατιστών!...

Και έτσι κατακτήσαμε ένα ακόμη παγκόσμιο ρεκόρ, αφού μόνο στη Θεσσαλονίκη και τη Νότια Αφρική κινητοποιήθηκαν οι αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές, για να εμποδίσουν την παρέλαση….

Ας επανέλθουμε λοιπόν στις προθέσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης, για την καθιέρωση ενός συστήματος χρήσης ποδηλάτων για την μετακίνηση κυρίως στο κέντρο.

Σε ένα παλαιότερο Σημείωμά μου παρουσίασα μερικά στοιχεία σχετικά με το σύστημα που καθιέρωσε στο Παρίσι ο Μπερτραν Ντελανοέ.

Στο σημερινό Σημείωμα θα φιλοξενηθεί το αντίστοιχο πρόγραμμα της Βαρκελώνης, που συμπληρώνει φέτος ζωή ενός περίπου χρόνου.

Επιμένω να μιλώ γι αυτά, επειδή ειδικά για την Θεσσαλονίκη, η επίσημη εγκατάσταση ενός συστήματος κίνησης με ποδήλατα του Δήμου, θα δώσει κάποιες απαντήσεις στα ζητήματα που έθεσα παραπάνω, ζητήματα που με απασχολούν γιατί ζω με μία ποδηλάτισσα που κινείται στην πόλη συνεχώς εδώ και 25 χρόνια αποκλειστικά με ποδήλατο και έχει ζήσει κυριολεκτικά στο πετσί της τα προβλήματα των ποδηλατιστών μέσα στο κυκλοφοριακό χάος της Θεσσαλονίκης.

Βαρκελώνη λοιπόν.

Καθιέρωσε το δικό της σύστημα τον Μάρτιο του 2007, θέτοντας στην διάθεση του κοινού 200 ποδήλατα και 14 σταθμούς.

Δύο μήνες μετά αύξησε τα ποδήλατα στα 700 και τους σταθμούς στα 50 και τον Ιούλιο τα ποδήλατα έγιναν 1.500 και οι σταθμοί 100.

Σε γενικές γραμμές ισχύουν και εδώ οι ρυθμίσεις λειτουργίας του συστήματος του Παρισιού.

Η εγγραφή στο σύστημα (Bicing για την Βαρκελώνη) γίνεται μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ με πιστωτική κάρτα, ή σε ένα γραφείο που λειτουργεί στο κέντρο της πόλης.

Εφ όσον γραφείς και καταβάλεις το τέλος χρήσης του συστήματος για ένα χρόνο που είναι 25 ευρώ, σου αποστέλλεται μία Κάρτα, με την οποία μπορείς να κάνεις απεριόριστη χρήση των ποδηλάτων.

Και επειδή το σύστημα σχεδιάστηκε ως εναλλακτικό των μετρό-τραμ- λεωφορείων και Ι.Χ. άρα για κίνηση δουλειάς και όχι π.χ. τουριστική, η χρήση του ποδηλάτου ισχύει για μισή ώρα κάθε φορά. Από την παραλαβή του δηλαδή από ένα σταθμό, μέχρι την παράδοσή του σε επόμενο.

Εφ όσον παραβιάσεις τον χρόνο αυτόν της συνεχούς κατοχής του, αρχίζει να μετρά ένα επιπλέον κόστος.

Το ωράριο λειτουργίας του συστήματος είναι από τις 5 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ καθημερινά, ενώ την Παρασκευή και το Σάββατο η λειτουργία του επεκτείνεται σε όλο το 24ωρο.

Τροφοδοτώντας το σύστημα με τον ταχυδρομικό σου κώδικα μπορεί να έχει την πληροφορία για τον κοντινότερο στο σπίτι σου σταθμό με διαθέσιμα ποδήλατα καθώς και τον κοντινότερο στον προορισμό σου σταθμό για την παράδοσή του.

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.bicing.com

Σχεδόν αντιγραφή του συστήματος αυτού,είναι και εκείνο του Castellon ,μια πόλη 170.000 κατοίκων,λίγα χιλιόμετρα έξω από την Βερκελώνη.

Εδώ η χρήση του συστήματος,που ονομάζεται Bici-Cas, που διαθέτει 6 σταθμούς με 14 ποδήλατα στον καθένα, είναι δωρεάν, για τον κάτοχο μιας Κάρτας, που κοστίζει 10 ευρώ τον χρόνο.

Η χρήση του ποδηλάτου διαρκεί 2 ώρες κάθε φορά, από την παραλαβή από ένα σταθμό, μέχρι την παράδοσή του στον επόμενο. Πέντε λεπτά αργότερα μπορεί να το ξαναπάρει, πάλι για δύο ώρες.

Υπάρχουν σταθμοί στα κυριότερα δημόσια κτίρια του κέντρου, το Δημαρχείο, το Πανεπιστήμιο, το Νοσοκομείο, και στο Λιμάνι.

Η υπέρβαση στον χρόνο χρήσης δεν έχει πρόστιμο, αλλά "ποινή" πρόσκαιρης ακύρωσης της Κάρτας, που διαρκεί ανάλογα με τον χρόνο παραβίασης του 2ωρου.
Και στην περίπτωση του Castellon, το σύστημα είναι ONLINE

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.bicicas.es/