ΤΟ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΥΠΠΟ. Δραματικές οι επιπτώσεις για πολλά χρόνια...

Ο υπουργός Πολιτισμού Μ. Λιάπης βρίσκεται εδώ και μέρες στο Πεκίνο, όπου συμμετέχει σε πολιτιστικές εκδηλώσεις της Ελλάδος, στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου.

Τον βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων να μιλά με αυτοπεποίθηση και σχεδόν υπερηφάνεια σε τελετές υποδοχής, σε εγκαίνια εκθέσεων, ,για την τύχη να εκπροσωπήσει, έναν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς, σε μια χώρα με εξ ίσου λαμπρό ιστορικό και πολιτιστικό παρελθόν ,που ανατρέχει πίσω στον χρόνο, κάποιες χιλιετηρίδες.

Αμέριμνος και ευτυχής για την συγκυρία να είναι αυτός ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στις όντως σημαντικές εκδηλώσεις του Πεκίνου, ξεχνά ,ή προσπαθεί να ξεχάσει, ότι άφησε πίσω του ένα υπουργείο σε βαθιά χρεωκοπία, σε πρωτοφανή ανυποληψία, σε πλήρη και δραματική αδυναμία να εκπληρώσει στοιχειωδώς υποχρεώσεις και δεσμεύσεις .

Αφού προηγήθηκαν οι αλλεπάλληλες καταγγελίες φορέων και οργανισμών για την πρωτοφανή στάση του υπουργείου που οδήγησαν, σε ματαιώσεις εκδηλώσεων και σε αναστολή λειτουργιών σημαντικών πολιτιστικών οργανισμών, ήρθε και η προχθεσινή καταγγελία των Δημάρχων της Θεσσαλονίκης, του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος, για την άρνησή του υπουργείου να εκτελέσει ανειλημμένος έναντι όλων αυτών υποχρεώσεις από Προγραμματικές Συμβάσεις.

Έφτασαν μάλιστα στο σημείο οι Δήμαρχοι,να δηλώσουν ότι θα καταθέσουν ομαδικές αγωγές κατά του Υπουργείου Πολιτισμού, για την στάση του αυτή.

Υπολογίζουν ότι το Υπουργείο Πολιτισμού τους οφείλει το απίστευτο ποσό των 5.000.000 περίπου ευρώ, για τις εκτελεσθείσες από μέρους τους δράσεις, όπως προβλεπόταν από τις υπογραφείσες Προγραμματικές Συμβάσεις.

Και τι απάντησε ο υπουργός Πολιτισμού, σε σχετική ερώτηση της Χ. Αράπογλου;
Στους ίδιους δεν καταδέχτηκε να απαντήσει, ούτε και όταν έλαβε την μέσω του Μαξίμου διαβιβασθείσα σ αυτόν αίτηση των Δημάρχων.

Ότι οι υποχρεώσεις του υπουργείου προς τους ΟΤΑ από Προγραμματικές Συμβάσεις ύψους 26.000.000 ευρώ περίπου αναλήφθηκαν στο παρελθόν, «χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς στοιχειώδη έλεγχο, με μοναδικό κριτήριο τις πολιτικές προτιμήσεις και την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων»…

Η συνήθης, η εύκολη απάντηση, με την οποία επιχειρούν συνήθως οι υπουργοί της παρούσας κυβέρνησης, να αναιρέσουν μια πολιτική, που για πρώτη φορά στην ιστορία της αυτοδιοίκησης, επέτρεψε στους Δήμους να ξεκινήσουν μια πολιτιστική πολιτική με συνέχεια που επέτρεψε την αναβάθμιση, την σταθερότητα και την ποιότητα των τοπικών πολιτιστικών πρωτοβουλιών.

Το πόσο αντέχει η καταγγελία αυτή μπορεί κανείς να το εκτιμήσει από το γεγονός και μόνο ότι το μεγαλύτερο οφειλόμενο από Προγραμματική Σύμβαση κονδύλιο σε Δήμο, είναι αυτό της οφειλής προς τον Δήμο Θεσσαλονίκης, ύψους 900.000 ευρώ, από την υπογραφείσα μεταξύ του τότε υπουργού Πολιτισμού Β. Βενιζέλου και του Δημάρχου, Β. Παπαγεωργόπουλου.

Η αλήθεια είναι βέβαια άλλη. Είναι αυτή που γίνεται όλο και περισσότερο εμφανής, ότι ο Πολιτισμός είναι το πρώτο θύμα της νέας λιτότητας, που η «νέα διακυβέρνηση» επιβάλλει σταδιακά στην χώρα.

Το υπουργείο Πολιτισμού οφείλει στο σύνολο των φορέων και οργανισμών που εποπτεύει, το τεράστιο ποσό των 185.000.000 ευρώ, για τα οποία δεν προβλέπεται η εκταμίευση για το 2008 ,ούτε ενός ευρώ, λόγω του κινδύνου να ξεπεράσει το δημόσιο έλλειμμα το φόβητρο του 3% και να τεθεί η ελληνική οικονομία «υπό επιτήρηση» από την Ε.Ε. με όλες τις συνέπειες, πολιτικές οικονομικές και κοινωνικές, που την συνοδεύουν.

Παραπέμπονται λοιπόν όλα στο 2009 και βλέπουμε.

Και όλα τα άλλα είναι παραμύθια για αφελείς .

Το ερώτημα είναι βέβαια, αν έχουν οποιαδήποτε αξία πλέον οι βαρύγδουπες δηλώσεις του πρωθυπουργού, όταν αμέσως μετά τις εκλογές του 2004, ανέλαβε προσωπικά ο ίδιος του Υπουργείο Πολιτισμού. Η κίνησή του εκείνη είχε την χειρότερη εξέλιξη, που θα μπορούσε να φαντασθεί ακόμη και ο πιο κακεντρεχής πολιτικός του αντίπαλός . Η απίθανη ιστορία με τον Γ.Γ. Χρ. Ζαχόπουλο, η κατοπινή περιπέτεια του Μ. Λιάπη με την εμπλοκή του στην υπόθεση Ζημενς, ο συνεχιζόμενος πόλεμος του Π. Τατούλη, που εκδικείται εκ των υστέρων την υποβάθμιση και τον εξευτελισμό του από τον τότε Γ.Γ. του υπουργείου του και προστατευόμενο φίλο του πρωθυπουργού.

Και τώρα η χρεωκοπία του «Πρωθυπουργικού υπουργείου».

Το δυστύχημα για την χώρα και τον πολιτισμό είναι ότι από αυτήν την τραυματική εμπειρία θα κάνει πολλά χρόνια να βγει το υπουργείο Πολιτισμού.