Η ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΚΘΕΣΗΣ. Όλοι στην αφετηρία μιας νέας πολύχρονης περιπέτειας;

«Η θέση και η πολιτική βούλησή μου είναι ότι η Έκθεση πρέπει να μετεγκατασταθεί εκτός κέντρου Θεσσαλονίκης, σε χώρο κατάλληλο για την αποστολή και την μελλοντική προοπτική της και ο χώρος που κατέχει σήμερα να αναπλαστεί σε μητροπολιτικό πάρκο».

Ήταν ασφαλώς μια απροσδόκητη εξέλιξη- θετική φυσικά- στο κρίσιμο ζήτημα που έθετε εδώ και πολύ καιρό τόσο η επιχειρηματική κοινότητα, όσο και οι φορείς της πόλης,, αλλά και η ΔΕΘ ΑΕ, ο ένας από τους δύο φορείς της Έκθεσης.

Δηλαδή στην επείγουσα ανάγκη εκσυγχρονισμού της Διεθνούς Έκθεσης, με σκοπό να καταστεί ουσιαστικό εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης.

Ήταν φυσικό να αναζητούνται κάποια διέξοδα, μια και οι εξαγγελίες και οι προσδοκίες ανάδειξης της Διεθνούς Έκθεσης σε «εθνικό εκθεσιακό φορέα» ναυάγησαν στην λιμνοθάλασσα του συγκεντρωτικού μας κράτους και το εκσυγχρονιστικό πείραμα της διάσπασής της δε δύο φορείς, που θα αναπτυσσόταν δια του Χρηματιστηρίου, αποδείχτηκε το λιγότερο λάθος.

Μας απέμειναν οι κρατικοί οργανισμοί να κρατούν «ζωντανή», την «διεθνούς εμβέλειας εκθεσιούπολη» κατά την ρήση του Δημάρχου, δαπανώντας – κατ άλλους σπαταλώντας χωρίς αναπτυξιακό αντίκρισμα- μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.

Αλλά το σημαντικότερο ίσως στην προκειμένη περίπτωση είναι η ταυτόχρονη υιοθέτηση από την πλευρά του πρωθυπουργού και της ανάγκης, ο εκσυγχρονισμός αυτός, να αναζητηθεί στο πλαίσιο της μετεγκατάστασης, γιατί και εκεί η πόλη αυτή είχε την πολυτέλεια να διαφωνεί. Άλλοι ζητούν την μετεξέλιξη σε συνδυασμό με την μετεγκατάσταση και άλλοι όπως ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η HELEXPO ΑΕ στον ίδιο χώρο, αυτόν που κατέχει εδώ και δεκαετίες στο κέντρο της πόλης.

Η σχετική συζήτηση είναι βέβαια αρκετά παλιά, πήρε όμως συγκεκριμένη μορφή όταν η Θεσσαλονίκη διεκδίκησε την παγκόσμια Έκθεση EXPO 2008 , όταν δηλαδή έγινε φανερό ότι ο φάκελος της υποψηφιότητας δεν θα είχε την παραμικρή ελπίδα εάν δεν περιελάμβανε έναν νέο Εκθεσιακό χώρο και αντίστοιχες εγκαταστάσεις.

Και τότε βέβαια είχαν προκύψει διχογνωμίες με τον Δήμο να προτείνει τους Λαχανόκηπους, επιδιώκοντας προφανώς την ανάπλαση αυτής της υποβαθμισμένης από τα βυρσοδεψεία περιοχής και τους άλλους φορείς να προτείνουν και τελικά να επιβάλλουν την έκταση στην Σίνδο σε χώρο ιδιοκτησίας των ΤΕΙ.

Δυστυχώς ο πρωθυπουργός δεν έκανε το καταλυτικό βήμα, εκείνο δηλαδή που θα δρομολογούσε την εξέλιξη αυτήν.

Δεν καθόρισε χρονοδιάγραμμα, δεν προσδιόρισε τον φορέα που θα χρεωθεί πολιτικά την υλοποίηση του σχεδίου, δεν δεσμεύτηκε για την εξασφάλιση των πόρων που απαιτεί μια διεθνής σχετική μελέτη, για την νέα μορφή και τις αναγκαίες αντίστοιχες εγκαταστάσεις της Διεθνούς Έκθεσης, ούτε και για τον χαρακτήρα, της ανάπλασης, του «μητροπολιτικού πάρκου» όπως ο ίδιος προσδιόρισε.

Άφησε λοιπόν το θέμα μετέωρο, σίγουρο θύμα των διαφωνιών που θα προκύψουν τις προσεχείς ημέρες, διαφωνιών πάνω σε καίρια ζητήματα, όπως που θα πάει και πως θα σχεδιαστεί η νέα ΔΕΘ, ποιος θα έχει την ευθύνη σχεδιασμού του «μητροπολιτικού πάρκου», σε ποιον θα μεταβιβαστεί η ευθύνη του χώρου, ποια θα είναι η τύχη των σημερινών κτιριακών συγκροτημάτων, τι θα γίνει με τις αρχαιότητες, εάν και ποιες νέες «κοινωνικές- πολιτιστικές-ψυχαγωγικές υποδομές» θα υπάρξουν κλπ.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Φοβούμαι πως η «μετεγκατάσταση» θα εγγραφεί στον ατελείωτο πίνακα των «μεγάλων έργων» της Θεσσαλονίκης και θα μας απασχολεί όπως και τα άλλα, στα προσεχή πολλά χρόνια!...

Μόνη ελπίδα ότι την πρωτοβουλία των κινήσεων θα έχει η ΔΕΘ και ο Πρόεδρός της Δημήτρης Μπακατσέλος, ένθερμος υποστηρικτής της μετεγκατάστασης, του εκσυγχρονισμού και της διαμόρφωσης μιας νέας στρατηγικής για τον ρόλο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Και ανεξάρτητα από το που θα πάει η Έκθεση, για τον Δήμο Θεσσαλονίκης προκύπτει πλέον η ευθύνη να διαχειριστεί το πολύπλοκο και κυρίως ευαίσθητο θέμα της μετατροπής της έκτασης της σημερινής Έκθεσης σε «Μητροπολιτικό πάρκο»

Γιατί εδώ θα συγκρουστούν ισχυρά συμφέροντα, αντιλήψεις, και εμμονές. Και γιατί εδώ έχουν λόγο και οι πολίτες και οι φορείς της πόλης και ο επιστημονικός κόσμος. Αρκεί να έχουμε διδαχθεί από τις περιπέτειες της Πλατείας Αριστοτέλους και του περιβάλλοντος χώρου του Λευκού Πύργου.

Αρκεί να αναλάβουν επιτέλους και έγκαιρα, τις ευθύνες που τους αναλογούν, το Πανεπιστήμιο, η Σχολή και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, το ΤΕΙ, ο Οργανισμός Ρυθμιστικού, η Εταιρία Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς κλπ.

Υ.Γ. 1

Την επομένη ο Δήμαρχος Βασ. Παπαγεωργόπουλος, με αξιοσημείωτη ετοιμότητα ,ζήτησε να ανοίξει σύντομα ο διάλογος μεταξύ των φορέων, ώστε να διατυπωθεί μια ενιαία πρόταση σχετικά με την μεταφορά της Έκθεσης και το Μητροπολιτικό πάρκο τονίζοντας χαρακτηριστικά:

«Εάν συζητήσουμε σοβαρά και συντονισμένα μπορούμε να καταλήξουμε μέσα σε 2-3 μήνες σε συγκεκριμένη πρόταση, ώστε στην συνέχεια η ευθύνη να ανήκει στην κυβέρνηση».

Δεν παρέλειψε φυσικά να αναφερθεί και στην καταλληλότερη γι αυτόν περιοχή της νέας εγκατάστασης, δηλαδή στους Λαχανόκηπους.

Τι κρύβεται πίσω από την «βιασύνη» του κ. Δημάρχου θα φανεί στις προσεχείς ημέρες.

Υ.Γ.2

Σημαντικό νομίζω είναι και το γεγονός, ότι το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε και αυτό άμεσα και θετικά, υπενθυμίζοντας την από το 1999 πρότασή του για την μεταφορά της Έκθεσης δυτικά και την μετατροπή του σημερινού χώρου σε μητροπολιτικό πάρκο.

Θετική ήταν και η αντιμετώπιση της ιδέας από τον Πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα.

Αλλά αν κρίνω απότις πρώτες αντιδράσεις των φορέων και η πόλη δείχνει μια ετοιμότητα και μια αποφασιστικότητα να κινηθεί άμεσα και συντονισμένα.

Δεν έχω όμως την παραμικρή αμφιβολία ότι τα δύσκολα αναμένονται στις επόμενες ημέρες, όταν θα αναληφθούν οι πρωτοβουλίες για διάλογο, θα διαμορφωθεί το πλαίσιο και το χρονοδιάγραμμά του και φυσικά ο χαρακτήρας και η εποπτεία του Μητροπολιτικού πάρκου…